ΔΕΝ ήταν ούτε πλούσιος ούτε ισχυρός. Δεν είχε καν δικό του σπίτι. Ωστόσο, οι διδασκαλίες του έχουν επηρεάσει εκατομμύρια ανθρώπους. Υπήρξε πράγματι ο Ιησούς Χριστός; Τι έχουν πει τόσο σύγχρονες όσο και αρχαίες αυθεντίες;

• Ο Μάικλ Γκραντ, ιστορικός και ειδήμων στον αρχαίο κλασικό πολιτισμό, παρατήρησε: «Αν εφαρμόσουμε στην Καινή Διαθήκη, όπως άλλωστε οφείλουμε να κάνουμε, τα ίδια κριτήρια που θα εφαρμόζαμε σε άλλα αρχαία συγγράμματα με ιστορικό υλικό, τότε δεν μπορούμε να αρνηθούμε την ύπαρξη του Ιησού, ακριβώς όπως δεν μπορούμε να αρνηθούμε ότι υπήρξαν τόσα και τόσα ειδωλολατρικά πρόσωπα των οποίων η ιστορικότητα δεν αμφισβητείται ποτέ».

• Ο Ρούντολφ Μπούλτμαν, καθηγητής μελετών της Καινής Διαθήκης, δήλωσε: «Η όποια αμφιβολία σχετικά με την ύπαρξη του Ιησού είναι αβάσιμη και δεν αξίζει να την αντικρούσουμε. Κανένα εχέφρον άτομο δεν μπορεί να αμφισβητήσει ότι ο Ιησούς είναι ο ιδρυτής του ιστορικού κινήματος το οποίο εκπροσωπούνταν, κατά το πρώτο ευδιάκριτο στάδιό του, από την παλαιότερη παλαιστινιακή κοινότητα [Χριστιανών]».

• Ο Γουίλ Ντουράν, ιστορικός, συγγραφέας και φιλόσοφος, έγραψε: «Το να επινόησαν λίγοι απλοί άνθρωποι [οι συγγραφείς των Ευαγγελίων], μέσα σε μία γενιά, μια τόσο ισχυρή και ελκυστική προσωπικότητα, μια τόσο υψηλή ηθική και ένα τόσο εμπνευσμένο όραμα περί αδελφοσύνης των ανθρώπων θα ήταν θαύμα πολύ πιο απίστευτο από οποιοδήποτε άλλο αναφέρεται στα Ευαγγέλια».

• Ο Άλμπερτ Αϊνστάιν, Εβραίος φυσικός γεννημένος στη Γερμανία, δήλωσε: «Είμαι Εβραίος, αλλά με γοητεύει η λαμπρή φυσιογνωμία του Ναζωραίου». Όταν ρωτήθηκε αν θεωρούσε τον Ιησού ιστορικό πρόσωπο, απάντησε: «Αναμφίβολα! Δεν γίνεται να διαβάσει κάποιος τα Ευαγγέλια και να μη νιώσει ότι ο Ιησούς ήταν πραγματικά παρών. Η προσωπικότητά του αντηχεί σε κάθε λέξη. Κανένας μύθος δεν μπορεί να είναι τόσο ζωντανός».

  «Δεν γίνεται να διαβάσει κάποιος τα Ευαγγέλια και να μη νιώσει ότι ο Ιησούς ήταν πραγματικά παρών».—Άλμπερτ Αϊνστάιν

Το πιο λεπτομερές υπόμνημα της ζωής και της διακονίας του Ιησού έχει καταγραφεί στις Βιβλικές αφηγήσεις που είναι γνωστές ως Ευαγγέλια, τα οποία φέρουν τα ονόματα των αντρών που τα έγραψαν—του Ματθαίου, του Μάρκου, του Λουκά και του Ιωάννη. Εκτός αυτού, ο Ιησούς κατονομάζεται σε αρκετές αρχαίες μη Χριστιανικές πηγές.

• ΤΑΚΙΤΟΣ

  (περ. 56-120 Κ.Χ., δηλαδή Κοινής Χρονολογίας) Ο Τάκιτος θεωρείται ένας από τους μεγαλύτερους Ρωμαίους ιστορικούς της αρχαιότητας. Τα Χρονικά του ασχολούνται με γεγονότα της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας από το 14 έως το 68 Κ.Χ. (Ο Ιησούς πέθανε το 33 Κ.Χ.) Σύμφωνα με τον Τάκιτο, όταν η Ρώμη καταστράφηκε το 64 Κ.Χ. από μια μεγάλη φωτιά, υπαίτιος θεωρήθηκε ο Αυτοκράτορας Νέρων. Αλλά ο Τάκιτος έγραψε ότι ο Νέρων κατηγόρησε τους Χριστιανούς για να «δώσει τέλος στη φημολογία». Κατόπιν, ανέφερε: «Ο Χριστός, από τον οποίο προήλθε το όνομα [Χριστιανός], είχε εκτελεστεί επί Τιβερίου, όταν αυτοκρατορικός επίτροπος ήταν ο Πόντιος Πιλάτος».—Χρονικά, XV, 44.

