کتاب مقدّس در مورد دوستی چه میگوید؟
پاسخ کتاب مقدّس
دوستهای خوب به همدیگر کمک میکنند تا در زندگی شاد و موفق باشند. آنها تأثیر خوبی روی هم میگذارند و به هم انگیزه میدهند.—امثال ۲۷:۱۷.
کتاب مقدّس اهمیت انتخاب دوست را نشان میدهد و در مورد عاقبت انتخاب دوستهای بد هشدار میدهد. (امثال ۱۳:۲۰؛ ۱قُرِنتیان ۱۵:۳۳) دوستهای بد میتوانند باعث شوند که تصمیمهای اشتباه بگیریم و خصوصیات خوبمان را از دست بدهیم.
در این مقاله میبینیم ...
دوست خوب کیست؟
کتاب مقدّس میگوید که رابطهٔ دوستی فقط بر اساس سلیقه و علاقههای مشترک شکل نمیگیرد. برای مثال مزمور ۱۱۹:۶۳ میگوید: «همهٔ ترسندگانت را رفیقم، آنان را که احکام تو a را نگاه میدارند.» نویسندهٔ این آیه میگوید که دوستانش را از بین کسانی انتخاب میکند که خداترسند و معیارهای خدا را نگه میدارند.
کتاب مقدّس خصوصیات یک دوست خوب را برجسته میکند. برای مثال میگوید:
«دوست در همه حال محبت میکند، و برادر برای روز تنگی به دنیا آمده است.»—امثال ۱۷:۱۷.
«چه بسا دوستان که یکدیگر را به نابودی میکشند، اما دوستی هم هست که از برادر چسبندهتر است.»—امثال ۱۸:۲۴.
این آیهها نشان میدهند که یک دوست خوب، وفادار، بامحبت، مهربان و سخاوتمند است. چنین دوستی در پستی و بلندیهای زندگی کنارمان است. وقتی در مسیر اشتباه قدم میگذاریم یا تصمیم اشتباه میگیریم، یک دوست واقعی شجاعتش را دارد که به ما هشدار بدهد.—امثال ۲۷:۶، ۹.
آیا در کتاب مقدّس نمونهای از دوست واقعی پیدا میشود؟
در کتاب مقدّس نمونههای زیادی از دوستهای خوب آمده که از نظر سن، پیشینه، فرهنگ و مقام با هم فرق داشتند. به سه نمونه از آنها توجه کنید.
روت و نَعومی. روت عروس نَعومی بود و احتمالاً آنها با هم اختلاف سنی زیادی داشتند. همچنین روت از یک فرهنگ دیگری آمده بود. با این وجود، بین آنها دوستی محکم و صمیمیای وجود داشت.—روت ۱:۱۶.
داوود و یوناتان. یوناتان ظاهراً ۳۰ سال از داوود بزرگتر بود، اما کتاب مقدّس میگوید: «دل یوناتان به دل داوود چسبید.»—۱سموئیل ۱۸:۱.
عیسی و رسولانش. عیسی مقام بالاتری نسبت به رسولانش داشت. او استاد و سَرور آنها بود. (یوحنا ۱۳:۱۳) اما عیسی خودش را بالاتر از آنها نمیدانست. به جای آن، عیسی رابطهٔ صمیمیای با پیروانش داشت. او گفت: «من شما را دوست خواندهام؛ زیرا شما را از هر آنچه از پدرم شنیدهام، آگاه ساختهام.»—یوحنا ۱۵:۱۴، ۱۵.
آیا انسانها میتوانند دوست خدا شوند؟
بله، انسانها میتوانند دوست خدا شوند. کتاب مقدّس میگوید که خدا «صالحان را مَحرم راز خود میسازد.» (امثال ۳:۳۲) خدا با کسانی دوست میشود که صادق و قابل احترام هستند و تلاش میکنند که مطابق با معیارهای او زندگی کنند.—۲تواریخ ۲۰:۷؛ اِشَعْیا ۴۱:۸؛ یعقوب ۲:۲۳.
a آیههای پیرامون این مزمور نشان میدهد که منظور از «تو» در این آیه خداست.