•  Πώς καθορίζουν οι Μάρτυρες του Ιεχωβά αν μια γιορτή είναι αποδεκτή;

•  Μήπως το ότι οι Μάρτυρες του Ιεχωβά δεν τηρούν κάποιες γιορτές σημαίνει ότι δεν αγαπούν τις οικογένειές τους;

•  Λένε οι Μάρτυρες του Ιεχωβά στους άλλους να μη γιορτάζουν κάποιες συγκεκριμένες γιορτές;

 Προτού αποφασίσουν οι Μάρτυρες του Ιεχωβά αν θα γιορτάσουν κάποια συγκεκριμένη γιορτή, συμβουλεύονται την Αγία Γραφή. Ορισμένες γιορτές παραβιάζουν ξεκάθαρα τις Γραφικές αρχές. Σε αυτή την περίπτωση, οι Μάρτυρες του Ιεχωβά δεν συμμετέχουν στον εορτασμό. Όσον αφορά άλλες γιορτές, κάθε Μάρτυρας αποφασίζει προσωπικά, καθώς αγωνίζεται να “διατηρεί καθαρή συνείδηση ενώπιον Θεού και ανθρώπων”.—Πράξεις 24:16.

 Ακολουθούν ορισμένα ερωτήματα που σκέφτονται οι Μάρτυρες του Ιεχωβά για να αποφασίσουν αν θα συμμετάσχουν σε κάποια γιορτή. a

•   Μήπως η γιορτή βασίζεται σε κάποια αντιγραφική διδασκαλία;

   Γραφική αρχή: «“Βγείτε από ανάμεσά τους και αποχωριστείτε”, λέει ο Ιεχωβά, “και πάψτε να αγγίζετε αυτό που είναι ακάθαρτο”».—2 Κορινθίους 6:15-17.

   Για να μένουν οι Μάρτυρες του Ιεχωβά εντελώς αποχωρισμένοι από διδασκαλίες που είναι πνευματικά ακάθαρτες, δηλαδή που συγκρούονται με όσα λέει η Γραφή, δεν συμμετέχουν σε γιορτές οι οποίες έχουν τα ακόλουθα χαρακτηριστικά.

   Γιορτές που προέρχονται από την πίστη σε άλλους θεούς ή τη λατρεία άλλων θεών. Ο Ιησούς δήλωσε: «Τον Ιεχωβά τον Θεό σου πρέπει να προσκυνάς και αυτόν μόνο πρέπει να λατρεύεις». (Ματθαίος 4:10) Ακολουθώντας αυτή τη νουθεσία, οι Μάρτυρες του Ιεχωβά δεν γιορτάζουν τα Χριστούγεννα, το Πάσχα ή την Πρωτομαγιά, b εφόσον αυτές οι γιορτές προέρχονται από τη λατρεία άλλων θεών, όχι του Ιεχωβά. Επιπλέον, δεν συμμετέχουν σε γιορτές όπως οι ακόλουθες:

  •  Κουάνζα. Η ονομασία Κουάνζα «προέρχεται από τις λέξεις ματούντα για κουάνζα στη σουαχίλι, που σημαίνουν “πρώτοι καρποί”, και [αυτό] υποδεικνύει ότι η γιορτή έχει τις ρίζες της στις πρώτες καταγραμμένες γιορτές συγκομιδής στην αφρικανική ιστορία». (Εγκυκλοπαίδεια Μελετών για τη Μαύρη Φυλή [Encyclopedia of Black Studies]) Αν και μερικοί δεν θεωρούν ότι το Κουάνζα είναι θρησκευτική γιορτή, η Εγκυκλοπαίδεια της Αφρικανικής Θρησκείας (Encyclopedia of African Religion) το παραλληλίζει με μια αφρικανική γιορτή στη διάρκεια της οποίας οι πρώτοι καρποί «προσφέρονται στις θεότητες και στους προγόνους ως ένδειξη ευχαριστίας», και προσθέτει: «Το ίδιο πνεύμα απόδοσης ευχαριστιών και έκφρασης ευγνωμοσύνης στους προγόνους για τις ευλογίες της ζωής που τους έχουν χαρίσει διαπνέει και την αφροαμερικανική γιορτή Κουάνζα».

  •  Γιορτή του Μεσοφθινοπώρου. Πρόκειται για «γιορτή προς τιμήν της θεάς της σελήνης». (Λεξικό των Άγιων Ημερών, των Φεστιβάλ και των Γιορτών του Κόσμου [Holidays, Festivals, and Celebrations of the World Dictionary]) Περιλαμβάνει μια τελετουργία κατά την οποία «οι γυναίκες του σπιτιού προσκυνούν μέχρις εδάφους τη θεά».​—Θρησκείες του Κόσμου​—Αναλυτική Εγκυκλοπαίδεια των Θρησκευτικών Πεποιθήσεων και Συνηθειών (Religions of the World​—A Comprehensive Encyclopedia of Beliefs and Practices).

