Sêlava Dinyayê bi rastî qewimî. Xwedê ew Sêlav rakir, seva ku merivên zulm kuta ke. Lê Xwedê Nuh û malbeta wîra, got gemiyê ava kin, seva ku merivên qenc û heywan bikaribin xilaz bin (Destpêbûn 6:11-20). Em dikarin bawer bin, wekî Sêlava dinyayê qewimandineke rêalî ye, lema jî derheqa vê yekê Nivîsarên Pîrozda hatiye nivîsarê, kîjan ku “ji bîna ber Xwedê ye” (2 Tîmotêyo 3:16).

•  Çîrok e yan rêalî ye?

•  Çima Sêlava Dinyayê qewimî?

•  Meriv zanibûn ku Sêlavê rabe?

•  Gemî çi cûreyî bû?

•  Nuh çiqas wextda gemî ava kir?

•  Hikyet û çîrok derheqa Sêlava Dinyayê

Kitêba Pîroz eyan dike, wekî merivekî usa ça Nuh bi rastî hebû, û Sêlava Dinyayê bi rastî rabû.

• Nivîskarên Kitêba Pîroz bawer dikirin, ku Nuh merivekî rêalî bû. Mesele, nivîskarên Kitêba Pîroz Ezra û Lûqa kîjan ku terîxzan bûn, Nuh jî kirine rêza rikinyata cimeta Îsraêlê (1 Dîrok 1:4; Lûqa 3:36). Nivîsarên xweda, Metta û Lûqa giliyê Îsa nivîsîn, kîjan ku derheqa Nuh û Sêlavê bûn (Metta 24:37-39; Lûqa 17:26, 27).

  Xêncî wê yekê, Hezeqêl pêxember û Pawlosê şandî derheqa Nuh gotin, wekî ew mesela baweriyê û aminiyê ye (Hezeqêl 14:14, 20; Îbranî 11:7). Hergê serhatiya Nuh çîrok bûya, gelo wan nivîskara wê me hêlan kirana çev bidine wî? Nuh û gelek kulfet û mêrên amin yên berê jî, bona me mesele ne, çimkî ewana kesên rêalî bûn (Îbranî 12:1; Aqûb 5:17).

• Kitêba Pîrozda elametiya rast derheqa Sêlavê heye. Serhatiya derheqa Sêlavê bi wan xebera destpênabe “Hebû-tune bû, serhatîk hebû”. Bi rastî Kitêba Pîroz eyan dike sal, meh û roja qewimandina Sêlavê (Destpêbûn 7:11; 8:4, 13, 14). Ev usa jî eyan dike çap û cûrê avakirina gemiyê (Destpêbûn 6:15). Ev hemû tişt didine kifşê, wekî bi rastî Sêlava Dinyayê kîjan ku Kitêba Pîrozda nivîsare, hatiye sêrî.

Li gora Kitêba Pîroz, pêşiya Sêlavê “xirabîyava erd tijî bibû” (Destpêbûn 6:5). Ev usa jî zêde dike, wekî “erd li ber çevê Xwedê herimî wêran bibû”, çimkî ev bi xirabiyê û bênamûsiyê tije bibû (Destpêbûn 6:11; Cihûda 6, 7).

Kitêba Pîroz dibêje, wekî gelek tişt riyê wan melekên xirabda qewimî, kîjan ku ezmên hîştin û hatin ser erdê seva ku tevî kulfeta bikevne heleqetiya sêksûal. Wan melekara zar dihatine bûyînê, dêmek Nefîl, yên ku gelek ziyanê û çerçirandinê didane meriya (Destpêbûn 6:1, 2, 4). Xwedê safî kir ji xirabiyê erdê temiz ke, ku merivên qenc bikaribin rihet li ser bijîn (Destpêbûn 6:6, 7, 17).

Belê. Xwedê gote Nuh wê çi biqewime, û rêberî da wî wekî gemiyê ava ke, seva ku malbeta xwe û heywana xilaz ke (Destpêbûn 6:13, 14; 7:1-4). Nuh elamî meriya dikir, ku dîwana Xwedê nêzîk e, lê wana ev piş guhê xweva davît (2 Petrûs 2:5). Kitêba Pîroz dibêje: “Meriv pê nehesiyan, heta ku lêyî rabû û hemû jî xeniqandin” (Metta 24:37-39).

Gemî mîna qutiya mezin bû. Çapa wê usa bû: dirêjaya wê 133 mêtir bû, beraya wê 22 mêtir bû, bilindaya wê jî 13 mêtir bû. a Gemî ji darê gofêr çêkirî bû, kîjan ku der û hindurva qîrkirî bû. Gemî sê qetê bû, û hindurda parkirî bû. Kêlekêva derî hebû, lê nêzîkî baniyê wek kolek çêkirî bûn. Diqewime baniya gemiyê du aliyava pêberjêr çêkirî bû, seva ku av hêsa serra bikşe (Destpêbûn 6:14-16).

Kitêba Pîrozda nayê gotinê, Nuh çiqas wext gemiyê ava dikir, lê ça kifş e ev bi deha sala kişand. Nuh weke 500 salî bû, gava nuxriyê wî hate bûyînê, û 600 salî bû, gava Sêlav destpêbû b (Destpêbûn 5:32; 7:6).

Çaxê Nuh ji Xwedê temî stand ku gemiyê ava ke, sê kurên wî îda zewicî bûn. Dêmek, weke 50-60 sal derbaz bû paşî bûyîna kurê wîyî pêşin (Destpêbûn 6:14, 18). Lema jî li ser hîmê vê yekê em dikarin bêjin, ku avakirina gemiyê weke 40 yan 50 sal kişand.