សម្រាប់ឪពុកម្ដាយ
៦ ការប្រដៅ
តើមានន័យយ៉ាងណា?
ពាក្យប្រដៅអាចមានន័យថាណែនាំ ឬបង្រៀន។ ជួនកាល ការប្រដៅរួមបញ្ចូលការកែតម្រង់ពេលកូនប្រព្រឹត្តមិនត្រឹមត្រូវ។ ទោះជាយ៉ាងណា ការប្រដៅច្រើនតែរួមបញ្ចូលការបង្ហាត់បង្រៀនអំពីអ្វីល្អអ្វីអាក្រក់ដែលជួយកូនឲ្យចេះធ្វើការសម្រេចចិត្តត្រឹមត្រូវតាំងពីដំបូង។
ហេតុអ្វីសំខាន់?
ក្នុងអំឡុងប៉ុន្មានសតវត្សរ៍កន្លងទៅនេះ គ្រួសារខ្លះស្ទើរតែលែងទូន្មានប្រដៅកូនចៅតែម្ដង ដោយសារឪពុកម្ដាយខ្លាចថាការប្រដៅតម្រង់អាចធ្វើឲ្យកូនបាត់បង់ទំនុកចិត្តលើខ្លួនឯង។ ក៏ប៉ុន្តែ ឪពុកម្ដាយដែលឈ្លាសវៃចេះដាក់ច្បាប់សមហេតុផលក្នុងគ្រួសារ ហើយបង្ហាត់បង្រៀនកូនរបស់ពួកគាត់ឲ្យធ្វើតាមច្បាប់ទាំងនោះ។
ស្ត្រីម្នាក់ឈ្មោះផាម៉ាឡានិយាយថា៖ «កូនត្រូវការការប្រាប់អំពីអ្វីដែលពួកគេគួរធ្វើនិងមិនគួរធ្វើ ដើម្បីជួយពួកគេឲ្យធំឡើងទៅជាមនុស្សដែលមានគុណសម្បត្តិសព្វគ្រប់។ បើគ្មានការប្រដៅ កូនគឺប្រៀបដូចជាកប៉ាល់ដែលគ្មានចង្កូត ទីបំផុតនឹងរសាត់ ឬក៏ក្រឡាប់ទៀតផង»។
អ្វីដែលអ្នកអាចធ្វើ
កុំបណ្ដោយកូន។ បើកូនរបស់អ្នកមិនធ្វើតាមច្បាប់ក្នុងគ្រួសារ សូមឲ្យពួកគេដឹងថានឹងត្រូវទទួលទោស។ ម្យ៉ាងទៀត សូមសរសើរកូនជានិច្ចពេលពួកគេខំធ្វើតាម។
ស្ត្រីម្នាក់ឈ្មោះគ្រីស្ទីនរៀបរាប់ថា៖ «ខ្ញុំច្រើនតែសរសើរកូនពេលពួកគេចេះស្ដាប់បង្គាប់ ព្រោះកូនភាគច្រើនក្នុងពិភពលោកមិនសូវស្ដាប់បង្គាប់ទេ។ ការពោលពាក្យសរសើរអាចធ្វើឲ្យកូនកាន់តែស្រួលទទួលយកការប្រដៅ»។
គោលការណ៍គម្ពីរ៖ «មនុស្សទទួលផលតាមតែអ្វីដែលគេសាបព្រោះ»។—កាឡាទី ៦:៧
ភាពសមហេតុផល។ ពេលប្រដៅ សូមគិតអំពីអាយុ និងសមត្ថភាពរបស់កូន ហើយមើលថាកំហុសនោះធ្ងន់ធ្ងរប៉ុណ្ណា។ ពេលពួកគេធ្វើខុស ពួកគេត្រូវតែទទួលទោស។ ជាឧទាហរណ៍ បើពួកគេមិនធ្វើតាមច្បាប់របស់អ្នកស្ដីអំពីការប្រើប្រាស់ទូរស័ព្ទ ទោសគឺដកហូតទូរស័ព្ទមួយរយៈពេល។ ដំណាលគ្នា សូមជៀសវាងពីការទើសចិត្តនឹងរឿងតូចតាចដែលគ្រាន់តែជាការមិនចូលចិត្តរបស់អ្នក។
បុរសម្នាក់ឈ្មោះវេនដឺលប្រាប់ថា៖ «ខ្ញុំព្យាយាមស្វែងយល់ថាតើកូនខ្ញុំមិនស្ដាប់បង្គាប់ដោយចេតនា ឬដោយសារគាត់មិនបានគិតវែងឆ្ងាយ។ គឺខុសគ្នារវាងការធ្វើខុសព្រោះចំណុចខ្សោយរបស់ខ្លួននិងការធ្វើខុសដែលត្រូវតែដាក់ទោស»។
គោលការណ៍គម្ពីរ៖ «កុំធ្វើឲ្យកូនខឹង ព្រោះធ្វើដូច្នេះនាំឲ្យកូនធ្លាក់ទឹកចិត្ត»។—កូឡុស ៣:២១
ក្ដីស្រឡាញ់។ កូនស្រួលទទួលនិងធ្វើតាមការប្រដៅជាង ពេលពួកគេដឹងថាឪពុកម្ដាយធ្វើដូច្នេះគឺដោយសារស្រឡាញ់ពួកគេ។
បុរសម្នាក់ឈ្មោះដានីយ៉ែលនិយាយថា៖ «ពេលកូនយើងធ្វើខុស យើងពង្រឹងទំនុកចិត្តគាត់ថាយើងមានមោទនភាពចំពោះការសម្រេចចិត្តល្អៗដែលគាត់ធ្លាប់ធ្វើកន្លងមក។ យើងពន្យល់ថាការធ្វើខុសមិនមែនបង្ខូចកេរ្ដិ៍ឈ្មោះគាត់ទេ ដរាបណាធ្វើខុស ហើយចេះកែ។ យើងក៏ថាយើងតែងតែចាំជួយគាត់ជានិច្ច»។
គោលការណ៍គម្ពីរ៖ «សេចក្ដីស្រឡាញ់មានចិត្តអត់ធ្មត់ ហើយសប្បុរស»។—កូរិនថូសទី១ ១៣:៤