  •  Νεβρόζ (Ναουρούζ). «Μερικές από τις πιο μακρινές ρίζες της γιορτής εντοπίζονται στον Ζωροαστρισμό, και επρόκειτο για μια από τις πιο ιερές ημέρες στο αρχαίο ζωροαστρικό ημερολόγιο. . . . Συγκεκριμένα, το Πνεύμα της Μεσημβρίας, γνωστό ως [Ραπιθβίν], το οποίο πίστευαν ότι κλεινόταν μέσα στη γη από το Πνεύμα του Χειμώνα τους ψυχρούς μήνες, καλωσοριζόταν με εορταστικές εκδηλώσεις το μεσημέρι ανήμερα του Ναουρούζ σύμφωνα με τη ζωροαστρική παράδοση».​—Εκπαιδευτική, Επιστημονική και Πολιτιστική Οργάνωση των Ηνωμένων Εθνών.

  •  Σαμπ-ε Γιάλντα. Αυτή η γιορτή του χειμερινού ηλιοστασίου «αναμφίβολα σχετίζεται με τη λατρεία του Μίθρα», του θεού του φωτός, σύμφωνα με το βιβλίο Ο Σουφισμός στη Μυστική Ιστορία της Περσίας (Sufism in the Secret History of Persia). Υπάρχει επίσης η άποψη ότι η γιορτή μπορεί να συνδέεται με τη λατρεία των ρωμαϊκών και ελληνικών θεών του ήλιου. c

  •  Ημέρα των Ευχαριστιών. Όπως και το Κουάνζα, αυτή η γιορτή προέρχεται από αρχαίες γιορτές συγκομιδής που τιμούσαν διάφορους θεούς. Με τον καιρό, «αυτές οι αρχαίες λαϊκές παραδόσεις υιοθετήθηκαν από τη Χριστιανική εκκλησία».​—Μια Μεγάλη και Ιερή Περιπέτεια​—Οι Πίλγκριμ και ο Μύθος της Πρώτης Ημέρας των Ευχαριστιών (A Great and Godly Adventure​—The Pilgrims and the Myth of the First Thanksgiving).

   Γιορτές που βασίζονται σε δεισιδαιμονίες ή στην πίστη στην καλή τύχη. Η Γραφή λέει ότι όσοι «στρώνουν τραπέζι για τον θεό της Καλής Τύχης» είναι «από εκείνους που εγκαταλείπουν τον Ιεχωβά». (Ησαΐας 65:11) Επομένως, οι Μάρτυρες του Ιεχωβά δεν γιορτάζουν τις ακόλουθες γιορτές:

  •  Ιβάν Κουπάλα. «Σύμφωνα με τις λαϊκές πεποιθήσεις, στη διάρκεια του [Ιβάν Κουπάλα] η φύση απελευθερώνει τις μαγικές της δυνάμεις τις οποίες μπορεί κανείς να τιθασεύσει με γενναιότητα και τύχη», λέει το βιβλίο Η Λευκορωσία από το Α ως το Ω (The A to Z of Belarus). Αρχικά, η περίσταση ήταν μια ειδωλολατρική γιορτή αφιερωμένη στο θερινό ηλιοστάσιο. Ωστόσο, όπως σχολιάζει η Εγκυκλοπαίδεια του Σύγχρονου Ρωσικού Πολιτισμού (Encyclopedia of Contemporary Russian Culture), «αναμείχθηκε με την Εκκλησιαστική γιορτή [του Αγίου Ιωάννη του Βαφτιστή] μετά την αποδοχή του Χριστιανισμού».

  •  Σεληνιακό Νέο Έτος (Κινεζική Πρωτοχρονιά ή Κορεατική Πρωτοχρονιά). «Αυτή την περίοδο του χρόνου, περισσότερο από οποιαδήποτε άλλη, κυριότερο μέλημα της οικογένειας, των φίλων και των συγγενών είναι να εξασφαλίσουν καλοτυχία, να αποδώσουν σεβασμό στους θεούς και στα πνεύματα και να ευχηθούν καλή τύχη για το ερχόμενο έτος». (Φεγγαρόσχημα Κέικ και Πεινασμένα Φαντάσματα—Γιορτές της Κίνας [Mooncakes and Hungry Ghosts​—Festivals of China]) Αντίστοιχα, η Κορεατική Πρωτοχρονιά «περιλαμβάνει λατρεία των προγόνων, τελετουργίες για την εκδίωξη των κακών πνευμάτων και την εξασφάλιση της καλοτυχίας για το Νέο Έτος, καθώς και οιωνοσκοπία [μαντεία] για να εξακριβωθεί τι θα φέρει το Νέο Έτος».—Εγκυκλοπαίδεια του Εορτασμού της Πρωτοχρονιάς Ανά τον Κόσμο (Encyclopedia of New Year’s Holidays Worldwide).

