1. ആർ വസിക്കും യാഹേ,

പ്രിയ​നായ്‌ നിൻ ചാരെ?

ആർ നിൻ വിശ്വാ​സം ആർജിച്ചു നിൻ

സ്‌നേ​ഹി​ത​നാ​യ്‌ത്തീ​രും?

നിൻ മൊഴി​യിൽ എന്നും

ആശ്രയ​മർപ്പി​പ്പോൻ,

നീതി​യു​ള്ളോ​നും, ഭക്തനു​മായ

നേർവഴി പോകു​ന്നോൻ.

2. ആർ കവരും യാഹേ,

നിൻ തിരു​വാ​ത്സ​ല്യം?

ആർ നിൻ പ്രസാദം നേടി നിന്റെ

ഉള്ളിലി​ടം നേടും?

നിൻ മകനെ​പ്പോ​ലെ

നിൻ മൊഴി പാലി​പ്പോൻ,

നേരായ്‌ നടന്ന്‌ നിഷ്‌ക​ളങ്കം

നേരു ചൊല്ലി​ടു​ന്നോൻ.

3. എൻ ദുഃഖങ്ങൾ എല്ലാം

നിന്നിൽ നിവേ​ദി​ക്കും.

സ്‌നേ​ഹി​ത​നാം നിൻ കൈക​ളി​ലെൻ

മാനസ​മർപ്പി​ക്കും.

നിൻ സുഹൃ​ത്താ​കാ​നായ്‌

ഞാനെ​ന്നും വാഞ്‌ഛി​പ്പൂ.

നിൻ സഖിത്വം​പോൽ വേറി​ല്ലൊ​ന്നും

എൻ നെഞ്ചി​ലേ​റ്റാ​നായ്‌.