اعداد در کتاب مقدّس اغلب مفهوم واقعی خود را دارند،‏ اما گاه مفهوم سمبولیک نیز به خود می‌گیرند.‏ معمولاً مضمون متن مشخص می‌کند که آیا یک عدد معنی سمبولیک دارد یا خیر.‏ در زیر به چند نمونه از مفاهیم سمبولیک اعداد در کتاب مقدّس می‌پردازیم:‏

•   عدد ۱ به طور سمبولیک به مفهوم اتحاد است.‏ برای مثال،‏ عیسی دربارهٔ پیروانش به یَهُوَه خدا چنین دعا کرد:‏ «تا همه یک باشند .‏.‏.‏ همان گونه که ای پدر،‏ تو در اتحاد با من هستی و من در اتحاد با تو.‏»—‏یوحنا ۱۷:‏۲۱؛‏ مَتّی ۱۹:‏۶‏.‏

•   عدد ۲ برای اثبات موارد قضایی گواهی دو شاهد لازم است.‏ (‏تَثنیه ۱۷:‏۶‏)‏ به طور مشابه،‏ تکرار یک رؤیا یا موضوع در کتاب مقدّس درستی و قطعیت آن را تأیید می‌کند.‏ برای مثال،‏ زمانی که یوسف رؤیای فرعون،‏ پادشاه مصر را تعبیر کرد،‏ گفت:‏ «معنی اینکه دو مرتبه خواب دیده‌اید این است که این امر از طرف خدا مقرّر گردیده و بزودی اتّفاق خواهد افتاد.‏» (‏پیدایش ۴۱:‏۳۲‏،‏ ترجمهٔ مژده برای عصر جدید‏)‏ در پیشگویی‌های کتاب مقدّس عبارت «‏دو شاخ» به حکومت‌های دوگانه اشاره می‌کند؛‏ مانند نبوّت دانیال که به پادشاهی ماد و پارس مربوط است.‏—‏دانیال ۸:‏۲۰،‏ ۲۱؛‏ مکاشفه ۱۳:‏۱۱‏.‏

•   عدد ۳ وجود سه شاهد قطعیت و درستی امری را تأیید می‌کند.‏ به همین شکل،‏ اگر مطلبی سه مرتبه تکرار شود نشانهٔ قطعیت آن یا تأکید بر آن است.‏—‏حِزْقیال ۲۱:‏۲۷؛‏ اعمال ۱۰:‏۹-‏۱۶؛‏ مکاشفه ۴:‏۸؛‏ ۸:‏۱۳‏.‏

•   عدد ۴ به طور سمبولیک به معنی کاملیت در شکل یا عملکرد است.‏ برای مثال،‏ کتاب مقدّس به «‏چهار گوشهٔ زمین» اشاره می‌کند که به مفهوم کل کرهٔ زمین است.‏—‏مکاشفه ۷:‏۱؛‏ ۲۱:‏۱۶؛‏ اِشَعْیا ۱۱:‏۱۲‏.‏

•   عدد ۶ یک واحد کمتر از هفت است.‏ از آنجا که هفت مظهر کاملیت است،‏ شش مظهر چیزی ناکامل یا ناتمام است.‏ همچنین عدد شش در ارتباط با دشمنان خداوند نیز بکار رفته است.‏—‏۱تواریخ ۲۰:‏۶؛‏ دانیال ۳:‏۱؛‏ مکاشفه ۱۳:‏۱۸‏.‏

•   عدد ۷ مظهر کاملیت است.‏ برای مثال،‏ خدا فرمان داده بود که اسرائیلیان شهر اَریحا را برای هفت روز دور بزنند و در هفتمین روز،‏ آن شهر را هفت بار دور بزنند.‏ (‏یوشَع ۶:‏۱۵‏)‏ در بسیاری آیات دیگر،‏ عدد هفت به صورتی مشابه استفاده شده است.‏ (‏لاویان ۴:‏۶؛‏ ۲۵:‏۸؛‏ ۲۶:‏۱۸؛‏ مزمور ۱۱۹:‏۱۶۴؛‏ مکاشفه ۱:‏۲۰؛‏ ۱۳:‏۱؛‏ ۱۷:‏۱۰‏)‏ در جایی دیگر،‏ عیسی به پِطرُس گفت که باید برادرت را «نه تا هفت بار،‏ بلکه تا ۷۷ بار» ببخشی.‏ در واقع منظور عیسی از تکرار عدد «هفت،‏» بخشش بدون حد و مرز است.‏—‏مَتّی ۱۸:‏۲۱،‏ ۲۲‏.‏

•   عدد ۱۰ می‌تواند مظهر کل چیزی یا مجموعه‌ای کامل باشد.‏—‏خروج ۳۴:‏۲۸؛‏ لوقا ۱۹:‏۱۳؛‏ مکاشفه ۲:‏۱۰‏.‏

•   عدد ۱۲ ظاهراً مظهر یک سازماندهی کامل الٰهی است.‏ برای مثال،‏ خداوند در رؤیایی که به یوحنا الهام کرد به «‏۱۲ پی سنگی» که «بر آن‌ها نام ۱۲ رسول» نوشته شده بود،‏ اشاره کرد.‏ (‏مکاشفه ۲۱:‏۱۴؛‏ پیدایش ۴۹:‏۲۸‏)‏ عددی که مضرب ۱۲ باشد نیز می‌تواند مفهوم مشابهی داشته باشد.‏—‏مکاشفه ۴:‏۴؛‏ ۷:‏۴-‏۸‏.‏

•   عدد ۴۰ در چندین گزارش در کتاب مقدّس،‏ مدت زمان داوری یا تأدیب با عدد ۴۰ در ارتباط است.‏—‏پیدایش ۷:‏۴؛‏ حِزْقیال ۲۹:‏۱۱،‏ ۱۲‏.‏

عددشناسی و جماتریا

 مفهوم سمبولیک اعداد در کتاب مقدّس را نباید با عددشناسی اشتباه گرفت.‏ در عددشناسی تلاش می‌شود در پس اعداد،‏ ترکیب یا مجموع آن‌ها،‏ به مفهومی غیبی و اسرارآمیز دست یابند.‏ برای مثال،‏ کابالاهای یهودی،‏ نوشته‌های مقدّس عبری را با روشی خاص به نام جماتریا بررسی می‌کنند.‏ آنان در این روش برای دست یافتن به یک کد یا رمز مخفی به هر حرف عبری یک عدد نسبت می‌دهند.‏ در واقع عددشناسی نوعی غیبگویی و فالگیری است؛‏ اعمالی که خدا محکوم کرده است.‏—‏تَثنیه ۱۸:‏۱۰-‏۱۲‏.‏