   Γιορτές που βασίζονται στην αντίληψη ότι η ψυχή είναι αθάνατη. Η Γραφή δηλώνει ξεκάθαρα ότι η ψυχή πεθαίνει. (Ιεζεκιήλ 18:4) Γι’ αυτόν τον λόγο, οι Μάρτυρες του Ιεχωβά δεν γιορτάζουν τις γιορτές που αναφέρονται παρακάτω, οι οποίες προάγουν την πίστη στην αθανασία της ψυχής:

  •  Ημέρα των Ψυχών (Ημέρα των Νεκρών). Αυτή η γιορτή είναι ημέρα «μνήμης όλων των πιστών που έχουν πεθάνει», σύμφωνα με τη Νέα Καθολική Εγκυκλοπαίδεια (New Catholic Encyclopedia). «Σε όλο τον Μεσαίωνα επικρατούσε η άποψη πως οι ψυχές που βρίσκονταν στο καθαρτήριο μπορούσαν να εμφανιστούν εκείνη την ημέρα με τη μορφή φωσφορίζοντος φωτός, μαγισσών, φρύνων, κτλ. σε άτομα που τους είχαν αδικήσει ενόσω ζούσαν».

  •  Γιορτή Τσινγκ-Μινγκ και Γιορτή του Πεινασμένου Φαντάσματος. Αυτές οι δύο γιορτές τηρούνται προς τιμήν των προγόνων. Το βιβλίο Έθιμα από Όλο τον Κόσμο για τον Εορτασμό Σταθμών στη Ζωή—Από το Πάρτι Δώρων για το Μωρό ως την Κηδεία (Celebrating Life Customs Around the World​—From Baby Showers to Funerals) λέει ότι κατά τη διάρκεια του Τσινγκ-Μινγκ «καίνε φαγητά, ποτά και χαρτονομίσματα για να διασφαλίσουν ότι οι νεκροί δεν πεινούν ούτε διψούν και ότι δεν τους λείπουν χρήματα». Το βιβλίο αναφέρει επίσης ότι «κατά τη διάρκεια του Μήνα του Πεινασμένου Φαντάσματος, κυρίως τη νύχτα της πανσελήνου, [οι συμμετέχοντες στη γιορτή πιστεύουν ότι] υπάρχει μεγαλύτερη σύνδεση ανάμεσα στους νεκρούς και στους ζωντανούς από ό,τι σε οποιαδήποτε άλλη νύχτα, οπότε είναι σημαντικό να πάρουν μέτρα για να εξευμενίσουν τους νεκρούς και να τιμήσουν τους προγόνους».

  •  Τσούσοκ. Αυτή η γιορτή, σύμφωνα με το βιβλίο Θρησκεία, Κοινωνία και Ηθική στην Κορεατική Παράδοση (The Korean Tradition of Religion, Society, and Ethics), περιλαμβάνει «προσφορά τροφής και κρασιού στις ψυχές των νεκρών». Οι προσφορές αντανακλούν «την πεποίθηση ότι η ψυχή συνεχίζει να υπάρχει μετά τον θάνατο του σώματος».

   Γιορτές που συνδέονται με τον αποκρυφισμό. Η Γραφή δηλώνει: «[Όποιος] χρησιμοποιεί μαντεία ή ασκεί μαγεία ή αναζητάει οιωνούς ή κάνει μαγγανείες ή δένει άλλους με μαγικά λόγια ή συμβουλεύεται μέντιουμ ή μάντεις ή ζητάει πληροφορίες από τους νεκρούς . . . είναι απεχθής στον Ιεχωβά». (Δευτερονόμιο 18:10-12) Για να μην έχουν καμία σχέση με τον αποκρυφισμό—περιλαμβανομένης της αστρολογίας (μια μορφή μαντείας)—οι Μάρτυρες του Ιεχωβά δεν γιορτάζουν το Χαλοουίν ούτε τις ακόλουθες γιορτές:

  •  Πρωτοχρονιά των Σιναλέζων και των Ταμίλ. «Οι παραδοσιακές τελετουργίες που σχετίζονται με αυτή την περίσταση . . . περιλαμβάνουν το να γίνονται κάποιες δραστηριότητες σε χρόνο που θεωρείται ευνοϊκός με βάση αστρολογικούς υπολογισμούς».—Εγκυκλοπαίδεια της Σρι Λάνκα (Encyclopedia of Sri Lanka).

