دعاهای خود را عمیق و پرمفهوم سازیم

‏‹ای یَهُوَه،‏ گوش تو به سوی دعای بنده‌ات متوجه بشود.‏› —‏ نح ۱:‏۱۱‏.‏

۱،‏ ۲.‏ چرا بررسی مطالب برخی از دعاهایی که در کتاب مقدّس به ثبت رسیده‌اند مفید است؟‏

دعا و مطالعهٔ کلام خدا مهم‌ترین بخش از پرستش ماست.‏ (‏۱تسا ۵:‏۱۷؛‏ ۲تیمو ۳:‏۱۶،‏ ۱۷‏)‏ کتاب مقدّس کتاب دعا نیست،‏ با این وصف دعاهای گوناگونی در آن به نگارش در آمده است.‏ برای نمونه،‏ دعاهایی که در کتاب مزامیر به قلم آورده شده است.‏

^۲ هنگام خواندن و مطالعهٔ کلام خدا به دعاهایی بر می‌خورید که احتمالاً با موقعیتی که با آن روبرویید متناسب است.‏ در حقیقت با اشاره به مطالبی که در این دعاها به ثبت رسیده است،‏ می‌توانید تضرّعات و دعاهای خود را عمیق‌تر و پرمفهوم‌تر سازید.‏ حال ببینیم از کسانی که یَهُوَه به تضرّعات و خواهش‌های آنان پاسخ داده است چه درسی می‌گیریم؟‏ همچنین از محتوای دعاهای آنان چه می‌آموزیم؟‏

از خدا راهنمایی بطلبید و مطابق آن عمل کنید

۳،‏ ۴.‏ خادم ابراهیم چه وظیفه‌ای داشت،‏ و ما از پاسخ یَهُوَه به دعای او چه می‌آموزیم؟‏

^۳ هنگام مطالعهٔ کلام خدا می‌آموزیم که باید در دعاهای خود خواهان راهنمایی‌های یَهُوَه باشیم.‏ در اینجا می‌خواهیم دعای خادم ابراهیم (‏احتمالاً اَلِیعازار)‏ را که در میان خادمانش از همه بزرگ‌تر بود بررسی کنیم.‏ ابراهیم این خادم خود را برای انتخاب همسری خداترس برای اسحاق به بین‌النهرین  فرستاد.‏ زمانی که زنانی به چاه آب نزدیک شدند این خادم به درگاه خدا چنین دعا کرد:‏ «ای یَهُوَه،‏ .‏ .‏ .‏ چنین بشود که آن دختری که به وی گویم:‏ ‹سبوی خود را فرود آر تا بنوشم،‏› و او گوید:‏ ‹بنوش و شترانت را نیز سیراب کنم،‏› همان باشد که نصیب بندهٔ خود اسحاق کرده باشی،‏ تا بدین،‏ بدانم که با آقایم احسان فرموده‌ای.‏» —‏ پیدا ۲۴:‏۱۲-‏۱۴‏.‏

^۴ دعای خادم ابراهیم زمانی مستجاب شد که رِفقَه به شتران او آب داد.‏ پس از آن رِفقَه به همراه او به کنعان رفت و همسر عزیز اسحاق گشت.‏ البته ما نباید انتظار داشته باشیم که یَهُوَه خدا در پاسخ به دعاهایمان به ما نشانی مشخص دهد.‏ یَهُوَه ما را از طریق روح مقدّسش راهنمایی می‌کند.‏ برای این منظور باید به او دعا کنیم و مطابق راهنمایی‌های روح مقدّسش رفتار نماییم.‏ —‏ غلا ۵:‏۱۸‏.‏

دعا راهی برای کاهش نگرانی

۵،‏ ۶.‏ چه نکتهٔ قابل توجهی را می‌توان در دعای یعقوب پیش از دیدار با برادرش دید؟‏

^۵ دعا از نگرانی‌های ما در زندگی می‌کاهد.‏ زمانی که یعقوب از روبرو شدن با برادر دوقلوی خود عیسو ترس داشت به خدا چنین دعا کرد:‏ «ای یَهُوَه،‏ .‏ .‏ .‏ کمتر هستم از جمیع لطف‌ها و از همهٔ وفایی که با بندهٔ خود کرده‌ای .‏ .‏ .‏ اکنون مرا از دست برادرم،‏ از دست عیسو رهایی ده زیرا که من از او می‌ترسم،‏ مبادا بیاید و مرا بزند،‏ یعنی مادر و فرزندان را،‏ و تو گفتی هرآینه با تو احسان کنم و ذریّت تو را مانند ریگ دریا سازم که از کثرت،‏ آن را نتوان شمرد.‏» —‏ پیدا ۳۲:‏۹-‏۱۲‏.‏

