ik din eeleeso, jo yahovah di gavah hai, ik aurat nu os de ghar study karva rehi si. os aurat de ghar achanak hi do jane aa gaye. darvaze ’te ik padri atey os di patni kharhe san. eeleeso nu pata lagga si ki is jode da iklauta munda, jo ki sirf 34 saal da si, thoda sama pehla hi guzar gaya si.

 jado eeleeso ne ohna de munde di maut da dukh jataya, taa padri atey os di patni foot-foot ke ron lagg paye. fir padri ne gusse vich keha: “mainu samajh nahi aaundi ki rab ne mere naal idda kyo keeta? os ne mera iklauta munda mere to kyo khohya? mai pichhle 28 sala to os di seva kar reha ha te mai kadi vi koi maarra kamm nahi keeta. os ne mere kamma da eh sila ditta! rab ne mere munde di jaan kyo lai layi?”

 eeleeso ne dassya ki rab ne ohna da munda nahi khohya. os ne ohna naal rehayi di keemat atey dobara jeeunde hon di umeed varge vishya bare vi gall keeti. os ne eh vi dassya ki rab sadde naal maarra kyo hon dinda hai. padri atey os di patni ne eeleeso nu keha ki oh ihna savaala de javab paaun layi prarthna kar rahe san.

 agle hafte padri atey os di patni dobara os aurat de ghar aaye atey bible study vich baith gaye. eeleeso os vele pavittar bible kee sikhaundi hai kitab de paath “sadde mare hoye azeeza layi pakki umeed” to study karaa rehi si. os jode ne vi is charcha vich hissa lya.

 baad vich oh dove yahovah de gavaha de vadde sammelan vich vi aaye jo jarjia de tbilisi sheher vich hoya si. oh bhena-bhrava vich pyaar atey ekta dekh ke hairan reh gaye. oh kaafi same to church de membra vich eh gunn paida karan di koshish kar rahe san. par oh idda karan vich nakam rahe.