  •  Σόνγκραν. Το όνομα αυτής της ασιατικής γιορτής «προέρχεται από τη σανσκριτική λέξη . . . που σημαίνει “μετακίνηση” ή “αλλαγή”, και [η γιορτή] σηματοδοτεί τη μετακίνηση του ήλιου στον ζωδιακό αστερισμό του Κριού».—Τροφές, Γιορτές και Πίστη—Εγκυκλοπαίδεια για τον Ρόλο των Τροφών στις Θρησκείες του Κόσμου (Food, Feasts, and Faith​—An Encyclopedia of Food Culture in World Religions).

   Γιορτές που σχετίζονται με τη λατρεία υπό τον Μωσαϊκό Νόμο, ο οποίος καταργήθηκε με τη θυσία του Ιησού. Η Γραφή δηλώνει: «Ο Χριστός είναι το τέλος του Νόμου». (Ρωμαίους 10:4) Οι Χριστιανοί ωφελούνται ακόμη από τις αρχές του Μωσαϊκού Νόμου ο οποίος δόθηκε στον αρχαίο Ισραήλ. Ωστόσο, δεν τηρούν τις γιορτές του, ειδικά εκείνες που στρέφουν την προσοχή στην έλευση του Μεσσία, ο οποίος, σύμφωνα με τη Χριστιανική πίστη, έχει ήδη έρθει. «Αυτά είναι σκιά των μελλοντικών πραγμάτων», λέει η Γραφή, «αλλά η πραγματικότητα ανήκει στον Χριστό». (Κολοσσαείς 2:17) Με βάση τα παραπάνω, και λόγω των αντιγραφικών εθίμων που έχουν εισαχθεί σε μερικές γιορτές, οι Μάρτυρες του Ιεχωβά δεν τηρούν τις εξής γιορτές:

  •  Χανουκά. Αυτή η γιορτή γίνεται σε ανάμνηση της επαναφιέρωσης του Ιουδαϊκού ναού στην Ιερουσαλήμ. Ωστόσο, η Γραφή λέει ότι ο Ιησούς έγινε Αρχιερέας σε μια «μεγαλύτερη και τελειότερη σκηνή [ή ναό] η οποία δεν είναι φτιαγμένη από χέρια, δηλαδή δεν είναι από αυτή τη δημιουργία». (Εβραίους 9:11) Για τους Χριστιανούς, αυτός ο πνευματικός ναός αντικατέστησε τον υλικό ναό στην Ιερουσαλήμ.

  •  Ρος Χασανά. Πρόκειται για την πρώτη ημέρα του Ιουδαϊκού έτους. Στα αρχαία χρόνια, αυτή η γιορτή χαρακτηριζόταν από την προσφορά ειδικών θυσιών στον Θεό. (Αριθμοί 29:1-6) Ωστόσο, ο Ιησούς Χριστός, ως ο Μεσσίας, έκανε «να πάψει η θυσία και η προσφορά δώρων», καθιστώντας τες άκυρες στα μάτια του Θεού.—Δανιήλ 9:26, 27.

•   Μήπως η γιορτή προωθεί τον συγκρητισμό;

   Γραφική αρχή: «Τι το κοινό έχει ένα πιστό άτομο με ένα άπιστο; Και τι συμφωνία έχει ο ναός του Θεού με τα είδωλα»;—2 Κορινθίους 6:15-17.

   Μολονότι οι Μάρτυρες του Ιεχωβά προσπαθούν να ζουν ειρηνικά με τους συνανθρώπους τους και σέβονται το δικαίωμα του καθενός να επιλέγει πού θα πιστεύει, αποφεύγουν γιορτές που προωθούν τον συγκρητισμό με τους ακόλουθους τρόπους.

   Γιορτές προς τιμήν μιας θρησκευτικής μορφής ή εκδηλώσεις που προωθούν την κοινή απόδοση λατρείας από άτομα διαφορετικών θρησκευτικών πεποιθήσεων. Όταν ο Θεός οδήγησε τον αρχαίο λαό του σε έναν άλλον τόπο του οποίου οι κάτοικοι ασκούσαν διαφορετικές θρησκείες, τους είπε: «Μην κάνεις διαθήκη με αυτούς ή με τους θεούς τους. . . . Αν υπηρετήσεις τους θεούς τους, αυτό θα σου γίνει οπωσδήποτε παγίδα». (Έξοδος 23:32, 33) Γι’ αυτό, οι Μάρτυρες του Ιεχωβά δεν συμμετέχουν σε γιορτές όπως οι εξής:

  •  Λόι Κραθόνγκ. Σε αυτή την ταϋλανδέζικη γιορτή, «οι άνθρωποι φτιάχνουν καλαθάκια από φύλλα, βάζουν μέσα κεριά ή ξυλάκια θυμιάματος και τα αφήνουν να επιπλεύσουν στο νερό. Λέγεται ότι τα καλαθάκια παίρνουν μακριά την κακοτυχία. Στην πραγματικότητα, η γιορτή γίνεται προς τιμήν μιας ιερής πατημασιάς που άφησε ο Βούδας».—Εγκυκλοπαίδεια του Βουδισμού (Encyclopedia of Buddhism).

