Μερικές εμπειρίες από τη Βρετανία θα σας βοηθήσουν να δείτε γιατί δεν πρέπει να χάνετε ποτέ την ελπίδα σας. Θα δείτε επίσης τι θα μπορούσατε να κάνετε για να “στείλετε το ψωμί σας πάνω στην επιφάνεια των νερών”, σαν να λέγαμε, ώστε να βοηθήσετε εκείνους που δεν έχουν ανταποκριθεί ακόμη στην αλήθεια.—Εκκλ. 11:1.

Ένας ζωτικός παράγοντας είναι η δική σας εγκαρτέρηση. Χρειάζεται να μένετε σταθεροί στην αλήθεια και να προσκολλάστε στον Ιεχωβά. (Δευτ. 10:20) Αυτό έκανε και η Τζορτζίνα. Όταν άρχισε να μελετάει τη Γραφή με τους Μάρτυρες του Ιεχωβά το 1970, ο σύζυγός της ο Κυριάκος έγινε έξω φρενών. Προσπάθησε να την εμποδίσει να κάνει μελέτη, δεν επέτρεπε στους Μάρτυρες του Ιεχωβά να έρθουν στο σπίτι και εξαφάνιζε όσα έντυπα των Μαρτύρων έπεφταν στα χέρια του.

Όταν η Τζορτζίνα άρχισε να παρακολουθεί συναθροίσεις, ο Κυριάκος έγινε ακόμη πιο έξαλλος. Μια μέρα πήγε στην Αίθουσα Βασιλείας για να κάνει φασαρία. Κάποια αδελφή, όταν κατάλαβε ότι ο Κυριάκος μιλούσε καλύτερα ελληνικά παρά αγγλικά, τηλεφώνησε σε έναν Έλληνα αδελφό από άλλη εκκλησία για να έρθει και να βοηθήσει. Ο Κυριάκος ανταποκρίθηκε θετικά στην ευγενική συμπεριφορά του αδελφού, και μάλιστα για λίγους μήνες μελέτησε τη Γραφή μαζί του. Ωστόσο, αργότερα σταμάτησε τη μελέτη.

Τα επόμενα τρία χρόνια, η Τζορτζίνα συνέχισε να αντιμετωπίζει εναντίωση. Ο Κυριάκος έλεγε ότι θα την εγκατέλειπε αν ποτέ βαφτιζόταν. Τη μέρα του βαφτίσματός της, η Τζορτζίνα προσευχήθηκε ένθερμα στον Ιεχωβά να μην την εγκαταλείψει ο Κυριάκος. Όταν ήρθαν οι Μάρτυρες για να την πάρουν στη συνέλευση, ο Κυριάκος τούς είπε: «Πηγαίνετε εσείς μπροστά και εμείς θα σας ακολουθήσουμε με το δικό μας αυτοκίνητο». Παρακολούθησε το πρωινό πρόγραμμα και είδε τη σύζυγό του να βαφτίζεται!

Έπειτα από αυτό, η εναντίωση καταλάγιασε και ο Κυριάκος έκανε σιγά σιγά μεγάλες αλλαγές. Σχεδόν 40 χρόνια μετά την πρώτη της επαφή με τους Μάρτυρες, η Τζορτζίνα είδε το σύζυγό της να βαφτίζεται! Τι βοήθησε τον Κυριάκο; Ο ίδιος εξηγεί: «Μου άρεσε πολύ το γεγονός ότι η Τζορτζίνα έδειξε τέτοια αποφασιστικότητα». Εκείνη λέει: «Παρά την εναντίωση του συζύγου μου, δεν διανοήθηκα να σταματήσω να λατρεύω τον Θεό μου. Στο μεταξύ, δεν έπαψα να προσεύχομαι στον Ιεχωβά και δεν έχασα ποτέ την ελπίδα μου».

Ένας άλλος παράγοντας για να βοηθήσετε το σύντροφό σας είναι η καλλιέργεια της Χριστιανικής σας προσωπικότητας. Ο απόστολος Πέτρος νουθέτησε τις Χριστιανές συζύγους: «Να υποτάσσεστε στους συζύγους σας, ώστε αν κάποιοι δεν είναι υπάκουοι στο λόγο, να κερδηθούν χωρίς το λόγο μέσω της διαγωγής των γυναικών τους». (1 Πέτρ. 3:1) Η Κριστίν εφάρμοσε αυτή τη συμβουλή, αν και πέρασαν πολλά χρόνια για να κερδίσει το σύζυγό της. Όταν εκείνη έγινε Μάρτυρας του Ιεχωβά πριν από 20 και πλέον χρόνια, ο σύζυγός της ο Τζον πίστευε ότι δεν χρειαζόταν τον Θεό στη ζωή του. Δεν ήθελε να αναμειχθεί με τη θρησκεία, αλλά έβλεπε πόσο σημαντική ήταν για την Κριστίν η νέα της πίστη. «Έβλεπα ότι την έκανε ευτυχισμένη», λέει ο ίδιος. «Απέκτησε δύναμη χαρακτήρα και σταθερότητα, πράγμα που με βοήθησε σε πολλές δύσκολες καταστάσεις».

