Η ΑΠΕΙΛΗ: Η γραφική ύλη που χρησιμοποιούσαν κατά κύριο λόγο οι Βιβλικοί συγγραφείς και αντιγραφείς ήταν ο πάπυρος και η περγαμηνή. * (2 Τιμόθεο 4:13) Πώς έθεσαν σε κίνδυνο την επιβίωση της Γραφής αυτά τα υλικά;

Ο πάπυρος μπορεί πολύ εύκολα να σκιστεί, να ξεθωριάσει και να λεπτύνει. «Ένα φύλλο παπύρου μπορεί να φθαρεί και τελικά να γίνει ένα πλέγμα από ίνες και μια χούφτα χώμα», λένε οι αιγυπτιολόγοι Ρίτσαρντ Πάρκινσον και Στίβεν Κουάρκι. «Όταν ένας ρόλος αποθηκευτεί, μπορεί να μουχλιάσει ή να σαπίσει από την υγρασία, ενώ όταν θαφτεί στο χώμα, μπορεί να τον φάνε τρωκτικά ή έντομα, ιδίως τερμίτες». Μερικοί πάπυροι εκτέθηκαν μετά την ανακάλυψή τους σε υπερβολικό φως και υγρασία, κάτι που επιτάχυνε την αποσύνθεσή τους.

Η περγαμηνή είναι πιο ανθεκτική από τον πάπυρο, αλλά και αυτή φθείρεται αν δεν τύχει σωστού χειρισμού ή αν εκτεθεί σε ακραίες θερμοκρασίες, υγρασία ή φως. * Και η περγαμηνή επίσης κινδυνεύει από τα έντομα. Κατά συνέπεια, για τα αρχαία συγγράμματα «η επιβίωση αποτελεί την εξαίρεση και όχι τον κανόνα», αναφέρει το βιβλίο Καθημερινή Γραφή στην Ελληνορωμαϊκή Ανατολή (Everyday Writing in the Graeco-Roman East). Αν η Γραφή είχε υποστεί τέτοια φθορά, το άγγελμά της θα είχε πεθάνει μαζί της.

ΠΩΣ ΕΠΕΖΗΣΕ Η ΓΡΑΦΗ: Ο Ιουδαϊκός νόμος επέβαλλε σε κάθε βασιλιά να «γράψει σε ένα βιβλίο για τον εαυτό του ένα αντίγραφο αυτού του νόμου», δηλαδή των πρώτων πέντε βιβλίων της Γραφής. (Δευτερονόμιο 17:18) Επιπλέον, επαγγελματίες αντιγραφείς παρήγαγαν τόσο πολλά χειρόγραφα ώστε, τον πρώτο αιώνα Κ.Χ., μπορούσε κάποιος να βρει Γραφές σε συναγωγές σε όλο τον Ισραήλ, και ως τη μακρινή Μακεδονία! (Λουκάς 4:16, 17· Πράξεις 17:11) Πώς επέζησαν μέχρι σήμερα μερικά πολύ αρχαία χειρόγραφα;

«Είναι γνωστό ότι οι Ιουδαίοι έβαζαν ρόλους με Γραφικές περικοπές μέσα σε κανάτια ή πιθάρια για να τους διατηρήσουν», λέει ο λόγιος της Καινής Διαθήκης Φίλιπ Γ. Κόμφορτ. Προφανώς, οι Χριστιανοί συνέχισαν αυτή την παράδοση. Ως αποτέλεσμα, έχουν ανακαλυφτεί αρχαία Βιβλικά χειρόγραφα μέσα σε πήλινα πιθάρια, σε σκοτεινά δωμάτια και σπηλιές, καθώς επίσης σε εξαιρετικά άνυδρες περιοχές.

ΤΟ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ: Χιλιάδες τμήματα Βιβλικών χειρογράφων​—μερικά από τα οποία έχουν ηλικία 2.000 ετών​—έχουν επιζήσει μέχρι σήμερα. Κανένα άλλο αρχαίο κείμενο δεν διαθέτει τόσο πολλά χειρόγραφα που να χρονολογούνται από τόσο παλιά.