  •  Εθνική Ημέρα Μετάνοιας. Όσοι συμμετέχουν σε αυτή την εκδήλωση «αποδέχονται τα βασικά στοιχεία της Χριστιανικής πίστης», σύμφωνα με τη δήλωση ενός κυβερνητικού αξιωματούχου στην εφημερίδα The National της Παπούας-Νέας Γουινέας. Ο ίδιος λέει ότι αυτή η ημέρα αποτελεί «πηγή των Χριστιανικών αρχών της χώρας».

  •  Βεσάκ. «Αυτή είναι η πιο άγια από τις άγιες ημέρες των Βουδιστών, καθώς γιορτάζεται η γέννηση, η φώτιση και ο θάνατος του Βούδα, ή αλλιώς η κατάκτηση της Νιρβάνα».—Λεξικό των Άγιων Ημερών, των Φεστιβάλ και των Γιορτών του Κόσμου.

   Γιορτές που βασίζονται σε θρησκευτικές παραδόσεις τις οποίες δεν επιδοκιμάζει η Γραφή. Ο Ιησούς είπε στους θρησκευτικούς ηγέτες: «Έχετε ακυρώσει τον λόγο του Θεού εξαιτίας της παράδοσής σας». Είπε επίσης για αυτούς ότι η λατρεία τους ήταν μάταιη επειδή δίδασκαν «ως δόγματα εντολές ανθρώπων». (Ματθαίος 15:6, 9) Επειδή οι Μάρτυρες του Ιεχωβά παίρνουν πολύ στα σοβαρά αυτή την προειδοποίηση, δεν συμμετέχουν σε πολλές θρησκευτικές εκδηλώσεις.

  •  Θεοφάνεια (Επιφάνεια, Ημέρα των Τριών Βασιλιάδων, Τίμκατ ή Λος Ρέιες Μάγκος). Αυτή η γιορτή γίνεται σε ανάμνηση είτε της επίσκεψης που έκαναν οι αστρολόγοι στον Ιησού είτε της βάφτισης του Ιησού. Η γιορτή «εκχριστιάνισε κάποιες παγανιστικές γιορτές της άνοιξης, οι οποίες τιμούσαν του θεούς του τρεχούμενου νερού, των ποταμών και των ρυακιών». (Η Εγκυκλοπαίδεια των Χριστουγέννων [The Christmas Encyclopedia]) Το Τίμκατ, μια παρεμφερής γιορτή, «έχει βαθιές ρίζες στην παράδοση».—Εγκυκλοπαίδεια Κοινωνίας και Πολιτισμού στον Αρχαίο Κόσμο (Encyclopedia of Society and Culture in the Ancient World).

  •  Γιορτή της Αναλήψεως της Παρθένου Μαρίας. Αυτή η γιορτή βασίζεται στη δοξασία ότι η μητέρα του Ιησού αναλήφθηκε στον ουρανό με το υλικό της σώμα. «Αυτή η δοξασία», λέει το σύγγραμμα Θρησκεία και Κοινωνία​—Η Εγκυκλοπαίδεια του Φονταμενταλισμού (Religion and Society​—Encyclopedia of Fundamentalism), «ήταν άγνωστη στην πρώτη εκκλησία, και δεν υπάρχει καμιά αναφορά για αυτήν στην Αγία Γραφή».

  •  Γιορτή της Άσπιλης Σύλληψης. «Το δόγμα της Άσπιλης Σύλληψης [της Μαρίας] δεν διδάσκεται συγκεκριμένα στις Γραφές . . . Αποτελεί συμπέρασμα της Εκκλησίας».​—Νέα Καθολική Εγκυκλοπαίδεια.

  •  Σαρακοστή. Σύμφωνα με το βιβλίο Εκκλησιαστική Ιστορία του Β. Στεφανίδη, η νηστεία της Μεγάλης Σαρακοστής «εισήχθη μεταξύ των ετών 300 και 325». Και η Νέα Καθολική Εγκυκλοπαίδεια συμφωνεί πως αυτή η περίοδος μετάνοιας και νηστείας καθιερώθηκε «τον τέταρτο αιώνα», δηλαδή πάνω από 200 χρόνια αφότου ολοκληρώθηκε η συγγραφή της Γραφής. Αναφορικά με την πρώτη ημέρα της Σαρακοστής των Καθολικών, η εγκυκλοπαίδεια δηλώνει: «Η συνήθεια να σημαδεύονται οι πιστοί με στάχτες την Τετάρτη των Τεφρών έγινε οικουμενικά αποδεκτή μετά τη Σύνοδο του Μπενεβέντο το 1091».