Η Κριστίν δεν επέβαλε ποτέ τις πεποιθήσεις της στο σύζυγό της, ο οποίος παραδέχεται: «Κατάλαβε από την αρχή ότι ήταν καλύτερα να μη με πιέζει, και με άφηνε υπομονετικά να μαθαίνω με το δικό μου ρυθμό και με το δικό μου τρόπο». Όταν η Κριστίν έβλεπε άρθρα στη Σκοπιά ή στο Ξύπνα! που ήξερε ότι θα ενδιέφεραν τον Τζον, λόγου χάρη για την επιστήμη και τη φύση, του τα έδειχνε λέγοντας: «Νομίζω ότι αυτό θα σου αρέσει».

Με τον καιρό, ο Τζον βγήκε στη σύνταξη και άρχισε να ασχολείται με την κηπουρική. Εφόσον το μυαλό του ήταν πιο ελεύθερο για να ασχοληθεί με τα βαθύτερα ερωτήματα της ζωής, άρχισε να σκέφτεται: “Βρισκόμαστε άραγε εδώ εξαιτίας κάποιων συμπτώσεων ή δημιουργηθήκαμε για έναν σκοπό;” Κάποια μέρα, καθώς ο Τζον κουβέντιαζε με έναν αδελφό, εκείνος τον ρώτησε: «Τι θα έλεγες να κάνουμε Γραφική μελέτη;» «Τώρα που είχα αρχίσει να πιστεύω στον Θεό, δέχτηκα την πρότασή του», λέει ο Τζον.

Πόσο σημαντικό ήταν που η Κριστίν δεν έχασε ποτέ την ελπίδα της! Έπειτα από 20 χρόνια, στη διάρκεια των οποίων προσευχόταν να γνωρίσει ο Τζον την αλήθεια, εκείνος βαφτίστηκε. Τώρα υπηρετούν με ζήλο τον Ιεχωβά μαζί. Ο Τζον επισημαίνει: «Κατά κύριο λόγο, με κέρδισαν δύο πράγματα—η καλοσύνη και η φιλικότητα των Μαρτύρων. Και όταν είσαι παντρεμένος με Μάρτυρα του Ιεχωβά, έχεις δίπλα σου έναν όσιο, αξιόπιστο και αυτοθυσιαστικό σύντροφο». Ναι, η Κριστίν έθεσε σε εφαρμογή τα λόγια του εδαφίου 1 Πέτρου 3:1 και είχε καλά αποτελέσματα!

Τι θα λεχθεί για σπουδαστές της Γραφής που για τον έναν ή τον άλλον λόγο μπορεί να χάσουν το αρχικό τους ενδιαφέρον; «Το πρωί σπείρε το σπόρο σου και ως το βράδυ ας μην αναπαυτεί το χέρι σου», έγραψε ο Βασιλιάς Σολομών, «γιατί δεν ξέρεις πού θα πετύχει αυτό, εδώ ή εκεί, ή αν και τα δύο θα είναι εξίσου καλά». (Εκκλ. 11:6) Μερικές φορές περνούν πολλά χρόνια για να βλαστήσουν οι σπόροι της αλήθειας. Παρ’ όλα αυτά, κάποιος μπορεί τελικά να αναγνωρίσει πόσο σημαντικό είναι να πλησιάσει τον Θεό. (Ιακ. 4:8) Ναι, κάποια μέρα ίσως σας περιμένει μια ευχάριστη έκπληξη.

Σκεφτείτε για παράδειγμα την Άλις, που μετακόμισε από την Ινδία στην Αγγλία. Το 1974 άρχισε να μελετάει τη Γραφή. Μιλούσε τη γλώσσα χίντι, αλλά ήθελε να βελτιώσει τα αγγλικά της. Συνέχισε τη μελέτη για μερικά χρόνια και παρακολούθησε κάποιες συναθροίσεις σε αγγλόφωνη εκκλησία. Ήξερε ότι αυτό που μελετούσε ήταν η αλήθεια αλλά το έβλεπε σαν χόμπι. Εκτός αυτού, είχε υλιστικούς στόχους και της άρεσαν πολύ τα πάρτι. Τελικά σταμάτησε τη μελέτη της.

