Μια Σύγχρονη «Μικρή Ισραηλίτισσα»

ΔΥΟ εβδομάδες πριν από την Ανάμνηση του θανάτου του Ιησού, κάθε μέλος της οικογένειας Σάλες στην Πραΐα Γκράντε, στη Βραζιλία, έκανε έναν κατάλογο με τα ονόματα όσων σκόπευε να προσκαλέσει. Στην εξάχρονη Αμπιγκάλ έδωσαν μία πρόσκληση και τη ρώτησαν σε ποιον ήθελε να τη δώσει.

«Στον κύριο που πάντα μου χαμογελάει», απάντησε εκείνη.

«Ποιος είναι αυτός;» ρώτησαν οι γονείς της.

«Εκείνος στο αναπηρικό καροτσάκι», είπε αυτή.

Τέσσερις μέρες αργότερα, η Αμπιγκάλ έδειξε τον κύριο στους γονείς της. Ονομαζόταν Βάλτερ και έμενε μόλις ένα τετράγωνο μακριά από την Αίθουσα Βασιλείας. Πριν από 15 και πλέον χρόνια, όταν ήταν 28 ετών, ένα αυτοκινητικό δυστύχημα τον είχε αφήσει παράλυτο από τη μέση και κάτω. Είχε δύο σωματοφύλακες, εφόσον ήταν εύπορος. Αφού δόθηκε άδεια στην Αμπιγκάλ να μιλήσει στον Βάλτερ, οι γονείς της του εξήγησαν ότι η κόρη τους ήθελε να του δώσει μια πρόσκληση.

Στο τέλος της παρουσίασής της, η Αμπιγκάλ είπε: «Όλοι οι άλλοι στην Αίθουσα Βασιλείας μας έχουν πολλές προσκλήσεις, ενώ εγώ έχω μόνο μία. Εσείς, λοιπόν, είστε ο μόνος που προσκαλώ. Αν δεν έρθετε, δεν θα έχω κανέναν προσκεκλημένο. Αν έρθετε, όμως, θα χαρώ πολύ, και ο Ιεχωβά θα χαρεί ακόμη περισσότερο».

Τη μέρα της Ανάμνησης, οι Μάρτυρες​—μαζί τους και η Αμπιγκάλ—​καθάριζαν την Αίθουσα Βασιλείας ετοιμάζοντάς την για το βραδινό πρόγραμμα της Ανάμνησης. Εκείνο το απόγευμα ο Βάλτερ περνούσε από εκεί, και βλέποντας την Αμπιγκάλ, είπε στον οδηγό του να σταματήσει το αυτοκίνητο. Άνοιξε το παράθυρο και ρώτησε την Αμπιγκάλ τι έκανε. Το κορίτσι τού είπε ότι καθάριζαν την αίθουσα για να την κάνουν όμορφη για αυτόν.

Τη βραδιά εκείνη, η Αμπιγκάλ είχε μεγάλη αγωνία. Η ομιλία άρχισε, και αυτή κοίταζε συνέχεια τριγύρω για να δει αν θα ερχόταν ο Βάλτερ. Ξαφνικά, ο ίδιος και οι σωματοφύλακές του εμφανίστηκαν. Ένα τεράστιο χαμόγελο ζωγραφίστηκε στο πρόσωπό της. Μετά την ομιλία, ο Βάλτερ ομολόγησε ότι είχε ξεκινήσει να πάει σε μια άλλη πόλη, ύστερα όμως άλλαξε γνώμη και πήγε στην Ανάμνηση, μόνο για χάρη της. Έπειτα πρόσθεσε: «Η ομιλία ήταν ό,τι ακριβώς χρειαζόμουν να ακούσω». Ζήτησε μια Γραφή και άρχισε να μελετάει και να παρακολουθεί τις συναθροίσεις.

Στο μεταξύ, η αδελφή του Βάλτερ είπε ότι ήθελε να γνωρίσει αυτή την Αμπιγκάλ, για την οποία μιλούσε συνέχεια ο αδελφός της. Όταν τη γνώρισε, χάρηκε που είδε πόσο καλό κορίτσι είναι. «Τώρα ξέρω γιατί ο αδελφός μου είναι τόσο χαρούμενος», είπε.

Ο Βάλτερ συνεχίζει να κάνει μελέτη και να παρακολουθεί τις συναθροίσεις. Μάλιστα δίνει απαντήσεις και μεταδίδει όσα έχει μάθει σε άλλους. Ασφαλώς, η μικρούλα Αμπιγκάλ μάς θυμίζει τη μικρή Ισραηλίτισσα η οποία βοήθησε τον Νεεμάν να γνωρίσει τον αληθινό Θεό, τον Ιεχωβά.​—2 Βασιλέων 5:​2-14.