  •  Μέσκελ (ή Μάσκαλ). Αυτή η αιθιοπική γιορτή τηρείται σε ανάμνηση «της εύρεσης του Τιμίου Σταυρού (του σταυρού πάνω στον οποίο σταυρώθηκε ο Χριστός) και γιορτάζεται με υπαίθριες φωτιές και χορό γύρω από αυτές», λέει η Εγκυκλοπαίδεια Κοινωνίας και Πολιτισμού στον Μεσαιωνικό Κόσμο (Encyclopedia of Society and Culture in the Medieval World)· η παρένθεση δική τους. Ωστόσο, οι Μάρτυρες του Ιεχωβά δεν χρησιμοποιούν τον σταυρό στη λατρεία τους.

•   Μήπως η γιορτή εξυψώνει κάποιον άνθρωπο, μια οργάνωση ή ένα εθνικό σύμβολο;

   Γραφική αρχή: «Αυτό λέει ο Ιεχωβά: “Καταραμένος είναι εκείνος που εμπιστεύεται σε ανθρώπους, που βασίζεται σε ανθρώπινη δύναμη και η καρδιά του απομακρύνεται από τον Ιεχωβά”».—Ιερεμίας 17:5.

   Αν και οι Μάρτυρες του Ιεχωβά εκτιμούν τους συνανθρώπους τους και μάλιστα προσεύχονται για αυτούς, δεν συμμετέχουν σε εκδηλώσεις ή γιορτές όπως αυτές που ακολουθούν:

   Γιορτές προς τιμήν κάποιου ηγέτη ή άλλου σημαίνοντος προσώπου. «Για το δικό σας καλό», αναφέρει η Γραφή, «πάψτε να εμπιστεύεστε σε άνθρωπο, ο οποίος είναι απλώς η πνοή στα ρουθούνια του. Γιατί να θεωρηθεί άξιος λόγου;» (Ησαΐας 2:22) Συνεπώς, οι Μάρτυρες του Ιεχωβά δεν γιορτάζουν, για παράδειγμα, τα γενέθλια κάποιου μονάρχη.

   Γιορτές για τις σημαίες κρατών. Οι Μάρτυρες του Ιεχωβά δεν γιορτάζουν την Ημέρα της Σημαίας. Γιατί; Επειδή η Γραφή λέει: «Φυλαχτείτε από τα είδωλα». (1 Ιωάννη 5:21) Μερικοί σήμερα δεν θεωρούν ότι η σημαία είναι είδωλο, δηλαδή αντικείμενο λατρείας, αλλά ο ιστορικός Κάρλτον Τζ. Χ. Χέις έγραψε: «Το κύριο σύμβολο πίστης στον εθνικισμό και το κεντρικό αντικείμενο της λατρείας του είναι η σημαία».

   Εορτασμοί προς τιμήν κάποιου αγίου. Τι συνέβη όταν ένας θεοφοβούμενος άνθρωπος προσκύνησε τον απόστολο Πέτρο; Η Γραφή λέει: «Ο Πέτρος τον σήκωσε, λέγοντας: “Σήκω· και εγώ άνθρωπος είμαι”». (Πράξεις 10:25, 26) Εφόσον ούτε ο Πέτρος ούτε οποιοσδήποτε άλλος από τους αποστόλους δέχονταν να τους αποδίδονται ειδικές τιμές ή λατρεία, οι Μάρτυρες του Ιεχωβά δεν συμμετέχουν σε γιορτές όπως οι παρακάτω, που γίνονται προς τιμήν όσων θεωρούνται άγιοι:

  •  Γιορτή των Αγίων Πάντων. «Μια γιορτή προς τιμήν όλων των αγίων . . . Η προέλευση αυτής της γιορτής δεν έχει εξακριβωθεί».—Νέα Καθολική Εγκυκλοπαίδεια.

  •  Γιορτή της Παναγίας της Γουαδαλούπης. Αυτή η γιορτή τιμάει «την προστάτιδα αγία του Μεξικού», η οποία θεωρείται από μερικούς πως είναι η Μαρία, η μητέρα του Ιησού. Λέγεται ότι αυτή εμφανίστηκε θαυματουργικά σε κάποιον χωρικό το 1531.—Εγκυκλοπαίδεια Γκρίνγουντ της Λατινοαμερικανικής Λογοτεχνίας (The Greenwood Encyclopedia of Latino Literature).