^۶ با وجود اقدامات احتیاطی یعقوب برای جلوگیری از کشمکش با برادرش،‏ یَهُوَه بود که دعای او را پاسخ گفت و سبب آشتی آنان شد.‏ (‏پیدا ۳۳:‏۱-‏۴‏)‏ تضرّعات او را به دقت بخوانید و خواهید دید که یعقوب نه تنها از یَهُوَه تقاضای کمک کرد،‏ بلکه در دعای خود ایمان قلبی‌اش را نیز به ذریّت موعود ابراز داشت و از احسان و محبت یَهُوَه سپاسگزار بود.‏ آیا شما نیز همچون یعقوب نگرانی و ‹ترسی› در دل دارید؟‏ (‏۲قر ۷:‏۵‏)‏ اگر چنین است خواسته‌ها و تضرّعات یعقوب را به یاد آورید.‏ دعاهای یعقوب به ما نشان می‌دهد که با دعا کردن می‌توانیم نگرانی‌های خود را تقلیل دهیم.‏ چگونه؟‏ باید در دعاهایمان به غیر از خواسته‌های خود،‏ ایمان قلبی‌مان را نیز ابراز داریم.‏

دعا برای حکمت

۷.‏ چرا موسی برای شناخت طریق و خواست خدا دعا کرد؟‏

^۷ اگر خواستار رضایت و خوشنودی یَهُوَه هستید باید برای حکمت الٰهی دعا کنید.‏ موسی برای شناخت طریق و خواست خدا به درگاه او چنین دعا کرد:‏ «اینک تو [ای یَهُوَه] به من می‌گویی:‏ ‹این قوم را [از مصر] ببر.‏› .‏ .‏ .‏ الآن اگر فی‌الحقیقت منظور نظر تو شده‌ام،‏ طریق خود را به من بیاموز تا تو را بشناسم،‏ و در حضور تو فیض یابم.‏» (‏خرو ۳۳:‏۱۲،‏ ۱۳‏)‏ خدا در پاسخ به دعای موسی،‏ طریق و خواست خود را برای او روشن‌تر کرد.‏ بدین ترتیب به موسی حکمت لازم را داد تا قومش را رهبری کند.‏

۸.‏ از بررسی اوّل پادشاهان ۳:‏۷-‏۱۴ چه فایده‌ای می‌برید؟‏

^۸ داود نیز برای حکمت الٰهی چنین دعا کرد:‏ ‹ای یَهُوَه،‏ طریق‌های خود را به من بیاموز.‏› (‏مز ۲۵:‏۴‏)‏ سلیمان،‏ پسر داود از خدا استدعا کرد که به او حکمت عطا کند تا بتواند وظایف خود را در مقام پادشاه اسرائیل به انجام رساند.‏ یَهُوَه از دعای سلیمان خوشنود گردید و نه تنها دعای او را مستجاب کرد بلکه به او ثروت و جلال بخشید.‏  ‏(‏۱پادشاهان ۳:‏۷-‏۱۴ خوانده شود.‏‏)‏ اگر به شما نیز در خدمت به خدا وظیفه‌ای محوّل شده است که به نظرتان دشوار می‌آید،‏ تواضع نشان دهید و از یَهُوَه بخواهید که به شما حکمتش را عطا کند.‏ یَهُوَه به شما کمک می‌کند که دانش و حکمت لازم را برای انجام آن وظیفه به دست آورید تا بتوانید آن را با محبت و به روشی درست انجام دهید.‏

از دل دعا کنیم

۹،‏ ۱۰.‏ در دعای سلیمان در بازگشایی معبد چطور به اهمیت «دل» اشاره شده است؟‏

^۹ اگر می‌خواهیم دعاھـای ما شنیده شوند باید از ته دل  دعا کنیم.‏ سلیمان در مراسم بازگشایی معبد در سال ۱۰۲۶ ق.‏م.‏ در حضور جمعی عظیم در اورشلیم از صمیم دل دعا کرد.‏ این دعا در اوّل پادشاهان باب ۸ به نگارش در آمده است.‏ پس از این که صندوق عهد در قدس‌الاقداس مستقر شد و یَهُوَه با ابری معبد را پر ساخت،‏ سلیمان خدا را تمجید و ستایش کرد.‏

