خدا در زمان پادشاهان اسرائیل و یهودا پیامبرانی فرستاد.‏ این مردان از ایمان و شجاعت قابل توجهی برخوردار بودند و پیام‌های خدا را به مردم می‌رساندند.‏ به چهار موضوع مهم این پیام‌ها توجه کنید.‏

۱.‏ نابودی اورشلیم.‏ پیامبران خدا به ویژه اِشَعْیا و اِرْمیا ویرانی و متروک شدن اورشلیم را مدت‌ها پیش از وقوع آن هشدار دادند.‏ آنان به وضوح نشان دادند چرا خدا از دست آن شهر خشمگین است.‏ اورشلیم ادعا می‌کرد که نمایندهٔ یَهُوَه است اما با بت‌پرستی،‏ فساد و ظلم خود این موضوع را انکار می‌کرد.‏ —‏۲پادشاهان ۲۱:‏۱۰-‏۱۵؛‏ اِشَعْیا ۳:‏۱-‏۸،‏ ۱۶-‏۲۶؛‏ اِرْمیا ۲:‏۱-‏۳:‏۱۳‏.‏

۲.‏ برقراری پرستش پاک.‏ پیشگویی شده بود قوم یَهُوَه خدا پس از ۷۰ سال اسارت از بابل رها خواهد شد،‏ به وطن متروک خود خواهند برگشت و معبدش را در اورشلیم بازسازی خواهند کرد.‏ (‏اِرْمیا ۴۶:‏۲۷؛‏ عاموس ۹:‏۱۳-‏۱۵‏)‏ اِشَعْیا نام فاتح یعنی کورش را حدود ۲۰۰ سال قبل از آن پیشگویی کرده بود.‏ در آن آمده است که کورش بابل را مغلوب خواهد ساخت و به قوم خدا اجازه خواهد داد پرستش پاک را برقرار سازند.‏ اِشَعْیا حتی جزئیات نبرد کورش را پیشگویی کرده بود.‏ —‏ اِشَعْیا ۴۴:‏۲۴–‏۴۵:‏۳‏.‏

۳.‏ آمدن مسیح و رویدادهای زندگی‌اش.‏ پیشگویی شده بود مسیح در بیت‌لَحَم به دنیا خواهد آمد.‏ (‏میکاه ۵:‏۲‏)‏ او شخصی فروتن خواهد بود که سوار بر کره الاغی وارد اورشلیم می‌شود.‏ (‏زَکَرِیّا ۹:‏۹‏)‏ شخصی مهربان خواهد بود ولی بسیاری او را نخواهند پذیرفت و رد خواهند کرد.‏ (‏اِشَعْیا ۴۲:‏۱-‏۳؛‏ ۵۳:‏۱،‏ ۳‏)‏ او را با بی‌رحمی خواهند کشت.‏ آیا مرگ عاقبت مسیح خواهد بود؟‏ خیر.‏ لازم بود مسیح برای بخشش گناهان بسیاری جان خود را قربانی کند.‏ (‏اِشَعْیا ۵۳:‏۴،‏ ۵،‏ ۹-‏۱۲‏)‏ فقط رستاخیز او بخشش گناهان را امکان‌پذیر می‌سازد.‏

۴.‏ پادشاهی مسیح از آسمان بر زمین.‏ حاکمان ناکامل این دنیا قادر نیستند صلح را برقرار کنند.‏ اما در بارهٔ پادشاه حکومت خدا پیشگویی شده بود که شاهزادهٔ صلح خوانده خواهد شد چرا که صلح را برقرار خواهد کرد.‏ (‏اِشَعْیا ۹:‏۶،‏ ۷؛‏ اِرْمیا ۱۰:‏۲۳‏)‏ حکومت مسیح صلح را هم میان انسان‌ها و هم میان انسان‌ها و حیوانات برقرار خواهد کرد.‏ (‏اِشَعْیا ۱۱:‏۳-‏۷‏)‏ بیماری‌ها را از بین خواهد برد.‏ (‏اِشَعْیا ۳۳:‏۲۴‏)‏ حتی مرگ را تا ابد نابود خواهد ساخت.‏ (‏اِشَعْیا ۲۵:‏۸‏)‏ طی حکومت مسیح مردگان رستاخیز خواهند یافت.‏ —‏ دانیال ۱۲:‏۱۳‏.‏

‏—‏بر اساس کتاب‌های اِشَعْیا‏،‏ اِرْمیا‏،‏ دانیال‏،‏ عاموس‏،‏ میکاه و زَکَرِیّا‏.‏