  •  Ονομαστικές Γιορτές. «Η ημέρα της ονομαστικής γιορτής είναι η ημέρα γιορτής του αγίου του οποίου το όνομα παίρνει ένα παιδί είτε την ημέρα της βάφτισής του είτε την ημέρα του χρίσματός του», λέει το βιβλίο Έθιμα από Όλο τον Κόσμο για τον Εορτασμό Σταθμών στη Ζωή—Από το Πάρτι Δώρων για το Μωρό ως την Κηδεία. Προσθέτει επίσης ότι αυτή η γιορτή έχει «έντονα θρησκευτικό χαρακτήρα».

   Επέτειοι πολιτικών ή κοινωνικών κινημάτων. Η Γραφή δηλώνει: «Καλύτερα να καταφεύγεις στον Ιεχωβά παρά να εμπιστεύεσαι σε ανθρώπους». (Ψαλμός 118:8, 9) Επειδή οι Μάρτυρες του Ιεχωβά δεν θέλουν να δώσουν την παραμικρή εντύπωση ότι εμπιστεύονται σε ανθρώπους και όχι στον Θεό για τη λύση των παγκόσμιων προβλημάτων, δεν γιορτάζουν την Παγκόσμια Ημέρα Νεολαίας ή την Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας, οι οποίες υποστηρίζουν πολιτικές ή κοινωνικές καμπάνιες. Για τον ίδιο λόγο, δεν γιορτάζουν την Ημέρα της Χειραφέτησης των Δούλων ή παρόμοιες επετείους. Αντίθετα, αποβλέπουν στη Βασιλεία του Θεού για τη λύση των προβλημάτων του ρατσισμού και της ανισότητας.—Ρωμαίους 2:11· 8:21.

•   Μήπως η γιορτή εξυψώνει κάποιο έθνος ή κάποια εθνότητα πάνω από άλλα;

   Γραφική αρχή: «Ο Θεός δεν είναι προσωπολήπτης, αλλά σε κάθε έθνος όποιος τον φοβάται και κάνει το σωστό είναι ευπρόσδεκτος σε αυτόν».—Πράξεις 10:34, 35.

   Παρότι πολλοί Μάρτυρες του Ιεχωβά αγαπούν τον τόπο τους, δεν συμμετέχουν σε γιορτές που εξυψώνουν έθνη ή εθνότητες με τους τρόπους που περιγράφονται παρακάτω.

   Εκδηλώσεις προς τιμήν των ενόπλων δυνάμεων. Ο Ιησούς, όχι μόνο δεν ήταν υπέρ του πολέμου, αλλά είπε στους ακολούθους του: «Να αγαπάτε τους εχθρούς σας και να προσεύχεστε για εκείνους που σας διώκουν». (Ματθαίος 5:44) Γι’ αυτό, οι Μάρτυρες του Ιεχωβά δεν συμμετέχουν σε εορτασμούς που τιμούν στρατιώτες, όπως για παράδειγμα στους εξής:

  •  Ημέρα Μνήμης των ΑΝΖΑΚ. «ΑΝΖΑΚ είναι το ακρωνύμιο των Σωμάτων Στρατού της Αυστραλίας και της Νέας Ζηλανδίας» και «η Ημέρα Μνήμης των ΑΝΖΑΚ με τον καιρό αποτέλεσε ημέρα μνήμης εκείνων που σκοτώθηκαν στον πόλεμο».—Ιστορικό Λεξικό της Αυστραλίας (Historical Dictionary of Australia).

  •  Ημέρα των Βετεράνων (Ημέρα Ανάμνησης, Ημέρα Μνήμης για τους Πεσόντες των Ενόπλων Δυνάμεων). Αυτές οι γιορτές τιμούν «βετεράνους των ενόπλων δυνάμεων και όσους σκοτώθηκαν σε εθνικούς πολέμους».—Εγκυκλοπαίδεια Μπριτάνικα (Encyclopædia Britannica).

   Γιορτές που σχετίζονται με την ιστορία ή την ανεξαρτησία ενός έθνους. Ο Ιησούς είπε για τους ακολούθους του: «Δεν είναι μέρος του κόσμου, όπως εγώ δεν είμαι μέρος του κόσμου». (Ιωάννης 17:16) Οι Μάρτυρες του Ιεχωβά, αν και μαθαίνουν ευχαρίστως την ιστορία των εθνών, δεν έχουν καμιά συμμετοχή σε εκδηλώσεις όπως οι εξής:

  •  Ημέρα της Αυστραλίας. Σύμφωνα με την Εγκυκλοπαίδεια Γουόρλντμαρκ των Πολιτισμών και της Καθημερινής Ζωής (Worldmark Encyclopedia of Cultures and Daily Life), αυτή η γιορτή γίνεται σε ανάμνηση εκείνης «της ημέρας του 1788 κατά την οποία οι Άγγλοι στρατιώτες ύψωσαν τη σημαία τους και ανακήρυξαν την Αυστραλία νέα αποικία».