^۱۰ دعای سلیمان را مطالعه کنید و توجه کنید که چطور در این دعا به اهمیت «دل» اشاره شده است.‏ سلیمان به خوبی پی برده بود که تنها یَهُوَه از نیات دل افراد آگاه است.‏ (‏۱پاد ۸:‏۳۸،‏ ۳۹‏)‏ این دعا نشانگر آن است که برای فردی خطاکار که ‹به تمامی دل به خدا بازگشت می‌نماید› امیدی وجود دارد.‏ همچنین نشان می‌دهد که اگر دشمنان،‏ قوم خدا را به اسارت ببرند و قوم با تمام دل به یَهُوَه دعا کنند،‏ او دعایشان را خواهد شنید.‏ (‏۱پاد ۸:‏۴۸،‏ ۵۸،‏ ۶۱‏)‏ پس یقیناً می‌توان گفت که دعاهای ما باید از صمیم دل باشد.‏

چگونه با کمک مزامیر دعاهای خود را عمیق و پرمعنا سازیم؟‏

۱۱،‏ ۱۲.‏ از دعاهای مردی لاوی که نمی‌توانست برای پرستش یَهُوَه به معبد رود چه می‌آموزیم؟‏

^۱۱ مطالعهٔ مزامیر دعاهای شما را عمیق و پرمعنا می‌سازد و به شما کمک می‌کند که برای پاسخ به دعاهایتان در انتظار یَهُوَه بمانید.‏ در اینجا می‌خواهیم صبر و بردباری یک لاوی تبعیدی را مورد بررسی قرار دهیم.‏ او که برای مدتی نمی‌توانست یَهُوَه را در معبد پرستش کند،‏ چنین سُرایید:‏ «ای جان من چرا منحنی شده‌ای؟‏ و چرا در من پریشان گشته‌ای؟‏ امید بر خدا دار.‏ زیرا که او را باز حمد خواهم گفت،‏ که نجات روی من و خدای من است.‏» —‏ مز ۴۲:‏۵،‏ ۱۱؛‏ ۴۳:‏۵‏.‏

^۱۲ از این لاوی چه می‌آموزید؟‏ اگر به دلیل دفاع از حقیقت به حبس محکوم شده‌اید و مدتی است که از جمع هم‌ایمانانتان در جلسات به دور هستید صبورانه در انتظار اقدامی از سوی یَهُوَه بمانید.‏ (‏مز ۳۷:‏۵‏)‏ در این بین،‏ به شادی‌های گذشته فکر کنید و از خدا صبر و تحمّل بخواهید.‏ ‹امید به خدا› را از دست ندهید تا یَهُوَه شما را به جمع هم‌ایمانانتان بازگرداند.‏

با ایمان دعا کنیم

۱۳.‏ چرا باید مطابق یعقوب ۱:‏۵-‏۸ با ایمان کامل دعا کنیم؟‏

^۱۳ ما در هر موقعیتی باید با ایمان دعا کنیم.‏ اگر وفاداری‌مان مورد آزمایش قرار گرفت بجاست مطابق پند یعقوب با اطمینان از یَهُوَه در دعا بخواهیم به ما حکمت لازم را برای مقابله با آن آزمایش ارزانی دارد.‏ (‏یعقوب ۱:‏۵-‏۸ خوانده شود.‏‏)‏ یَهُوَه کاملاً از آنچه ذهن ما را به خود مشغول کرده آگاه است،‏ و قادر است ما را با روح‌القدس خود راهنمایی کرده،‏ قوّت قلب دهد.‏ پس بجاست با ایمان کامل سفرهٔ دل خود را در مقابل او بگشاییم و ‹هرگز شک نکنیم.‏› همچنین بجاست راهنمایی‌هایی را که از طریق روح خود و پندهایی را که از طریق کلام خود به ما می‌دهد بپذیریم.‏

