ΤΙ ΛΕΝΕ ΜΕΡΙΚΟΙ

Υπάρχουν ποικίλες πεποιθήσεις σε ό,τι αφορά τον ουρανό και τον σκοπό τον οποίο εξυπηρετεί. Για παράδειγμα:

• Πολλοί καθ’ ομολογία Χριστιανοί θα συμφωνούσαν με τη Νέα Καθολική Εγκυκλοπαίδεια (New Catholic Encyclopedia), η οποία αποκαλεί τον ουρανό «την ύστατη κατοικία των ευλογημένων που πεθαίνουν εν Κυρίω».

• Ο Ιουδαϊσμός εστιάζει περισσότερο στην παρούσα ζωή παρά στη μετά θάνατον ζωή, λέει ο ραβίνος Μπέντζον Κράβιτς. Αλλά ο ίδιος υποστηρίζει ότι «στον ουρανό η ψυχή βιώνει τη μέγιστη δυνατή ευχαρίστηση—μια μεγαλύτερη αντίληψη και αίσθηση της στενής σχέσης με τον Θεό από ό,τι προηγουμένως». Ωστόσο, ο Κράβιτς αναγνωρίζει πως «μολονότι ο ουρανός περιλαμβάνεται στα πιστεύω του Ιουδαϊσμού, η Τορά αναφέρεται ελάχιστα σε αυτόν».

• Οι Ινδουιστές και οι Βουδιστές πιστεύουν ότι ο ουρανός υπάρχει σε πολλά πνευματικά επίπεδα. Είναι μια προσωρινή παύση, έπειτα από την οποία το άτομο είτε ξαναγεννιέται στη γη είτε εξυψώνεται στη Νιρβάνα ή στην κατάσταση του Βούδα—κατάσταση υψηλότερη από τον ουρανό.

• Μερικοί απορρίπτουν οποιαδήποτε θρησκευτική έννοια του ουρανού και λένε ότι η όλη ιδέα είναι παιδιάστικες ανοησίες.

ΤΙ ΔΙΔΑΣΚΕΙ Η ΓΡΑΦΗ

Στη Γραφή, η λέξη «ουρανός» έχει περισσότερες από μία σημασίες. Για παράδειγμα:

• Το εδάφιο Γένεση 1:20 περιγράφει τη δημιουργία των πουλιών που «πετούν . . . πάνω από τη γη κατά πρόσωπο του εκπετάσματος των ουρανών». Σε αυτή την περίπτωση, η λέξη “ουρανοί” αναφέρεται στην ατμόσφαιρά μας, τον ορατό ουρανό.

• Το εδάφιο Ησαΐας 13:10 μιλάει για “τα άστρα των ουρανών και τους αστερισμούς Κεσίλ που βρίσκονται σε αυτούς”—δηλαδή αυτό που ονομάζουμε «έξω διάστημα».

• Η Γραφή κάνει λόγο για τον «τόπο της κατοίκησης [του Θεού], στους ουρανούς», και λέει ότι υπάρχουν «άγγελοι . . . στον ουρανό». (1 Βασιλέων 8:30· Ματθαίος 18:10) Προσέξτε ότι οι λέξεις “ουρανοί” και “ουρανός” δεν είναι απλώς μεταφορικές, αλλά περιγράφουν έναν πραγματικό τόπο κατοικίας. *

«Κοίταξε από τον ουρανό και δες από τη μεγαλοπρεπή σου κατοικία της αγιότητας και της ωραιότητας».—Ησαΐας 63:15.

Η Γραφή δεν διδάσκει ότι η γη είναι απλώς μια προσωρινή κατοικία όπου περιμένουμε τον θάνατο και μια επακόλουθη μετά θάνατον ζωή στον ουρανό. Καθιστά σαφές ότι ο θάνατος δεν αποτελούσε ποτέ μέρος του αρχικού σκοπού του Θεού για τους ανθρώπους. Σκεφτείτε:

• Ο Θεός είπε στο πρώτο ανθρώπινο ζευγάρι: «Να είστε καρποφόροι και να πληθυνθείτε και να γεμίσετε τη γη». (Γένεση 1:28) Η γη επρόκειτο να είναι η μόνιμη κατοικία του ανθρώπου, όπου αυτός θα μπορούσε να ζει για πάντα. Ο θάνατος θα ερχόταν στον πρώτο άντρα και στην πρώτη γυναίκα μόνο αν παρήκουαν τον Θεό. Δυστυχώς, αυτοί επέλεξαν να μην υπακούσουν.—Γένεση 2:17· 3:6.

• Η ανυπακοή εκείνου του πρώτου άντρα οδήγησε στον θάνατο, όχι μόνο τον ίδιο και τη σύζυγό του, αλλά και τους απογόνους τους. (Ρωμαίους 5:12) Μήπως αυτό άφησε την ανθρώπινη φυλή χωρίς ελπίδα;

• Η Γραφή λέει ότι «νέους ουρανούς και νέα γη προσμένουμε σύμφωνα με την υπόσχεσή του». * (2 Πέτρου 3:13) Μέσω της Βασιλείας του, ο Θεός θα επαναφέρει τη γη μας στην κατάσταση που είχε υπόψη του για αυτήν, «και ο θάνατος δεν θα υπάρχει πια». (Αποκάλυψη 21:3, 4) Αναφέρονται αυτά τα λόγια σε ζωή στον ουρανό ή στη γη; Για να μην «υπάρχει πια» κάτι, πρέπει να υπήρξε κάποτε. Ο θάνατος όμως δεν υπήρξε ποτέ στον ουρανό. Λογικά, λοιπόν, αυτό το εδάφιο αναφέρεται σε κάτι που θα λάβει χώρα στη γη, όπου είχαμε την προοπτική να ζούμε και όπου λαχταράμε να είμαστε μαζί με τα αγαπημένα μας πρόσωπα. Η Γραφή αποκαλύπτει επίσης ότι οι νεκροί θα επανέλθουν στη ζωή και θα ξανασμίξουν με τους προσφιλείς τους.—Ιωάννης 5:28, 29.

Πολλοί ενθουσιάζονται μαθαίνοντας τι διδάσκει πράγματι η Αγία Γραφή για τον ουρανό. Λόγου χάρη, ένας πρώην Καθολικός ονόματι Τζορτζ λέει: «Βρήκα παρηγορητική τη Γραφική διδασκαλία για αιώνια ζωή στη γη. Αυτό ακουγόταν πιο λογικό από το να πηγαίνουμε στον ουρανό». *

«Οι ουρανοί—στον Ιεχωβά ανήκουν οι ουρανοί, αλλά τη γη την έδωσε στους γιους των ανθρώπων».—Ψαλμός 115:16.