Namundag ako sa Tirane, an kabisera kan Albania. Pobre an pamilya mi. An ama ko sarong onestong tawo. Nagtatrabaho siya nin dakul na oras para maitao an mga pangangaipo mi. Pero kinakapos talaga kami sa pang-aroaldaw. Aki pa ako, aram ko na kun gurano kasakit magin pobre. Minsan lang ako kaidto nagkaigwa nin sapatos saka pirming kulang an kakanon mi.

 Hobenon pa ako kaidto kan magpuon akong maghabon. Gusto ko man lang kaya matabangan an pamilya ko. Pero dai nahaloy nadakop ako nin pulis. Kaya kan 1988, kan 14 anyos na ako, ipinadara ako ni Papa sa sarong reform school. Nagduwang taon ako duman tapos nakanuod akong mag-welding. Pagluwas ko duman, naghanap ako nin tultol na trabaho, pero mayo akong nakua. Masakiton makakua nin trabaho sa Albania ta grabe an kariribukan kaidto sa pulitika. Disganado akong marhay kaya nakiiba-iba naman ako sa dati kong mga kabarkada tapos nagpuon naman na manghabon. Dai nahaloy, nadakop kami kan mga kabarkada ko tapos napreso nin tulong taon.

 Pagkaluwas ko sa presuhan, nagpadagos ako sa paggibo nin maraot. Buminagsak kaidto an ekonomiya kan Albania kaya nagkariribok an nasyon. Sa masakit na sitwasyon na idto, nagkaigwa ako nin dakul na kuwarta hali sa ilegal na mga gibo. Sarong beses, nanghabon kami pero nadakop su duwa kong kaiba. Kaya nagdulag ako pasiring sa ibang nasyon para dai mapreso. May agom na ako kaidto, si Julinda, tapos may aki kaming lalaki na sadit pa.

 Nakaabot kami sa Inglatera. Gusto ko na talaga kaidtong magbago kaiba kan mag-ina ko, pero minabalik man giraray su dati kong gawi. Napalabot giraray ako sa ilegal na gibo—sa pagkakataon na ini, sa pagpabakal na man nin droga. Darakulang kuwarta an minaagi sa kamot ko.

 Ano an paghiling ni Julinda sa pagpabakal ko nin droga? Siya an paistoryahon ta: “Nagdakula ako sa Albania kaya gusto ko man na makahawas sa pagtios. Gusto kong purbaran maski ano magkaigwa lang nin marahay na buhay. Iniisip ko na magigin marahay an buhay mi kun dakul an kuwarta mi, kaya bilog an suporta ko ki Artan sa pagputik niya, paghabon, saka pagpabakal nin droga—maski ano basta magkakuwarta.”

 Dangan kan 2002, nabago an buhay mi, an mga plano mi saka mga pangarap sa buhay bigla na sanang nawara. May dakulang transaksiyon ako kaidto nin droga pero nadakop ako tapos napreso giraray.

 Dai ko narisa, nababago na palan kan Bibliya an buhay ko. Kan taon 2000, may nabisto si Julinda na mga Saksi ni Jehova asin nakipag-adal siya sa sainda nin Bibliya. Dai ako interesadong pag-ulayan an Bibliya ta sa hiling ko boring iyan. Pero gustong-gusto ’yan ni Julinda. Sabi niya: “Hali ako sa relihiyosong pamilya. Gustong-gusto ko an Bibliya saka iginagalang ko iyan. Gusto ko talagang maaraman an itinutukdo kaiyan, saka ugmahon akong makipag-adal nin Bibliya sa mga Saksi. Nagin malinaw sako an dakul na katukduan sa Bibliya. Nakatabang sako an mga nanudan ko na gumibo nin mga pagbabago sa buhay ko. Pero, haros dai pa nagbago an paghiling ko sa kuwarta—sagkod na, madakop si Artan. Duman ako nakaagimadmad. Bigla kong nagirumduman na totoo talaga an sinasabi kan Bibliya manungod sa kuwarta. Ginibo mi dawa ano para magyaman, pero dai pa man giraray kami nagin maugma. Saka ko napag-isip-isip na kaipuhan kong lubos na sunudon an mga pamantayan nin Diyos.”

 Kan 2004, pinaluwas na ako sa presuhan, tapos dai nahaloy pinurbaran ko giraray magpabakal nin droga. Pero, nagbago na an kaisipan ni Julinda. May sinabi siya na talagang nakapaisip sako: “Habo ko na kan kuwarta mo. An gusto ko makabalik an agom ko, saka makaibanan mi an ama kan mga aki ko.” Nabigla talaga ako, pero tama siya. Haloy akong naparayo sa pamilya ko. Naisip ko man an dakul na kakulugan na naeksperyensiyahan ko dahil sa paglalapigot na magkakuwarta sa ilegal na paagi. Kaya binago ko an buhay ko saka dai na ako nakiiba-iba sa dati kong mga kabarkada.

 Nag-iba ako sa mag-irina ko sa sarong pagtiripon kan mga Saksi ni Jehova. Nakapabagong marhay iyan sa sako. Hanga ako sa sinseridad saka pagigin mainamigo kan mga nabisto ko duman. Dai nahaloy, nag-adal na man ako nin Bibliya.

 Nanudan ko sa Bibliya na “an pagkamuot sa kuwarta gamot nin gabos na klase nin nakakadanyar na bagay, asin dahil sa pagsunod sa pagkamuot na ini, an iba . . . pauruutrong dinarahan an saindang sadiri nin dakul na kakulugan.” (1 Timoteo 6:9, 10) Totoong-totoo nanggad sa sako an tekstong ini! Pinagbabasulan ko talagang marhay an mga ginibo ko kaidto saka an mga kakulugan na dara kaiyan sa pamilya ko saka sa sako mismo. (Galacia 6:7) Kan manudan ko an manungod sa pagkamuot sa sato ni Jehova saka kan saiyang Aki, si Jesu-Cristo, binago ko an pagkatawo ko. Mas iniisip ko na an iba kisa sa sadiri ko, kaiba diyan an pagtao nin mas dakul na panahon sa pamilya ko.

 Nakinabang ako sa pagsunod sa sinasabi kan Bibliya: “An saindo lugod na pamumuhay dai mahilingan nin pagkamuot sa kuwarta, mantang kontento na kamo sa mga bagay na igwa kamo.” (Hebreo 13:5) Matuninong na ngunyan an isip ko saka may malinig na akong konsiyensiya. Ngunyan ko pa lang namatian an arog kaining kaugmahan. Mas makusog na an pag-ibanan ming mag-agom, saka dayupot na an pamilya mi sa kada saro.

 Huna ko kaidto magigin maugma na kami kun dakul an kuwarta mi. Pero nagin malinaw sako na an paggibo nin maraot saka an pagkamuot sa kuwarta nagdara sako nin dakul na kakulugan. Bako kaming mayaman, pero aram kong nahanap mi na an pinakamahalaga sa buhay—an pakikiamigo sa Diyos na Jehova. An pagsamba sa saiya bilang sarong pamilya an talagang nakakapaugma samo.