۱۴،‏ ۱۵.‏ چرا می‌توان گفت که حَنّا با تمام دل دعا کرد و با ایمان عمل نمود؟‏

^۱۴ حَنّا زنی نازا بود که به یَهُوَه با تمام دل دعا کرد و با ایمان عمل نمود.‏ حَنّا همسر شخصی لاوی به نام اَلقانَه بود که دو همسر داشت.‏ فَنِنَّه همسر دیگر اَلقانَه که دارای چندین فرزند بود مرتب به حَنّا به دلیل نازایی‌اش زخمِ زبان می‌زد.‏ یک روز حَنّا در خیمهٔ مقدّس با یَهُوَه عهد بست که اگر به او پسری دهد او را در راه خدا وقف می‌کند.‏ عِیلِی،‏ کاهن اعظم که لب‌های حَنّا را هنگام دعا لرزان دید،‏ تصوّر کرد که مست است.‏ اما وقتی متوجه شد که اشتباه کرده است به حَنّا گفت:‏ «خدای اسرائیل مسئلتی را که از او طلب نمودی،‏ تو را عطا فرماید.‏» حَنّا نمی‌دانست که یَهُوَه خواسته‌اش را چگونه عطا خواهد کرد،‏ ولی ایمان داشت که دعایش  مستجاب خواهد شد.‏ از این رو،‏ حَنّا «دیگر ترشرو نبود» و آثار غم و ناراحتی از چهره‌اش محو شد.‏ —‏ ۱سمو ۱:‏۹-‏۱۸‏.‏

^۱۵ حَنّا پسری به دنیا آورد و نام او را سموئیل گذاشت.‏ وقتی سموئیل را از شیر گرفت او را برای خدمت در خیمهٔ مقدّس به یَهُوَه تقدیم کرد.‏ (‏۱سمو ۱:‏۱۹-‏۲۸‏)‏ تأمّل روی دعای حَنّا،‏ دعاهای ما را نیز عمیق‌تر و پرمعناتر می‌سازد.‏ شرح حال حَنّا نشان می‌دهد که اگر در شرایط دشوار اطمینان داشته باشیم که یَهُوَه دعایمان را پاسخ می‌دهد،‏ او به ما قدرت می‌دهد بر غم و اندوه خود فائق آییم.‏ —‏ ۱سمو ۲:‏۱-‏۱۰‏.‏

۱۶،‏ ۱۷.‏ وقتی نَحَمِیا با تمام دل دعا کرد و به ایمان رفتار نمود چه نتیجه‌ای حاصل شد؟‏

^۱۶ نَحَمِیا،‏ مرد خداترسی بود که در قرن پنجم قبل از میلاد می‌زیست.‏ او نیز با تمام دل دعا کرد و به ایمان رفتار نمود.‏ نَحَمِیا از یَهُوَه چنین تمنا کرد:‏ ‹ای یَهُوَه،‏ گوش تو به سوی دعای بنده‌ات و دعای بندگانت که به رغبت تمام از اسم تو ترسان می‌باشند،‏ متوجه بشود و بندهٔ خود را امروز کامیاب فرمایی و او را به حضور این مرد مرحمت عطا کنی.‏› منظور نَحَمِیا از «این مرد» چه کسی بود؟‏ منظور او اردشیر (‏اَرْتَحْشَستا)‏ پادشاه پارس بود که نَحَمِیا در قصر او در مقام ساقی خدمت می‌کرد.‏ —‏ نح ۱:‏۱۱‏.‏

^۱۷ نَحَمِیا وقتی شنید یهودیانی که از بابل آزاد شده‌اند «در مصیبت سخت و افتضاح می‌باشند و حصار اورشلیم خراب .‏ .‏ .‏ شده است،‏» برای چندین روز با ایمان قوی به یَهُوَه دعا کرد.‏ (‏نح ۱:‏۳،‏ ۴‏)‏ جوابی که یَهُوَه به دعای نَحَمِیا داد بیش از انتظار خادمش بود.‏ یَهُوَه کاری کرد که اردشیرِ پادشاه به نَحَمِیا اجازه دهد که برای بازسازی دیوار اورشلیم به یهودیه رود.‏ (‏نح ۲:‏۱-‏۸‏)‏ به این ترتیب،‏ دیوار اورشلیم در مدتی کوتاه بازسازی شد.‏ چرا یَهُوَه دعای نَحَمِیا را مستجاب کرد؟‏ دلیل آن این بود که دعای او برای پیشبرد پرستش پاک و با ایمان کامل بود.‏ آیا دعاهای شما نیز چنین است؟‏