  •  Νύχτα του Γκάι Φοκς. Πρόκειται για «ημέρα εθνικής γιορτής και ανάμνησης της αποτυχημένης απόπειρας του Γκάι Φοκς και άλλων Καθολικών υποστηρικτών του να δολοφονήσουν τον βασιλιά Ιάκωβο Α΄ ανατινάζοντας το Κοινοβούλιο [της Αγγλίας] το 1605».—Λεξικό της Αγγλικής Λαογραφίας (A Dictionary of English Folklore).

  •  Ημέρα της Ανεξαρτησίας. Σε αρκετές χώρες, αυτή είναι «ημέρα εθνικού εορτασμού μιας επετείου που σχετίζεται με τις απαρχές της ανεξαρτησίας του έθνους».—Πλήρες Λεξικό Μίριαμ-Γουέμπστερ (Merriam-Webster’s Unabridged Dictionary).

•   Μήπως η γιορτή χαρακτηρίζεται από αχαλίνωτη ή χυδαία συμπεριφορά;

   Γραφική αρχή: «Αρκετό καιρό δαπανήσατε στο παρελθόν κάνοντας το θέλημα των εθνών, όταν επιδιδόσασταν σε πράξεις έκλυτης διαγωγής, αχαλίνωτα πάθη, μεθύσια, ξέφρενα γλέντια, συναγωνισμούς στο ποτό και άνομες ειδωλολατρικές πράξεις».—1 Πέτρου 4:3.

   Σε αρμονία με αυτή την αρχή, οι Μάρτυρες του Ιεχωβά δεν συμμετέχουν σε γιορτές όπου κυριαρχεί το υπερβολικό ποτό και το ξέφρενο γλεντοκόπημα. Οι Μάρτυρες του Ιεχωβά χαίρονται να κάνουν παρέες με φίλους τους, και όσοι θέλουν να πιουν αλκοόλ πίνουν με μέτρο. Προσπαθούν σκληρά να εφαρμόζουν τη Γραφική συμβουλή: «Είτε τρώτε είτε πίνετε είτε κάνετε οτιδήποτε άλλο, να κάνετε τα πάντα για τη δόξα του Θεού».—1 Κορινθίους 10:31.

   Επομένως, οι Μάρτυρες του Ιεχωβά δεν συμμετέχουν σε καρναβάλια ή σε παρόμοιες γιορτές οι οποίες προωθούν την άσεμνη διαγωγή που καταδικάζεται στη Γραφή. Αυτό περιλαμβάνει και την Ιουδαϊκή γιορτή Πουρίμ. Αν και αυτή η γιορτή τηρείται από παλιά σε ανάμνηση της σωτηρίας των Ιουδαίων τον πέμπτο αιώνα Π.Κ.Χ., θα μπορούσε πλέον «σε γενικές γραμμές να χαρακτηριστεί δικαίως η Ιουδαϊκή εκδοχή του Μαρντί Γκρα ή του Καρναβαλιού», λέει το βιβλίο Τα Βασικά του Ιουδαϊσμού (Essential Judaism). Πολλοί από τους συμμετέχοντες «μεταμφιέζονται (συνήθως με ρούχα του άλλου φύλου), ξεφαντώνουν, πίνουν υπερβολικά και κάνουν πολλή φασαρία».

 Όχι. Η Γραφή διδάσκει τους ανθρώπους να αγαπούν και να σέβονται όλους τους συγγενείς τους, όποια πίστη και αν έχουν αυτοί. (1 Πέτρου 3:1, 2, 7) Βέβαια, όταν ένας Μάρτυρας του Ιεχωβά πάψει να συμμετέχει σε κάποιες γιορτές, μερικοί συγγενείς του μπορεί να παρεξηγηθούν, να πληγωθούν ή και να νιώσουν προδομένοι. Γι’ αυτό, πολλοί Μάρτυρες του Ιεχωβά παίρνουν την πρωτοβουλία να διαβεβαιώνουν τους συγγενείς τους για την αγάπη τους, να εξηγούν με διακριτικότητα τους λόγους των αποφάσεών τους και να επισκέπτονται τους συγγενείς τους άλλες φορές.

 Όχι. Πιστεύουν ότι ο καθένας πρέπει να πάρει τη δική του απόφαση. (Ιησούς του Ναυή 24:15) Οι Μάρτυρες του Ιεχωβά “τιμούν ανθρώπους κάθε είδους”, όποια θρησκευτικά πιστεύω και αν έχουν.—1 Πέτρου 2:17.