1. De bharr go spreag-ann muid a chéi-le

Ár nDé a adh-radh ón-ár gcroí,

A fheiceann muid an grá ag treis-iú,

Is sío-cháin seas-ta in-ár saol.

Tá grá le fáil i gclann Ie-ho-va,

A thug-ann mis-neach, a-gus brí.

Is tear-mann é ár bpob-al dúin-ne,

An áit le fan-acht slán ó bhaol.

2. Má deir-tear foc-al in am tráth-úil,

Is faois-eamh mór a bhíonn dá bharr.

Is min-ic len-ár mbráith-re díl-se,

An rái-teas só-lás-ach a rá.

Nach breá comh-oib-riú le-na chéi-le,

Isaidhm a-mháin le cur i gcrích.

Gach béal ag near-tú is ag spreag-adh,

Le fonn gach ual-ach trom a roinnt.

3. Is léir dúinn Bria-thar Dé á fhíor-ú,

Is lá Ie-ho-va tréan ag teacht.

Ní mór dúinn cruinn-iú le-na chéi-le

Le fan-acht ar an mbó-thar ceart.

Mar aon le pob-al Dé, Ie-ho-va,

Tá súil go mair-fi-mid go deo.

Mar sin, mis-ní-onn muid a chéi-le

Le hion-ra-cas a choinn-eáil beo.