Μιχάλης: Χαίρομαι που σας ξαναβλέπω, κ. Αλέξανδρε.

Αλέξανδρος: Και εγώ το ίδιο.

Μιχάλης: Ξέρετε, σκεφτόμουν κάτι που μου είπατε την προηγούμενη φορά.

Αλέξανδρος: Ποιο πράγμα;

Μιχάλης: Πως σας έκανε εντύπωση το ότι οι Μάρτυρες του Ιεχωβά δεν πιστεύουν στην κόλαση.

Αλέξανδρος: Όντως, μου έκανε εντύπωση. Και για να είμαι ειλικρινής, δυσκολεύομαι να το δεχτώ.

Μιχάλης: Χαίρομαι που μου το λέτε. Με ενδιαφέρει πάντα η γνώμη των άλλων. Επειδή, όμως, υπάρχουν πολλές και διάφορες απόψεις για την κόλαση, μπορώ να ρωτήσω τι πιστεύετε εσείς;

Αλέξανδρος: Εγώ πίστευα πάντα ότι οι πολύ κακοί άνθρωποι πηγαίνουν στην κόλαση όταν πεθάνουν και βασανίζονται εκεί αιώνια.

Μιχάλης: Πολλοί το πιστεύουν αυτό. Πείτε μου, κ. Αλέξανδρε, συνέβη ποτέ κάτι κακό στη ζωή σας;

Αλέξανδρος: Ναι. Πριν από πέντε χρόνια δολοφόνησαν την αδελφή μου.

Μιχάλης: Λυπάμαι πολύ. Φαντάζομαι πόσο θα σας λείπει.

Αλέξανδρος: Έτσι είναι. Δεν περνάει μέρα χωρίς να τη σκεφτώ.

Μιχάλης: Όπως έχω διαπιστώσει, μερικοί είναι βέβαιοι ότι υπάρχει κόλαση επειδή έχουν επηρεαστεί από τις πράξεις πονηρών ανθρώπων. Τα αθώα θύματα θέλουν λογικά να δουν τους κακούς να πληρώνουν για ό,τι έκαναν.

Αλέξανδρος: Αυτό θέλω και εγώ! Να πληρώσει ο δολοφόνος της αδελφής μου για ό,τι μας έκανε.

Μιχάλης: Αυτό είναι απόλυτα φυσιολογικό. Η Αγία Γραφή διδάσκει ότι και ο Θεός εξοργίζεται όταν οι πονηροί βλάπτουν αθώους ανθρώπους​—μάλιστα ο ίδιος υπόσχεται ότι θα τους τιμωρήσει. Προσέξτε τι αναφέρει το εδάφιο Ησαΐας 3:11: «Αλίμονο στον πονηρό!​—Συμφορά· διότι το φέρσιμο των χεριών του  θα του ανταποδοθεί!» Άρα, είμαστε βέβαιοι ότι ο Θεός πράγματι θα τιμωρήσει τους πονηρούς.

Αλέξανδρος: Μα πώς θα γίνει αυτό αν δεν υπάρχει κόλαση, όπως λέτε;

Μιχάλης: Καλή ερώτηση. Εν ολίγοις, ο Θεός τιμωρεί τους πονηρούς με αιώνια καταστροφή. Δείτε τι λέει η Γραφή στο εδάφιο 2 Θεσσαλονικείς 1:9. Το διαβάζετε, σας παρακαλώ;

Αλέξανδρος: Γιατί όχι. «Αυτοί θα υποστούν τη δικαστική τιμωρία της αιώνιας καταστροφής αποκλεισμένοι από το πρόσωπο του Κυρίου».

Μιχάλης: Όπως βλέπετε, λοιπόν, κ. Αλέξανδρε, δεν υπάρχει ελπίδα για τους αμετανόητους, επειδή ο Θεός τούς τιμωρεί με αιώνιο θάνατο. Δεν έχουν την προοπτική να ξαναζήσουν.

Αλέξανδρος: Καταλαβαίνω τι λέει το εδάφιο, αλλά και πάλι δεν μου φαίνεται δίκαιο. Όλοι πεθαίνουμε. Δεν πρέπει οι πολύ κακοί άνθρωποι να τιμωρούνται ακόμη περισσότερο;

Μιχάλης: Από ό,τι βλέπω, σας απασχολεί το ζήτημα της δικαιοσύνης.

Αλέξανδρος: Και πολύ μάλιστα.