• ΣΟΥΗΤΩΝΙΟΣ

  (περ. 69–μετά το 122 Κ.Χ.) Στο έργο του Οι Βίοι των Καισάρων, αυτός ο Ρωμαίος ιστορικός κατέγραψε γεγονότα που συνέβησαν κατά τη διάρκεια της βασιλείας των πρώτων 11 Ρωμαίων αυτοκρατόρων. Στο τμήμα που είναι αφιερωμένο στον Κλαύδιο, αναφέρει ότι οι ταραχές που ξέσπασαν ανάμεσα στους Ιουδαίους της Ρώμης πιθανότατα οφείλονταν σε διαφωνίες σχετικά με τον Ιησού. (Πράξεις 18:2) Ο Σουητώνιος έγραψε: «Επειδή οι Ιουδαίοι δημιουργούσαν συνέχεια αναταραχές με την υποκίνηση του Κρέστους [Κρίστους], αυτός [ο Κλαύδιος] τους απέλασε από τη Ρώμη». (Ο Θεοποιημένος Κλαύδιος [The Deified Claudius], XXV, 4) Παρότι ο Σουητώνιος κατηγόρησε εσφαλμένα τον Ιησού για τις αναταραχές, δεν αμφισβήτησε την ύπαρξή του.

• ΠΛΙΝΙΟΣ Ο ΝΕΟΤΕΡΟΣ

  (περ. 61-113 Κ.Χ.) Αυτός ο Ρωμαίος συγγραφέας και διοικητής της Βιθυνίας (στη σημερινή Τουρκία) έγραψε στον Ρωμαίο Αυτοκράτορα Τραϊανό ρωτώντας πώς να χειριστεί τους Χριστιανούς σε εκείνη την επαρχία. Ο Πλίνιος ανέφερε ότι προσπάθησε να αναγκάσει τους Χριστιανούς να αποκηρύξουν την πίστη τους, εκτελώντας όποιον αρνούνταν να το κάνει αυτό. Ο ίδιος εξήγησε: «Εκείνους που . . . επαναλάμβαναν έπειτα από εμένα μια επίκληση προς τους [ειδωλολατρικούς] Θεούς και απέδιδαν λατρεία, με κρασί και θυμίαμα, στο άγαλμά σου . . . και τελικά καταριούνταν τον Χριστό . . . , θεώρησα κατάλληλο να τους απαλλάξω».—Πλίνιος—Επιστολές, Βιβλίο X, XCVI.

•  ΦΛΑΒΙΟΣ ΙΩΣΗΠΟΣ

  (περ. 37-100 Κ.Χ.) Αυτός ο Ιουδαίος ιερέας και ιστορικός δηλώνει ότι ο Άννας, Ιουδαίος αρχιερέας που συνέχιζε να ασκεί πολιτική επιρροή, «συγκάλεσε τους κριτές του Σάνχεδριν [του ανώτατου Ιουδαϊκού δικαστηρίου] και έφερε ενώπιόν τους κάποιον άντρα ονόματι Ιάκωβο, τον αδελφό του Ιησού του λεγόμενου Χριστού».—Ιουδαϊκή Αρχαιολογία, XX, 200.

• ΤΑΛΜΟΥΔ

  Αυτή η συλλογή Ιουδαϊκών ραβινικών συγγραμμάτων, που χρονολογείται από τον τρίτο έως τον έκτο αιώνα Κ.Χ., δείχνει ότι ακόμη και οι εχθροί του Ιησού επιβεβαίωναν την ύπαρξή του. Ένα απόσπασμα αναφέρει ότι «το Πάσχα κρεμάστηκε ο Γεσού [Ιησούς] ο Ναζωραίος», κάτι που είναι ιστορικά ακριβές. (Βαβυλωνιακό Ταλμούδ, Σάνχεδριν 43α, Κώδικας του Μονάχου· βλέπε Ιωάννης 19:14-16.) Κάποιο άλλο δηλώνει: «Είθε να μη φέρουμε ποτέ σε ύπαρξη γιο ή μαθητή ο οποίος θα ατιμάσει δημόσια τον εαυτό του όπως ο Ναζωραίος»—τίτλος που εφαρμοζόταν συχνά στον Ιησού.—Βαβυλωνιακό Ταλμούδ, Μπεραχότ 17β, υποσημείωση, Κώδικας του Μονάχου· βλέπε Λουκάς 18:37.

Τα Ευαγγέλια μας παρέχουν μια περιεκτική αφήγηση της ζωής και της διακονίας του Ιησού, περιλαμβάνοντας συγκεκριμένες λεπτομέρειες για ανθρώπους, τοποθεσίες και χρονολογίες—χαρακτηριστικά γνωρίσματα αυθεντικής ιστορίας. Για παράδειγμα, τα εδάφια Λουκάς 3:1, 2 μας βοηθούν να καθορίσουμε πότε ακριβώς άρχισε το έργο του ο Ιωάννης ο Βαφτιστής, που υπήρξε πρόδρομος του Ιησού.