از ستایش و شکرگزاری غافل نشویم

۱۸،‏ ۱۹.‏ به چه دلایلی خادمان خدا باید او را ستایش و شکرگزاری کنند؟‏

^۱۸ در دعا نباید از ستایش و شکرگزاری یَهُوَه غافل شویم.‏ دلایل بی‌شماری برای شکرگزاری از او وجود دارد.‏ برای مثال،‏ آنچه داود را به ستایش یَهُوَه برانگیخت سلطنت یَهُوَه بود.‏ (‏مزمور ۱۴۵:‏۱۰-‏۱۳ خوانده شود.‏‏)‏ آیا دعاهای شما نیز حاکی از آن است که برای افتخار بزرگی که به عنوان بشارت‌دهندگان پادشاهی یَهُوَه داریم ارزش قائلید؟‏ شما همچنین می‌توانید با استفاده از عباراتی که مزمورنویسان به کار برده‌اند قدردانی قلبی‌تان را در دعا برای جلسات مسیحی،‏ مجمع‌ها و کنگره‌ها ابراز کنید.‏ —‏ مز ۲۷:‏۴؛‏ ۱۲۲:‏۱‏.‏

^۱۹ قدردانی برای رابطهٔ پرارزشمان با خدا ما را نیز بر آن می‌دارد تا همچون مزمورنویس از صمیم دل در دعا بگوییم:‏ ‹ای یَهُوَه تو را در میان امّت‌ها حمد خواهم گفت.‏ تو را در میان قوم‌ها تسبیح خواهم خواند.‏ زیرا رحمت تو تا آسمان‌ها عظیم است و راستیِ تو تا افلاک.‏ خدایا بر آسمان‌ها متعال شو.‏ و جلال تو بر تمامیِ جهان.‏› (‏مز ۵۷:‏۹-‏۱۱‏)‏ به راستی که مزمورنویس با چه گرمی‌ای احساسات خود را ابراز داشته است.‏ بدون تردید استفاده از عباراتی که مزمورنویسان به کار برده‌اند،‏ دعاهای ما را نیز عمیق‌تر و پرمعناتر می‌کند.‏

با خضوع و احترام به یَهُوَه دعا کنیم

۲۰.‏ مریم وفاداری و دلبستگی خود به یَهُوَه را چگونه بیان داشت؟‏

^۲۰ خضوع و احترام باید در دعاهای ما آشکار باشد.‏ سخنان توأم با احترام مریم پس از  این که دریافت مادر مسیح خواهد بود همانند سخنانی است که حَنّا هنگام تقدیم سموئیل به خیمهٔ مقدّس به زبان آورد.‏ خضوع و احترام مریم را به خوبی می‌توان در این سخنانش مشاهده کرد که گفت:‏ ‹جان من یَهُوَه را تمجید می‌کند،‏ و روح من به رهانندهٔ من،‏ خدا به وجد آمد.‏› (‏لو ۱:‏۴۶،‏ ۴۷‏)‏ آیا شما نیز می‌توانید همچون مریم دعاهای خود را با چنین عباراتی عمیق و پرمعنا سازید؟‏ جای تعجب نیست که مریم به عنوان مادر عیسی مسیح انتخاب شد.‏

۲۱.‏ دعاهای عیسی چگونه بر احترام و ایمانش دلالت داشت؟‏

^۲۱ عیسی با احترام و ایمان کامل به خدا دعا می‌کرد.‏ برای نمونه،‏ قبل از این که ایلعازَر را رستاخیز دهد «چشمان خود را بالا انداخته،‏ گفت:‏ ‹ای پدر،‏ تو را شکر می‌کنم که سخن مرا شنیدی.‏ و من می‌دانستم که همیشه سخن مرا می‌شنوی.‏›» (‏یو ۱۱:‏۴۱،‏ ۴۲‏)‏ آیا دعاهای شما نیز چنین احترام و ایمان قلبی‌ای را نشان می‌دهد؟‏ دعای خاضعانهٔ عیسی را که به دعای نمونه معروف است مطالعه کنید.‏ در آنجا خواهید دید که مهم‌ترین قسمت این دعا تقدیس نام خدا،‏ آمدن ملکوتش و انجام ارادهٔ اوست.‏ (‏مت ۶:‏۹،‏ ۱۰‏)‏ لحظه‌ای به محتوای دعاهای خود فکر کنید.‏ آیا دعاهایتان نشان می‌دهد که به ملکوت یَهُوَه،‏ انجام خواست او و تقدیس نامش توجه و علاقه دارید؟‏

۲۲.‏ چرا می‌توانیم اطمینان داشته باشیم که یَهُوَه به ما نیز برای موعظه کردن شجاعت می‌دهد؟‏

