ҜӨЈӘ галхмаздан әввәл Иса Мәсиһ шаҝирдләринә демишди: «Јерин уҹгарларынадәк мәним шаһидим олаҹагсыныз» (Һәв. 1:8). Илк мәсиһиләр бу иши јеринә јетирмәјә неҹә мүвәффәг олмушдулар?

Оксфорд университетинин профессору Мартин Гудмәнин сөзләринә ҝөрә, «Рома империјасынын илк чағларында бүтүн мәсиһиләр өз үзәрләриндә мәсулијјәт һисс едирдиләр: онларын ҝөрмәли олдуғу иш вар иди. Бу, мәсиһиләри бүтүн дини груплардан, о ҹүмләдән јәһудиләрдән ајырырды». Иса Мәсиһ хидмәтини иҹра етмәк үчүн һәр јаны гарыш-гарыш ҝәзирди. Онун изләри илә ҝедән һәгиги мәсиһиләр баша дүшүрдүләр ки, «Аллаһын Падшаһлығы һаггында мүждәни» јајмаг үчүн ҝәрәк һәгигәти өјрәнмәк истәјән инсанлары тапсынлар (Лука 4:43). Биринҹи әсрдә мәсиһи јығынҹағында һәвариләрин олмасынын бир сәбәби дә елә бу иди. «Һәвари» кими тәрҹүмә олунан сөз орижинал дилдә ҝөндәрилмиш, елчи мәнасыны дашыјыр (Марк 3:14). Иса өз давамчыларына тапшырмышды: «Ҝедин вә бүтүн халгларын ичиндә шаҝирд һазырлајын» (Мәт. 28:18—20).

Бу ҝүн Исанын он ики һәварисиндән һеч бири бизимлә дејил. Лакин Јеһованын бир чох хидмәтчиси онларын нүмунәсини изләјир. Тәләбат олан јердә тәблиғ етмәк чағырышына онлар: «Мән ҝедәрәм! Мәни ҝөндәр!» — дејә һај верирләр (Әшј. 6:8). Бәзиләри узаг өлкәләрә көчүбләр. Бунлара Ҝилад Мәктәбинин минләрлә мәзунуну нүмунә чәкмәк олар. Диҝәрләри өз јашадыглары өлкәнин башга јеринә көчүбләр. Еләләри вар ки, хариҹи дил өјрәниб, әҹнәбидилли инсанлара тәблиғ едән јығынҹаг вә груплара кечибләр. Тәләбат олан јерә көчән, јахуд јени дил өјрәнән баҹы-гардашларын һеч дә һамысынын шәраити әлверишли олмајыб. Бу аддымы атмаг елә дә асан баша ҝәлмәјиб. Онларын һамысы  Јеһованы вә инсанлары севдикләрини ҝөстәрмәк үчүн нәләри исә гурбан верибләр. Мәсрәфләри өлчүб-бичиб тәләбат олан јердә хидмәт етмәјә башлајыблар (Лука 14:28—30). Бу аддымы атан баҹы-гардашларын әмәји чох гијмәтлидир.

Анҹаг һамынын шәраити ејни дејил. Һәр мәсиһинин тәләбат олан јерә көчмәјә, јахуд да јени дил өјрәнмәјә имканы јохдур. Буна бахмајараг, һәр биримиз өз јығынҹағымызда һәвари кими хидмәт едә биләрик.

Биринҹи әсрдә мәсиһиләр ҹанла-башла хидмәт едирдиләр. Анҹаг бу, о демәк дејил ки, онларын һамысы тәблиғ етмәк үчүн башга јерә ҝедирди. Әксәријјәти елә өз јашадығы јердә галыб хидмәт едирди. Бунунла белә, һәвари Булусун Тимутијә вердији мәсләһәт онлара да аид иди: «Мүждәни тәблиғ ет, хидмәтини там јеринә јетир» (2 Тим. 4:5). Бу нәсиһәт Аллаһын бүтүн хидмәтчиләринә аиддир. Һарада јашајырлар јашасынлар, мәсиһиләрин һамысы Падшаһлыг хәбәрини тәблиғ етмәли вә шаҝирд һазырламалыдыр. Үстәлик, һәтта өз јығынҹағында ола-ола мәсиһи бир чох саһәдә һәвари кими хидмәт едә биләр.