Μιχάλης: Μπράβο σας! Ως άνθρωποι έχουμε την αίσθηση του σωστού και του λάθους επειδή ο Θεός μάς δημιούργησε με αυτήν. Και εκείνον τον απασχολεί πολύ το ζήτημα της δικαιοσύνης. Όταν, όμως, οι θρησκευτικοί ηγέτες διδάσκουν ότι ο Θεός τιμωρεί ανθρώπους στην κόλαση, στην πραγματικότητα τον παρουσιάζουν πολύ άδικο.

Αλέξανδρος: Τι εννοείτε;

Μιχάλης: Να σας δώσω ένα παράδειγμα. Γνωρίζετε φυσικά την αφήγηση της Γραφής για τον Αδάμ και την Εύα.

Αλέξανδρος: Ναι. Ο Θεός τούς είπε να μη φάνε τον καρπό κάποιου δέντρου, αλλά εκείνοι δεν τον άκουσαν.

Μιχάλης: Ακριβώς. Ας δούμε μαζί αυτή την αφήγηση στα εδάφια Γένεση 2:16, 17: «Ο Ιεχωβά Θεός έδωσε επίσης την εξής εντολή στον άνθρωπο: “Από κάθε δέντρο του κήπου μπορείς να τρως μέχρι να χορτάσεις. Αλλά από το δέντρο της γνώσης του καλού και του κακού δεν πρέπει να φας, γιατί την ημέρα που θα φας από αυτό οπωσδήποτε θα πεθάνεις”». Τι είπε, λοιπόν, ο Θεός στον Αδάμ ότι θα συνέβαινε αν έτρωγε τον απαγορευμένο καρπό;

Αλέξανδρος: Ότι θα πέθαινε.

Μιχάλης: Σωστά. Τώρα σκεφτείτε: Ο Αδάμ, με την αμαρτία του, έκανε όλους τους ανθρώπους να γεννιούνται αμαρτωλοί. * Ακόμη και σε αυτή την περίπτωση, όμως, μήπως ανέφερε κάτι ο Θεός για τιμωρία στην κόλαση;

Αλέξανδρος: Όχι.

Μιχάλης: Αν, όμως, ο Αδάμ και η Εύα κινδύνευαν με αιώνια βάσανα, δεν έπρεπε να τους προειδοποιήσει ο Θεός; Δεν θα ήταν αυτό δίκαιο και στοργικό από μέρους του;

Αλέξανδρος: Έτσι νομίζω.

Μιχάλης: Σκεφτείτε επίσης τι τους είπε ο Θεός μετά την αμαρτία τους. Διαβάζετε, σας παρακαλώ, το εδάφιο Γένεση 3:19;

Αλέξανδρος: Ναι. «Με τον ιδρώτα του προσώπου σου θα τρως ψωμί μέχρι να επιστρέψεις στη γη, γιατί από αυτήν πάρθηκες. Διότι χώμα είσαι και στο χώμα θα επιστρέψεις».

Μιχάλης: Ευχαριστώ. Όπως είπε ο Θεός, πού θα πήγαινε ο Αδάμ;

Αλέξανδρος: Θα επέστρεφε στο χώμα της γης.

Μιχάλης: Ακριβώς. Δεν συμφωνείτε ότι, για να επιστρέψει κάποιος σε ένα μέρος, πρέπει να βρισκόταν εκεί προηγουμένως;

Αλέξανδρος: Εννοείται.

Μιχάλης: Πού βρισκόταν, όμως, ο Αδάμ προτού δημιουργηθεί;

Αλέξανδρος: Δεν υπήρχε.

Μιχάλης: Σωστά. Και όπως θα προσέξατε, η κρίση του Θεού δεν λέει τίποτα για κόλαση. Θα ήταν άραγε δίκαιο από μέρους του να πει στον Αδάμ ότι θα επέστρεφε στο χώμα από το οποίο είχε πλαστεί, αν στην πραγματικότητα θα πήγαινε σε μια πύρινη κόλαση;

Αλέξανδρος: Όχι, θα ήταν άδικο.

Μιχάλης: Πρέπει να σκεφτούμε και κάτι άλλο για τη διδασκαλία της κόλασης.

Αλέξανδρος: Τι πράγμα;

Μιχάλης: Ποιος θεωρείται συνήθως «αφεντικό» της κόλασης; Ποιος υποτίθεται ότι τιμωρεί τους ανθρώπους εκεί;

Αλέξανδρος: Ο Διάβολος.

