ΠΟΛΛΟΙ άνθρωποι σήμερα ισχυρίζονται ότι έχουν πίστη. Αλλά ο Ιησούς δίδαξε ότι μόνο λίγοι θα είχαν πραγματική πίστη, όταν είπε: «Πλατύς και ευρύχωρος είναι ο δρόμος που οδηγεί στην καταστροφή, και πολλοί είναι εκείνοι που μπαίνουν από αυτόν· ενώ στενή είναι η πύλη και στενόχωρος ο δρόμος που οδηγεί στη ζωή, και λίγοι είναι εκείνοι που τον βρίσκουν».​—Ματθαίος 7:13, 14.

Πώς δείχνει σήμερα κάποιος ότι έχει πραγματική πίστη; «Από τους καρπούς τους θα τους αναγνωρίσετε», είπε ο Ιησούς. «Κάθε καλό δέντρο παράγει καλούς καρπούς, αλλά κάθε σάπιο δέντρο παράγει άχρηστους καρπούς». (Ματθαίος 7:16, 17) Επομένως, η πραγματική πίστη παράγει «καλούς καρπούς». Μας υποκινεί να εκδηλώνουμε θεοειδείς ιδιότητες. Πώς μπορούμε να το κάνουμε αυτό;

Οι άνθρωποι που έχουν πραγματική πίστη χρησιμοποιούν τη δύναμη και την εξουσία τους για να τιμούν τον Θεό και να ωφελούν άλλους. Ο Ιησούς δίδαξε: «Όποιος θέλει να γίνει μεγάλος μεταξύ σας πρέπει να είναι διάκονός σας». (Μάρκος 10:43) Ανάλογα, οι άντρες που έχουν πίστη δεν είναι τύραννοι, ούτε έξω από το σπίτι τους ούτε μέσα σε αυτό. Θεωρούν πολύτιμες τις συζύγους τους, τους αποδίδουν τιμή και ανταποκρίνονται με αγάπη στις ανάγκες τους. Η Γραφή λέει: «Εσείς, σύζυγοι, να αγαπάτε τις γυναίκες σας και να μη θυμώνετε πικρά με αυτές». (Κολοσσαείς 3:19) «Άντρες, με όμοιο τρόπο να κατοικείτε μαζί τους σύμφωνα με τη γνώση, αποδίδοντας τιμή σε αυτές ως πιο αδύναμο σκεύος, το γυναικείο, εφόσον και εσείς είστε κληρονόμοι της παρ’ αξία εύνοιας της ζωής μαζί τους, για να μην παρεμποδίζονται οι προσευχές σας».​—1 Πέτρου 3:7.

Από την άλλη πλευρά, η σύζυγος που διαθέτει πραγματική πίστη οφείλει «να έχει βαθύ σεβασμό για το σύζυγό της». (Εφεσίους 5:33) Οι γυναίκες οφείλουν «να αγαπούν τους συζύγους τους» και «να αγαπούν τα παιδιά τους». (Τίτο 2:4) Οι πατέρες και οι μητέρες που έχουν πίστη αφιερώνουν χρόνο στα παιδιά τους και διδάσκουν σε αυτά τους νόμους και τις αρχές του Θεού. Στο σπίτι, στο χώρο εργασίας και οπουδήποτε αλλού, φέρονται στους άλλους με αξιοπρέπεια και σεβασμό. Ακολουθούν τη Γραφική συμβουλή: «Στην απόδοση αμοιβαίας τιμής, να παίρνετε την πρωτοβουλία».​—Ρωμαίους 12:10.

Οι υπηρέτες του Θεού τηρούν τη Γραφική εντολή: «Δεν θα δεχτείς να δωροδοκηθείς». (Έξοδος 23:8) Ποτέ δεν εκμεταλλεύονται τη θέση τους για ιδιοτελές κέρδος. Αντίθετα, αναζητούν ευκαιρίες για να βοηθούν άλλους, ειδικά όσους έχουν ανάγκη. Εφαρμόζουν τη συμβουλή: «Μην ξεχνάτε να κάνετε το καλό και να μοιράζεστε πράγματα με άλλους, γιατί με τέτοιες θυσίες ευαρεστείται ο Θεός». (Εβραίους 13:16) Γι’ αυτό, μαθαίνουν από πρώτο χέρι πόσο αληθινά είναι τα λόγια του Ιησού: «Υπάρχει περισσότερη ευτυχία στο να δίνει κανείς παρά στο να λαβαίνει».​—Πράξεις 20:35.

