پیشداوری اغلب از ناآگاهی و عدم شناخت نشأت می‌گیرد.‏ به نمونه‌های زیر توجه کنید:‏

• برخی کارفرمایان به اشتباه بر این اعتقادند که هیچ زنی کفایت اشتغال در حرفه‌های علمی و فنی را ندارد.‏

• برخی به همهٔ پناهندگان به این چشم نگاه می‌کنند که عامل بسیاری از جنایات در کشورند.‏

• بسیاری به اشتباه تصوّر می‌کنند هر کس که معلولیت جسمی دارد خشمگین و غمگین است.‏

افرادی که به چنین مطالب بی‌اساسی معتقدند اغلب برای موجه جلوه دادن پیشداوری‌شان به نمونه‌ها یا فرضیاتی اشاره می‌کنند که به ظاهر نظرشان را تأیید می‌کند و هر کس را که با آنان موافق نباشد،‏ بی‌اطلاع می‌شمارند.‏

دل مردِ فهیم به دنبال شناخت است.‏—‏امثال ۱۵:‏۱۴‏.‏

این به چه معناست؟‏ بدون شناخت و اطلاعات کافی تصمیمی اشتباه می‌گیریم.‏ اگر قضاوت ما،‏ نه بر مبنای اطلاعاتی صحیح بلکه بر مبنای گفته‌های بی‌اساس و فرضیات باشد،‏ قضاوت درستی نخواهد بود.‏

اگر در مورد مردم اطلاعات صحیح داشته باشیم تصوّرات نادرستی را که در مورد آنان گفته می‌شود،‏ باور نمی‌کنیم.‏  وقتی متوجه می‌شویم مطالب منفی‌ای که در مورد گروهی از مردم گفته می‌شود حقیقت ندارد،‏ قاعدتاً بیشتر مراقب خواهیم بود که در مورد گروه‌های دیگر نیز بدون شناخت و آگاهی قضاوت نکنیم.‏

• اگر خصوصیتی منفی به گروهی از مردم نسبت داده می‌شود،‏ تصوّر نکنید که تک‌تک افراد آن گروه آن خصوصیت را دارا هستند.‏

• همیشه در نظر یاد داشته باشید که ممکن است اطلاعات شما در مورد دیگران کافی نباشد.‏

• سعی کنید برای کسب اطلاعات صحیح به منابع قابل اعتماد رجوع کنید.‏