Μιχάλης: Ο Διάβολος, όμως, είναι ο χειρότερος εχθρός του Θεού. Αν ο Θεός στέλνει ανθρώπους στην πύρινη κόλαση για να τους βασανίζει ο Διάβολος, δεν θα υποδήλωνε αυτό κάποια συνεργασία μεταξύ τους;

Αλέξανδρος: Να σας πω, δεν το είχα σκεφτεί αυτό.

Μιχάλης: Ας δούμε κάτι ανάλογο. Είστε πατέρας, σωστά;

Αλέξανδρος: Ναι, έχω έναν γιο 15 χρονών.

Μιχάλης: Φανταστείτε ότι ο γιος σας επαναστατεί και κάνει ένα σωρό άσχημα πράγματα που σας στενοχωρούν. Τι θα κάνατε;

Αλέξανδρος: Θα προσπαθούσα να του βάλω μυαλό.

Μιχάλης: Ακριβώς. Θα προσπαθούσατε ξανά και ξανά να τον επαναφέρετε στον ίσιο δρόμο.

Αλέξανδρος: Και βέβαια.

Μιχάλης: Πείτε όμως ότι, παρ’ όλες τις προσπάθειές σας, δεν σας ακούει. Τελικά, ίσως θεωρήσετε ότι δεν έχετε άλλη επιλογή από την τιμωρία.

Αλέξανδρος: Σωστά.

Μιχάλης: Τι θα γινόταν αν διαπιστώνατε ότι ο γιος σας επηρεαζόταν από έναν κακό άνθρωπο, ο οποίος του μάθαινε όλα τα άσχημα πράγματα;

Αλέξανδρος: Θα θύμωνα πολύ με εκείνο το άτομο.

Μιχάλης: Πείτε μου, λοιπόν. Ξέροντας ότι ένας πονηρός, ανήθικος άνθρωπος είχε επηρεάσει το γιο σας εναντίον σας, θα ζητούσατε από εκείνον να τιμωρήσει το γιο σας εκ μέρους σας;

Αλέξανδρος: Όχι, φυσικά. Αυτό δεν θα ήταν λογικό.

Μιχάλης: Επομένως, είναι άραγε λογικό να ζητάει ο Θεός από τον Σατανά τον Διάβολο​—αυτόν που επηρεάζει τους πονηρούς—​να τους τιμωρεί;

Αλέξανδρος: Μάλλον όχι.

Μιχάλης: Στο κάτω κάτω, αν ο Θεός ήθελε να τιμωρούνται οι πονηροί, γιατί θα αναλάμβανε να πραγματοποιήσει την επιθυμία του ο Διάβολος βασανίζοντάς τους; Όπως είπαμε, είναι ο μεγαλύτερος εχθρός του Θεού.

Αλέξανδρος: Δεν το σκέφτηκα ποτέ αυτό!

Μιχάλης: Να είστε βέβαιος, όμως, ότι ο Θεός θα αναλάβει οπωσδήποτε δράση ενάντια στους αδιόρθωτα πονηρούς. Θα ήθελα να μοιραστώ μαζί σας μια τελική σκέψη που τονίζει αυτό το σημείο. Διαβάζετε, σας παρακαλώ, το εδάφιο Ψαλμός 37:9;

Αλέξανδρος: Ναι. «Όσοι πράττουν το κακό θα εκκοπούν, αλλά όσοι ελπίζουν στον Ιεχωβά, αυτοί θα γίνουν κάτοχοι της γης».

Μιχάλης: Ευχαριστώ. Προσέξατε τι θα κάνει ο Ιεχωβά Θεός σε όσους πράττουν το κακό;

Αλέξανδρος: Θα τους εκκόψει.

Μιχάλης: Ακριβώς. Με άλλα λόγια, θα τους καταστρέψει μια για πάντα. Οι καλοί, όμως​—«όσοι ελπίζουν στον Ιεχωβά»—​θα απολαμβάνουν αιώνια ζωή στη γη. Βέβαια, αυτό ίσως σας δημιουργεί κάποια ερωτήματα, όπως: Γιατί δεν εμποδίζει εξαρχής ο Θεός τους ανθρώπους να κάνουν κακά πράγματα; Και αν όντως σκοπεύει να τιμωρήσει τους πονηρούς, γιατί δεν το έχει κάνει ακόμη;

Αλέξανδρος: Ενδιαφέροντα ερωτήματα.

Μιχάλης: Τι θα λέγατε να σας δείξω τις απαντήσεις της Γραφής την επόμενη φορά; *

Αλέξανδρος: Σύμφωνοι.