مزمور ۱۱‏:‏۱‏-‏۷

  • پناه بردن به یَهُوَه

    • ‏«یَهُوَه در معبد مقدّسش است» ‏(‏۴‏)‏

    • خدا از هر کسی که ظلم و خشونت را دوست دارد،‏ متنفر است ‏(‏۵‏)‏

برای رهبر خوانندگان و نوازندگان.‏ مزمور داوود.‏ ۱۱  به یَهُوَه پناه برده‌ام.‏ پس چطور می‌توانید به من بگویید:‏ ‏«مثل یک پرنده به کوه‌ها فرار کن!‏ ۲  ببین شریران چطور کمانشان را آماده می‌کنند،‏و تیر را بر زه کمان می‌گذارند،‏تا آن را به طرف کسانی که دلی پاک دارند پرتاب کنند.‏ ۳  وقتی پایه و اساس عدالت* فرو ریزد،‏چه کاری از دست درستکاران برمی‌آید؟‏»‏ ۴  یَهُوَه در معبد مقدّسش است.‏ تخت یَهُوَه در آسمان‌هاست.‏ او با چشمان تیزبینش انسان‌ها را می‌بیند و از کارهایشان باخبر است.‏ ۵  یَهُوَه از کارهای درستکاران و بدکاران باخبر است؛‏او از هر کسی که ظلم و خشونت را دوست دارد،‏ متنفر است.‏ ۶  او شریران را به دام گرفتار خواهد کرد،‏*و نصیب آن‌ها* آتش و گوگرد و بادهای سوزان خواهد بود.‏ ۷  یَهُوَه عادل است و انصاف* را دوست دارد.‏ پاکدلان مورد لطفش قرار می‌گیرند.‏*

پاورقی‌ها

یا:‏ «ارکان جامعه.‏»‏
یا احتمالاً:‏ «او بر سر شریران زغال‌های گداخته خواهد بارانید.‏»‏
تحت‌اللفظی:‏ «سهم جام آن‌ها.‏»‏
یا:‏ «کارهای عادلانه.‏»‏
یا:‏ «روی او را خواهند دید.‏»‏