Fyrra bréfið til Korintumanna 10:1–33

  • Dæmi til viðvörunar úr sögu Ísraelsmanna (1–13)

  • Varað við skurðgoðadýrkun (14–22)

    • Borð Jehóva, borð illra anda (21)

  • Frelsi og tillitssemi við aðra (23–33)

    • „Gerið allt Guði til dýrðar“ (31)

10  Bræður og systur, ég vil að þið vitið að forfeður okkar voru allir undir skýinu og fóru allir gegnum hafið  og allir skírðust undir skýinu og í hafinu til að fylgja Móse.  Allir neyttu sömu andlegu fæðunnar  og drukku sama andlega drykkinn. Þeir drukku af andlega klettinum sem fylgdi þeim en kletturinn táknaði* Krist.  Guð var samt óánægður með flesta þeirra og þeir voru felldir í eyðimörkinni.  Við getum lært af því sem gerðist þannig að við förum ekki að girnast það sem er illt eins og þeir gerðu.  Dýrkið ekki heldur skurðgoð eins og sumir þeirra. Skrifað stendur: „Fólkið settist niður til að borða og drekka og stóð síðan upp til að skemmta sér.“  Stundum ekki kynferðislegt siðleysi* eins og sumir þeirra gerðust sekir um en það leiddi til þess eins að 23.000 féllu á einum degi.  Ögrum ekki heldur Jehóva* eins og sumir þeirra ögruðu honum til þess eins að bíða bana fyrir höggormunum. 10  Kvartið ekki eins og sumir þeirra kvörtuðu til þess eins að farast fyrir eyðandanum. 11  Við getum lært af því sem kom fyrir þá og það er skráð okkur til viðvörunar sem lifum við endalok þessarar heimsskipanar.* 12  Sá sem heldur að hann standi gæti því að sér að falla ekki. 13  Þið hafið ekki orðið fyrir öðrum freistingum en algengt er meðal manna. Guð er trúr og lætur ekki freista ykkar umfram það sem þið ráðið við því að samfara freistingunni sér hann fyrir leið út úr henni svo að þið getið staðist hana. 14  Mín elskuðu, þið skuluð því flýja skurðgoðadýrkun. 15  Ég tala við ykkur sem skynsamar manneskjur. Dæmið sjálf um það hvort ég fari með rétt mál. 16  Eigum við ekki hlutdeild í blóði Krists þegar við drekkum af bikar blessunarinnar sem við blessum? Eigum við ekki hlutdeild í líkama Krists þegar við brjótum brauðið? 17  Brauðið er eitt og þess vegna erum við einn líkami þótt við séum mörg því að við neytum öll af þessu eina brauði. 18  Lítið á Ísraelsþjóðina:* Taka ekki þeir sem borða fórnirnar þátt í tilbeiðslunni við altarið? 19  Hvað á ég við með þessu? Að það sem er fórnað skurðgoði sé eitthvað eða að skurðgoðið sjálft sé eitthvað? 20  Nei. Ég á við að það sem þjóðirnar fórna, það fórna þær illum öndum en ekki Guði og ég vil ekki að þið eigið neitt samneyti við illu andana. 21  Þið getið ekki drukkið bæði af bikar Jehóva* og bikar illra anda. Þið getið ekki borðað bæði af „borði Jehóva“* og borði illra anda. 22  Eða ‚vekjum við afbrýði Jehóva‘?* Varla erum við sterkari en hann. 23  Allt er leyfilegt en ekki er allt gagnlegt. Allt er leyfilegt en ekki er allt uppbyggilegt. 24  Hugsið ekki um eigin hag heldur hag annarra. 25  Þið getið borðað allt sem selt er á kjötmarkaðinum án þess að spyrja frekar út í það samvisku ykkar vegna 26  því að „jörðin og allt sem á henni er tilheyrir Jehóva“.* 27  Ef einhver vantrúaður býður ykkur í mat og þið viljið fara getið þið borðað af öllu sem borið er fram án þess að spyrja frekar út í það samvisku ykkar vegna. 28  En ef einhver segir við ykkur: „Þessu kjöti hefur verið fórnað skurðgoðum,“ skuluð þið ekki borða það vegna hans sem sagði ykkur frá því og vegna samviskunnar. 29  Þá á ég ekki við þína eigin samvisku heldur samvisku hins. Hvers vegna ætti ég að nota frelsi mitt á þann hátt að samviska annarra dæmi mig? 30  Ef ég borða og þakka Guði fyrir, hvers vegna ætti þá að gagnrýna mig fyrir það sem ég hef þakkað fyrir? 31  Hvort sem þið því borðið eða drekkið eða gerið eitthvað annað þá gerið allt Guði til dýrðar. 32  Gætið þess að verða hvorki Gyðingum né Grikkjum né söfnuði Guðs til hrösunar. 33  Sjálfur reyni ég að þóknast öllum á allan hátt og hugsa ekki um eigin hag heldur hag annarra þannig að þeir bjargist.

Neðanmáls

Eða „var“.
Sjá orðaskýringar.
Sjá orðaskýringar.
Eða „aldanna“. Sjá orðaskýringar.
Orðrétt „Ísrael að holdinu til“.
Sjá orðaskýringar.
Sjá orðaskýringar.
Sjá orðaskýringar.
Sjá orðaskýringar.