^۲۲ از آنجایی که خادمان خدا با سختی و آزار و اذیت روبرو می‌شوند،‏ اغلب در دعاهای خود می‌خواهند برای ادامهٔ خدمتشان یَهُوَه به ایشان دلی شجاع دهد.‏ هنگامی که اعضای دادگاه سَنهِدرین به پِطْرُس و یوحنّا امر کردند که دیگر ‹نام عیسی را تعلیم ندهند› آن دو رسول با شجاعت به موعظهٔ خود ادامه دادند.‏ (‏اعما ۴:‏۱۸-‏۲۰‏)‏ آنان وقتی آزاد شدند آنچه را بر ایشان گذشته بود برای هم‌ایمانان خود شرح دادند.‏ بعد از آن همهٔ حاضران به یک دل از یَهُوَه تمنا کردند که کمکشان کند تا بتوانند با شجاعت کلامش را موعظه کنند.‏ چقدر برای آنان حیرت‌آور بود که دعایشان مستجاب شد.‏ آری،‏ «همه به روح‌القدس پر شده،‏ کلام خدا را به دلیری می‌گفتند.‏» (‏اَعمال ۴:‏۲۴-‏۳۱ خوانده شود.‏‏)‏ در نتیجه شمار کثیری به پرستندگان یَهُوَه ملحق شدند.‏ دعا ما را نیز قوی می‌سازد تا با شجاعت موعظه کنیم.‏

دعاهای خود را عمیق‌تر و پرمفهوم‌تر سازیم

۲۳،‏ ۲۴.‏ الف)‏ با نمونه‌های دیگری نشان دهید که مطالعهٔ کلام خدا دعاهای شما را عمیق‌تر و پرمفهوم‌تر می‌سازد.‏ ب)‏ برای این که دعاهایتان عمیق‌تر و پرمفهوم‌تر شود چه می‌کنید؟‏

^۲۳ به نمونه‌های بسیاری می‌توان اشاره کرد که نشان می‌دهد خواندن کتاب مقدّس دعاهای خادمان یَهُوَه را عمیق‌تر و پرمفهوم‌تر می‌سازد.‏ برای مثال می‌توانیم مانند یُونُس در دعا به این نکته اشاره کنیم که ‹نجات از آن یَهُوَه است.‏› (‏یون ۲:‏۱-‏۱۰‏)‏ اگر گناهی جدّی شما را مشوّش ساخته است و از پیران مسیحی نیز کمک خواسته‌اید،‏ شاید کلماتی که داود به زبان آورد برای ابراز ندامتتان به شما کمک کند.‏ (‏مز ۵۱:‏۱-‏۱۲‏)‏ در بعضی دعاهای خود می‌توانید مانند اِرْمیا یَهُوَه را ستایش کنید.‏ (‏ار ۳۲:‏۱۶-‏۱۹‏)‏ اگر در نظر دارید ازدواج کنید بررسی دعایی که در باب ۹ کتاب عَزْرا آمده است می‌تواند شما را تقویت کند تا ‹فقط در خداوند› یعنی فقط با یکی از خادمان یَهُوَه ازدواج کنید.‏ —‏ ۱قر ۷:‏۳۹؛‏ عز ۹:‏۶،‏ ۱۰-‏۱۵‏.‏

^۲۴ به خواندن،‏ مطالعه و تحقیق در کلام خدا ادامه دهید.‏ در پی نکاتی باشید که بتوانید آن‌ها را در دعاهایتان عنوان کنید.‏ شاید بتوانید با استفاده از عباراتِ کلام خدا خواهش‌ها و تضرّعاتتان را در دعا بیان دارید.‏ همچنین در دعاهایتان تشکرات و سپاسگزاری‌های خود را به خدا ابراز کنید.‏ اطمینان داشته باشید عمیق‌تر و پرمفهوم‌تر شدن دعاهایتان شما را به یَهُوَه نزدیک‌تر می‌سازد.‏

مرور مقاله

‏• چرا باید از یَهُوَه راهنمایی بخواهیم و هماهنگ با آن رفتار کنیم؟‏

‏• چه عاملی ما را برمی‌انگیزد تا برای حکمت الٰهی دعا کنیم؟‏

‏• چگونه با کمک کتاب مزامیر می‌توانیم دعاهایمان را عمیق‌تر و پرمفهوم‌تر سازیم؟‏

‏• چرا باید با ایمان و احترام دعا کنیم؟‏

‏[سؤالات مقالهٔ مطالعه‌ای]‏

‏[تصویر در صفحهٔ ٨]‏

آیا شما نیز همچون خادم ابراهیم از یَهُوَه راهنمایی می‌طلبید؟‏

‏[تصویر در صفحهٔ ١٠]‏

مطالعهٔ خانوادگی دعاهای شما را عمیق‌تر و پرمفهوم‌تر می‌کند