Σχεδόν 30 χρόνια αργότερα, η Στέλλα, η αδελφή που μελετούσε με την Άλις, έλαβε από εκείνη ένα γράμμα το οποίο έλεγε: «Είμαι σίγουρη πως θα χαρείς πολύ να μάθεις ότι η σπουδάστρια με την οποία άρχισες μελέτη το 1974 βαφτίστηκε στην περασμένη συνέλευση περιφερείας. Έπαιξες πολύ σημαντικό ρόλο στη ζωή μου. Φύτεψες το σπόρο της αλήθειας μέσα μου και, παρ’ όλο που δεν ήμουν τότε έτοιμη να αφιερωθώ στον Θεό, κράτησα αυτόν το σπόρο στο νου και στην καρδιά μου».

Τι είχε συμβεί; Η Άλις εξηγεί ότι, μετά το θάνατο του συζύγου της το 1997, ένιωθε πολύ καταθλιμμένη. Προσευχήθηκε στον Θεό. Μέσα σε δέκα λεπτά χτύπησαν την πόρτα της δύο Μάρτυρες που μιλούσαν τη γλώσσα παντζάμπι και της άφησαν το φυλλάδιο Ποια Ελπίδα Υπάρχει για τους Αγαπημένους σας που Έχουν Πεθάνει; Η Άλις ένιωσε ότι η προσευχή της εισακούστηκε και αποφάσισε να συνδεθεί με τους Μάρτυρες του Ιεχωβά. Αλλά πού θα τους έβρισκε; Ανακάλυψε ένα παλιό ημερολόγιο στο οποίο είχε γράψει τη διεύθυνση της εκκλησίας παντζάμπι που της είχε δώσει η Στέλλα. Πήγε στην Αίθουσα Βασιλείας, όπου οι αδελφοί και οι αδελφές την υποδέχτηκαν θερμά. «Αυτή η θέρμη έμεινε μέσα στην καρδιά μου και με βοήθησε να βρω ανακούφιση από την κατάθλιψή μου», λέει η Άλις.

Άρχισε να παρακολουθεί τακτικά τις συναθροίσεις και ξεκίνησε πάλι μελέτη, μαθαίνοντας μάλιστα να μιλάει και να διαβάζει με ευχέρεια στην παντζάμπι. Το 2003 βαφτίστηκε. Το γράμμα που έστειλε στη Στέλλα κατέληγε ως εξής: «Σε ευχαριστώ πάρα πολύ που φύτεψες εκείνους τους σπόρους πριν από 29 χρόνια και που υπήρξες θαυμάσιο παράδειγμα για εμένα».

«Σε ευχαριστώ πάρα πολύ που φύτεψες εκείνους τους σπόρους πριν από 29 χρόνια και που υπήρξες θαυμάσιο παράδειγμα για εμένα».—Άλις

Τι μπορείτε να μάθετε από αυτές τις εμπειρίες; Αν ένα άτομο είναι πνευματικά πεινασμένο, έντιμο και ταπεινό, ο Ιεχωβά θα αφήσει την αλήθεια να αναπτυχθεί στην καρδιά του, έστω και αν χρειαστεί περισσότερος χρόνος από ό,τι φαντάζεστε. Θυμηθείτε τι είπε ο Ιησούς σε μια παραβολή: «Ο σπόρος βλαστάνει και ψηλώνει—πώς ακριβώς [ο σπορέας] δεν ξέρει. Από μόνο του το έδαφος φέρνει καρπό σταδιακά, πρώτα το χόρτο, κατόπιν το στάχυ, τελικά το μεστό σιτάρι στο στάχυ». (Μάρκ. 4:27, 28) Αυτή η ανάπτυξη λαβαίνει χώρα σταδιακά και συμβαίνει “από μόνη της”. Στην ουσία, κανένας διαγγελέας της Βασιλείας δεν γνωρίζει πώς γίνεται αυτό. Επομένως, συνεχίστε να σπέρνετε με αφθονία. Μπορεί στο μέλλον να θερίσετε με αφθονία.

Και μην ξεχνάτε την αξία της προσευχής. Η Τζορτζίνα και η Κριστίν δεν έπαψαν να προσεύχονται στον Ιεχωβά. Αν «εγκαρτερείτε στην προσευχή» και δεν χάνετε ποτέ την ελπίδα σας, μπορεί και εσείς «έπειτα από πολλές ημέρες» να ξαναβρείτε «το ψωμί» που στείλατε πάνω στην επιφάνεια των νερών.—Ρωμ. 12:12· Εκκλ. 11:1.