Ο Λουκάς έγραψε: «Το δέκατο πέμπτο έτος της διακυβέρνησης του Τιβέριου Καίσαρα, όταν κυβερνήτης της Ιουδαίας ήταν ο Πόντιος Πιλάτος, και περιφερειακός διοικητής της Γαλιλαίας ήταν ο Ηρώδης, ο Φίλιππος δε ο αδελφός του ήταν περιφερειακός διοικητής της χώρας της Ιτουραίας και της Τραχωνίτιδας, και ο Λυσανίας ήταν περιφερειακός διοικητής της Αβιληνής, στις ημέρες του πρωθιερέα Άννα και του Καϊάφα, δόθηκε η διακήρυξη του Θεού στον Ιωάννη, το γιο του Ζαχαρία, στην έρημο». Χάρη σε αυτή τη λεπτομερή, ακριβή καταγραφή μπορούμε να καθορίσουμε ότι “η διακήρυξη του Θεού δόθηκε στον Ιωάννη” το έτος 29 Κ.Χ.

 Τα εφτά δημόσια πρόσωπα τα οποία κατονομάζει ο Λουκάς είναι ευρέως γνωστά στους ιστορικούς. Παρ’ όλα αυτά, για κάποιο διάστημα ορισμένοι κριτικοί αμφισβητούσαν την ύπαρξη του Πόντιου Πιλάτου και του Λυσανία. Αλλά οι κριτικοί βιάστηκαν να εκφέρουν γνώμη. Αρχαίες επιγραφές που ανακαλύφτηκαν φέρουν τα ονόματα αυτών των δύο αξιωματούχων, επιβεβαιώνοντας την ακρίβεια του Λουκά. *

Το ερώτημα γύρω από την ύπαρξη του Ιησού είναι σημαντικό επειδή είναι σημαντικές και οι διδασκαλίες του. Λόγου χάρη, ο Ιησούς δίδαξε τους ανθρώπους πώς να έχουν ευτυχία και ικανοποίηση στη ζωή τους. * Υποσχέθηκε επίσης έναν καιρό κατά τον οποίο η ανθρωπότητα θα ζει με αληθινή ειρήνη και ασφάλεια, ενωμένη υπό μία και μόνο παγκόσμια κυβέρνηση, τη “Βασιλεία του Θεού”.—Λουκάς 4:43.

Ο χαρακτηρισμός “Βασιλεία του Θεού” είναι κατάλληλος επειδή αυτή η παγκόσμια κυβέρνηση θα αποτελεί έκφραση της κυριαρχίας του Θεού επί της γης. (Αποκάλυψη 11:15) Ο Ιησούς το κατέστησε αυτό σαφές όταν είπε στην υποδειγματική προσευχή του: «Πατέρα μας που είσαι στους ουρανούς, ας . . . έρθει η βασιλεία σου. Ας γίνει το θέλημά σου . . . πάνω στη γη». (Ματθαίος 6:9, 10) Τι θα σημάνει για την ανθρωπότητα η διακυβέρνηση της Βασιλείας; Εξετάστε τα ακόλουθα:

• Οι πόλεμοι και οι εμφύλιες διαμάχες θα πάψουν.—Ψαλμός 46:8-11.

• Η κακία, όπως επίσης η απληστία και η διαφθορά, θα εκλείψουν για πάντα, μαζί με τους ασεβείς ανθρώπους.—Ψαλμός 37:10, 11.

• Οι υπήκοοι της Βασιλείας θα απολαμβάνουν γεμάτη νόημα, παραγωγική εργασία.—Ησαΐας 65:21, 22.

• Ο πλανήτης γη που τώρα νοσεί θα αποκατασταθεί πλήρως και θα παράγει πλούσιες σοδειές.—Ψαλμός 72:16· Ησαΐας 11:9.

Ορισμένοι ίσως θεωρούν αυτές τις υποσχέσεις ευσεβείς πόθους. Αλλά μήπως δεν είναι ευσεβής πόθος η εμπιστοσύνη στις ανθρώπινες προσπάθειες; Σκεφτείτε: Παρά τη θεαματική πρόοδο σε τομείς όπως η εκπαίδευση, η επιστήμη και η τεχνολογία, εκατομμύρια άνθρωποι σήμερα νιώθουν εξαιρετικά ανασφαλείς και αβέβαιοι για το αύριο. Επιπλέον, καθημερινά βλέπουμε περιστατικά οικονομικής, πολιτικής και θρησκευτικής καταπίεσης, καθώς επίσης απληστίας και διαφθοράς. Χωρίς αμφιβολία, η ανθρώπινη διακυβέρνηση έχει αποτύχει!—Εκκλησιαστής 8:9.

Αν μη τι άλλο, αξίζει να εξετάσουμε το ερώτημα γύρω από την ύπαρξη του Ιησού. * Τα εδάφια 2 Κορινθίους 1:19, 20 δηλώνουν: «Όσες και αν είναι οι υποσχέσεις του Θεού, έχουν γίνει Ναι μέσω [του Χριστού]».