Мәсәлән, мәсиһи хидмәт етмәк үчүн башга өлкәјә көчәндә чох шеј онун үчүн јени олур. Она јени шәраитә ујғунлашмаг лазым ҝәлир. Бәс әҝәр биз тәләбат олан јерә көчә билмириксә, нә етмәлијик? Хидмәт етдијимиз әразијә артыг јахшы бәләд олдуғумузу дүшүнәрәк әлимизи әлимизин үстүнә гојуб отурмалыјыг, јохса тәблиғ етмәк үчүн јени үсуллар ахтармалыјыг? Мисал үчүн, 1940-ҹы илдә мәсләһәт ҝөрүлүрдү ки, гардашлар һәфтәнин бир ҝүнү күчәдә тәблиғ етсинләр. Сиз тәблиғин бу нөвүндә иштирак едирсиниз? Бәс әдәбијјат арабалары илә тәблиғ едирсиниз? Бир сөзлә, мүждәни тәблиғ етмәк үчүн јени үсуллардан истифадә едирсиниз?

Мүсбәт әһвал-руһијјә бизә ҹанла-башла, һәвәслә хидмәт етмәјә көмәк едәҹәк. Тәләбат олан јерә көчән, јахуд әҹнәбидилли әразидә хидмәт етмәк үчүн јени дил өјрәнән тәблиғчиләр, адәтән, баҹарыглы тәблиғчиләр олурлар. Буна ҝөрә дә онларын чохларына бөјүк көмәји дәјир. Мәсәлән, онлар тәблиғ етмәкдә ҝөзәл нүмунә гојурлар. Бундан әлавә, чох вахт башга өлкәјә ҝөндәрилән хүсуси тәјинатлы мүждәчиләр јерли гардашлар јетишәнә гәдәр јығынҹаг ишләрини өзләри ҝөрүрләр. Әҝәр сиз вәфтиз олунмуш  гардашсынызса, өз јығынҹағыныздакы һәмиманлылара хидмәт етмәјә ҹан атырсыныз? (1 Тим. 3:1).

Тәблиғ ишиндә ҹанла-башла хидмәт етмәкдән вә јығынҹагдакы мәсулијјәтләри иҹра етмәкдән башга диҝәр саһәләрдә дә јығынҹағымыза көмәк едә биләрик. Јашлы, ҹаван, киши, гадын, бир сөзлә, һәр кәс дарда олан һәмиманлысына дајаг ола биләр (Кол. 4:11).

Диндашларымыза көмәк етмәк үчүн биз онлары јахшы танымалыјыг. Мүгәддәс Китаб бизи тәшвиг едир ки, бир јерә јығышанда бир-биримизә гаршы диггәтли олаг (Ибр. 10:24). Бу, о демәк дејил ки, биз башгаларынын ишинә гарышмалыјыг. Биз садәҹә онлары танымаға, онлары баша дүшмәјә, еһтијаҹларыны дујмаға чалышмалыјыг. Онларын мәнәви, руһани вә ја әмәли көмәјә еһтијаҹы ола биләр. Баҹы-гардашлара көмәк етмәк тәкҹә ағсаггалларын вә јығынҹаг хидмәтчиләринин иши дејил. Дүздүр, бәзи һалларда јалныз бу гардашлар көмәк едә биләрләр (Гал. 6:1). Бунунла белә, һәр биримиз јашлы баҹы-гардашлара, проблемләрлә үзләшән аиләләрә көмәк әлимизи узада биләрик.

Мәсәлән, Салваторе ифлас оланда бизнесини, евини, әшјаларынын чохуну сатмалы олмушду. О, аиләсинә ҝөрә чох нараһат олурду. Јығынҹагда башга бир аилә онларын еһтијаҹ ичиндә олдуғуну ҝөрүб онлара әл тутду, һәм Салваторејә, һәм дә јолдашына иш тапды. Онлар ҝүнләрлә Салваторе вә онун аиләси илә вахт кечириб онлары динләјир, онлара үрәк-дирәк верирди. Бу ики аиләнин арасында мөһкәм достлуг јаранды. Артыг узун илләрдир ки бу достлуг давам едир. Дүздүр, о вахтлар чох чәтин вахтлар иди. Амма инди һәр ики аилә бирликдә кечирдикләри анлары хош хатирәләр кими јада салыр.

Һәгиги мәсиһиләр дүшүнмүрләр ки, етигадларыны өзләриндә сахламалыдырлар. Иса Мәсиһ өз нүмунәсилә ҝөстәрмишди ки, биз Мүгәддәс Китабда јазылан ҝөзәл вәдләр барәдә һәр кәсә данышмалыјыг. Бәзи мәсиһиләрин шәраити тәләбат олан јерә көчмәјә јол верир, диҝәрләрининки исә јох. Буна бахмајараг, һәр биримиз һазырда хидмәт етдијимиз јығынҹагда һамыја әлимиздән ҝәлдији гәдәр јахшылыг едә биләрик (Гал. 6:10). Бунунла биз әлиачыглығын ҝәтирдији севинҹи дадаҹағыг вә һәр бир јахшы ишдә бәһрә ҝәтирәҹәјик (Кол. 1:10; Һәв. 20:35).