مراجعه به متن

مقدّس بودن به چه مفهوم است؟‏

مقدّس بودن به چه مفهوم است؟‏

پاسخ کتاب مقدّس

 مقدّس بودن به وضعیتی عاری از ناپاکی و آلودگی اشاره دارد.‏ واژهٔ عبری که «مقدّس» ترجمه شده از عبارتی به معنی «جدا» مشتق شده است.‏ چون آنچه مقدّس است از آنچه به صورت معمول استفاده می‌شود،‏ جداست،‏ یعنی به دلیل پاکی و خلوص آن محترم و مقدّس شمرده می‌شود.‏

 خدا به والاترین شکل مقدّس است.‏ در کتاب مقدّس آمده است:‏ «قدّوسی همچون یهوه نیست.‏»‏ a (‏۱سموئیل ۲:‏۲‏)‏ از این رو بجاست که او معیار قدّوسیت را تعیین کند.‏

 واژهٔ «مقدّس» می‌تواند به هر آنچه مستقیماً به خدا مربوط می‌شود به کار رود.‏ به خصوص آنچه برای پرستش او کنار گذاشته می‌شود.‏ برای مثال در کتاب مقدّس از این عبارات استفاده شده است:‏

  •   مکان مقدّس:‏ خدا به موسی در کنار بوتهٔ مشتعل گفت:‏ «جایی که بر آن ایستاده‌ای زمین مقدس است.‏»—‏خروج ۳:‏۲-‏۵‏.‏

  •   رویدادهای مقدّس:‏ اسرائیلیانِ دوران باستان مرتباً در اعیاد مذهبی که «محفل مقدّس» خوانده می‌شد،‏ یَهُوَه خدا را پرستش می‌کردند.‏—‏لاویان ۲۳:‏۳۷‏.‏

  •   وسایل مقدّس:‏ در معبد باستانی در اورشلیم برای پرستش خدا از وسایلی استفاده می‌شد که آن‌ها را «ظروف مقدّس» می‌خواندند.‏ (‏۱پادشاهان ۸:‏۴‏)‏ حرمت این وسایل باید حفظ می‌شد هر چند که هیچ گاه پرستش نمی‌شد.‏ b

آیا انسانی ناکامل می‌تواند مقدّس باشد؟‏

 بله.‏ خدا به مسیحیان چنین فرمان داده است:‏ «مقدّس باشید،‏ چون من قدّوسم.‏» (‏۱پِطرُس ۱:‏۱۶‏)‏ مسلّم است که انسان ناکامل هیچ گاه نمی‌تواند به معیارهای کامل یَهُوَه در خصوص قدّوسیت برسد.‏ با این حال انسان‌هایی که از قوانین عادلانهٔ خدا اطاعت می‌کننند «مقدّس و پسندیدهٔ خدا» شمرده می‌شوند.‏ (‏رومیان ۱۲:‏۱‏)‏ شخصی که می‌خواهد مقدّس باشد تلاش می‌کند در کلام و عمل مقدّس باشد.‏ برای نمونه به این پندهای کتاب مقدّس عمل می‌کند که «مقدّس باشید و از اعمال نامشروع جنسی بپرهیزید» و «در تمام رفتار خود مقدّس باشید.‏»—‏۱تِسالونیکیان ۴:‏۳؛‏ ۱پِطرُس ۱:‏۱۵‏.‏

آیا مقدّس بودن در چشم خدا می‌تواند از دست برود؟‏

 بله.‏ اگر شخصی معیارهای خدا را زیر پا گذارد،‏ خدا او را مقدّس نخواهد شمرد.‏ برای نمونه نامهٔ عبرانیان در کتاب مقدّس خطاب به «برادرانِ مقدّس» نوشته شده است،‏ اما در عین حال به آنان هشدار می‌دهد که کسی «دلش بی‌ایمان و شریر» نگردد و «از خدای زنده رویگردان» نشود.‏—‏عبرانیان ۳:‏۱،‏ ۱۲‏.‏

اعتقادات نادرست در مورد تقدّس

 اعتقاد نادرست:‏ با انکار خود می‌توان مقدّس شد.‏

 حقیقت:‏ کتاب مقدّس روشن می‌کند که «ریاضت بدنی» یا انکار خود به صورتی افراطی «هیچ ارزشی» برای خدا ندارد.‏ (‏کولُسیان ۲:‏۲۳‏)‏ بلکه خدا می‌خواهد که ما از برکات زندگی لذّت بریم.‏ در کتاب مقدّس در مورد انسان‌ها آمده است:‏ «هر یک بخورند و بنوشند و از دسترنج خویش خرسند باشند،‏ که این موهبتِ خداست.‏»—‏جامعه ۳:‏۱۳‏.‏

 اعتقاد نادرست:‏ تجرد شخص را مقدّس‌تر می‌کند.‏

 حقیقت:‏ مسیحیان می‌توانند به انتخاب خود مجرّد بمانند،‏ اما تجرد صرفاً باعث نمی‌شود که شخص در چشم خدا مقدّس شمرده شود.‏ البته درست است که افراد مجرّد می‌توانند بر پرستش خدا بیشتر توجه کنند.‏ (‏۱قُرِنتیان ۷:‏۳۲-‏۳۴‏)‏ اما کتاب مقدّس نشان می‌دهد که افراد متأهل نیز می‌توانند مقدّس باشند.‏ در واقع حداقل یکی از رسولان عیسی،‏ پِطرُس متأهل بود.‏—‏مَتّی ۸:‏۱۴؛‏ ۱قُرِنتیان ۹:‏۵‏.‏

a یَهُوَه نام خاص خداست‏.‏ در صدها آیهٔ کتاب مقدّس این نام با واژهٔ «قدّوس» یا «مقدّس» مرتبط شده است.‏

b کتاب مقدّس پرستش اشیاء را محکوم می‌کند.‏—‏۱قُرِنتیان ۱۰:‏۱۴‏.‏