«Մեկ մարդու միջոցով մեղքը մտավ աշխարհ, և մեղքով էլ մահը, և այդպիսով մահը տարածվեց բոլոր մարդկանց վրա» (ՀՌՈՄԵԱՑԻՆԵՐ 5։12)։

Աստված մեր նախածնողներին՝ Ադամին ու Եվային, ստեղծեց կատարյալ մարմնով ու մտքով։ Նա բնակեցրեց նրանց երկրի վրա՝ Եդեմ կոչվող մի գեղեցիկ պարտեզում։ Աստված թույլ էր տվել, որ նրանք ուտեին պարտեզի բոլոր ծառերից՝ բացի մեկից։ Բայց Ադամն ու Եվան կերան այդ արգելված ծառի պտղից ու այդպիսով մեղք գործեցին (Ծննդոց 2։15–17; 3։1–19)։ Քանի որ նրանք անհնազանդ եղան, Աստված նրանց վռնդեց պարտեզից, և կյանքը ծանր բեռ դարձավ նրանց համար։ Ժամանակի ընթացքում նրանք երեխաներ ունեցան, որոնց կյանքը նույնպես դժվար էր։ Նրանք բոլորն էլ ծերացան և ի վերջո մահացան (Ծննդոց 3։23; 5։5)։ Մենք հիվանդանում ենք, ծերանում և մահանում, քանի որ Ադամի ու Եվայի սերունդներն ենք։

«Ամբողջ աշխարհը Չարի իշխանության տակ է» (1 ՀՈՎՀԱՆՆԵՍ 5։19)։

Սուրբ Գիրքը այդ չար անձնավորությանը անվանում է Սատանա։ Նա անտեսանելի ոգեղեն արարած է, որը դուրս է եկել Աստծու դեմ (Հովհաննես 8։44; Հայտնություն 12։9)։ Հետագայում որոշ ոգեղեն արարածներ միացան Սատանային և կոչվեցին դևեր։ Այս չար ոգիներն իրենց ուժն օգտագործում  են, որ մոլորեցնեն մարդկանց ու հեռացնեն Արարչից։ Նրանք մարդկանց դրդում են վատ բաներ անել (Սաղմոս 106։35–38; 1 Տիմոթեոս 4։1)։ Սատանան ու դևերը հաճույք են ստանում մարդկանց ցավ ու տառապանք պատճառելուց։

«Մարդ ինչ որ ցանի, այն էլ կհնձի» (ԳԱՂԱՏԱՑԻՆԵՐ 6։7)։

Փաստորեն, մենք տառապում ենք ժառանգած մեղքի և Սատանայի ազդեցության պատճառով։ Բայց երբեմն մարդիկ են իրենց տառապանքի պատճառը։ Ինչպե՞ս է դա հնարավոր։ Երբ մարդը չար գործեր է անում և անմիտ որոշումներ կայացնում, հաճախ կրում է դրանց դառը հետևանքները։ Մյուս կողմից, երբ լավ գործեր է անում, լավ արդյունքներ է քաղում։ Օրինակ, երբ տղամարդը ազնիվ է, աշխատասեր և սիրում է իր կնոջն ու երեխաներին, երջանկացնում է ընտանիքը։ Բայց խաղամոլ, հարբեցող և ծույլ մարդը իրեն ու իր ընտանիքին աղքատության մեջ է գցում։ Ուստի իմաստուն է լսել մեր Ստեղծչին։ Նա ուզում է, որ լավ արդյունքներ քաղենք, այդ թվում՝ վայելենք խաղաղություն (Սաղմոս 119։165)։

«Վերջին օրերում.... մարդիկ կլինեն անձնասեր, փողասեր.... ծնողներին անհնազանդ.... ինքնատիրապետում չունեցող, դաժան, առաքինություն չսիրող» (2 ՏԻՄՈԹԵՈՍ 3։1–5)։

Այսօր շատ մարդիկ դրսևորում են այնպիսի հատկություններ, որոնց մասին կանխագուշակվել է վերոնշյալ խոսքերում։ Սա ևս մեկ ապացույց է, որ մենք ապրում ենք այս աշխարհի «վերջին օրերում»։ Սուրբ Գրքում նաև կանխագուշակվել է, որ մեր ժամանակներում՝ «վերջին օրերում», կլինեն պատերազմներ, սովեր, մեծ երկրաշարժեր և հիվանդություններ (Մատթեոս 24։3, 7, 8; Ղուկաս 21։10, 11)։ Այս ամենը նույնպես տառապանքի ու մահվան պատճառ է։