Οι άνθρωποι πίστης υπακούν πρόθυμα στους νόμους του Θεού, και για αυτούς «οι εντολές του δεν είναι βαριές». (1 Ιωάννη 5:3) Γνωρίζουν ότι «ο νόμος του Ιεχωβά είναι τέλειος . . . Οι προσταγές του Ιεχωβά είναι ευθείες· χαροποιούν την καρδιά. Η εντολή του Ιεχωβά είναι καθαρή· κάνει τα μάτια να λάμπουν».​—Ψαλμός 19:7, 8.

Επίσης, η πραγματική πίστη τούς υποκινεί να απορρίπτουν κάθε μορφή προκατάληψης. Δεν εξυψώνουν μια φυλή, χώρα ή κοινωνική τάξη πάνω από κάποια άλλη. Αντίθετα, μιμούνται τον Θεό. «Ο Θεός δεν είναι προσωπολήπτης, αλλά σε κάθε έθνος όποιος τον φοβάται και εργάζεται δικαιοσύνη είναι ευπρόσδεκτος σε αυτόν».​—Πράξεις 10:34, 35.

Η πραγματική πίστη υποκινεί κάποιον να “συμπεριφέρεται έντιμα σε όλα”. (Εβραίους 13:18) Το άτομο που έχει πίστη αποφεύγει επίσης το επιβλαβές κουτσομπολιό και τη συκοφαντία. Σχετικά με το είδος του ατόμου που επιδοκιμάζει ο Θεός, ο ψαλμωδός Δαβίδ έγραψε: «Δεν έχει συκοφαντήσει με τη γλώσσα του. Στο συνάνθρωπό του δεν έχει κάνει τίποτα κακό».​—Ψαλμός 15:3.

Όσοι έχουν πραγματική πίστη βασίζουν τις πεποιθήσεις τους αποκλειστικά στην Αγία Γραφή. Πιστεύουν ότι «όλη η Γραφή είναι θεόπνευστη και ωφέλιμη για διδασκαλία, για έλεγχο, για τακτοποίηση ζητημάτων, για διαπαιδαγώγηση στη δικαιοσύνη». (2 Τιμόθεο 3:16) Στις σχέσεις τους με τους άλλους, αντανακλούν τη «σοφία που κατεβαίνει από πάνω», η οποία είναι «αγνή, έπειτα ειρηνική, λογική, πρόθυμη να υπακούει, γεμάτη έλεος και καλούς καρπούς». (Ιακώβου 3:17) Απορρίπτουν τις ασεβείς παραδόσεις και τον πνευματισμό και “φυλάγονται από τα είδωλα”.​—1 Ιωάννη 5:21.

Ο προφήτης Μωυσής είπε: «Πρέπει να αγαπάς τον Ιεχωβά τον Θεό σου με όλη σου την καρδιά και με όλη σου την ψυχή και με όλη τη ζωτική σου δύναμη». (Δευτερονόμιο 6:5) Οι άνθρωποι πίστης δείχνουν τέτοια αγάπη για τον Θεό. Σέβονται το όνομα του Θεού, Ιεχωβά. “Αποδίδουν ευχαριστίες στον Ιεχωβά” και “επικαλούνται το όνομά του” με πίστη. (Ψαλμός 105:1) Οι υπηρέτες του Θεού υπακούν επίσης στην εντολή του: «Πρέπει να αγαπάς το συνάνθρωπό σου όπως τον εαυτό σου». (Λευιτικό 19:18) Απορρίπτουν τη βία και αγωνίζονται να είναι «ειρηνικοί με όλους τους ανθρώπους». (Ρωμαίους 12:18) Μεταφορικά μιλώντας, “σφυρηλατούν τα σπαθιά τους σε υνιά και τα δόρατά τους σε δρεπάνια”. (Ησαΐας 2:4) Ως αποτέλεσμα, “έχουν αγάπη μεταξύ τους” και απολαμβάνουν μια παγκόσμια αδελφότητα. (Ιωάννης 13:35) Μπορείτε να διακρίνετε τέτοιους ανθρώπους σήμερα;