Zarys treści Ewangelii według Jana
A. Prolog: Słowo stał się ciałem i przebywał wśród ludzi (1:1-18)
Na początku Słowo był u Boga i Słowo był bogiem (1:1, 2)
Bóg posłużył się Słowem, żeby stworzyć wszystko inne (1:3a)
Życie i światło zaczęły istnieć poprzez Słowo (1:3b-5)
Jan Chrzciciel świadczy o świetle (1:6-8)
Prawdziwe światło przyszło na świat, ale przez wielu zostało odrzucone (1:9-11)
Osoby, które z wiarą przyjmują Słowo, stają się dziećmi Bożymi (1:12, 13)
Słowo, pełen niezasłużonej życzliwości Bożej i prawdy, dał poznać Ojca, którego żaden człowiek nie widział (1:14-18)
B. Świadectwo Jana Chrzciciela o Jezusie (1:19-34)
C. Pierwsi uczniowie Jezusa (1:35-51)
D. Jezus zaczyna dokonywać cudów; wydarzenia poprzedzające Paschę 30 r. n.e. i późniejsze (2:1 do 3:36)
Jezus zamienia wodę w wino na weselu w Kanie Galilejskiej (2:1-12)
Jezus oczyszcza świątynię w Jerozolimie (2:13-17)
Jezus mówi żydowskim przeciwnikom, że odbuduje świątynię w trzy dni (2:18-22)
Wielu zaczyna wierzyć w Jezusa z powodu cudów, których dokonuje (2:23-25)
Jezus mówi Nikodemowi o narodzeniu się z wody i ducha (3:1-13)
Syn Człowieczy ma być uniesiony w górę, tak jak wąż na pustkowiu (3:14, 15)
Bóg posłał swojego jednorodzonego Syna nie po to, żeby osądził ludzi, ale żeby ich wybawił (3:16-21)
Jan po raz ostatni składa świadectwo o Jezusie (3:22-30)
Wiara w Syna, który przychodzi z góry, oznacza życie wieczne (3:31-36)
E. Jezus idzie do Galilei przez Samarię (4:1-54)
Zmęczony Jezus siada przy studni Jakuba w mieście Sychar w Samarii (4:1-6)
Jezus nawiązuje rozmowę z Samarytanką (4:7-15)
Jezus naucza Samarytankę o prawdziwym wielbieniu Boga (4:16-24)
Jezus wyjawia Samarytance, że jest Mesjaszem (4:25, 26)
Samarytanka daje świadectwo innym (4:27-30)
Jezus przyrównuje spełnianie woli Boga do pokarmu; mówi o duchowych żniwach (4:31-38)
Wielu Samarytan zaczyna wierzyć, że Jezus jest „wybawcą świata” (4:39-42)
Jezus uzdrawia syna urzędnika królewskiego w Kanie Galilejskiej (4:43-54)
F. Służba Jezusa od święta żydowskiego, czyli najprawdopodobniej od Paschy 31 r. n.e. (5:1-47)
W szabat Jezus uzdrawia chorego przy sadzawce Betzata (5:1-18)
Jezus mówi o władzy, którą otrzymał od Ojca (5:19-24)
Ludzie duchowo martwi, którzy słuchają głosu Jezusa, będą żyć (5:25-27)
Umarli, którzy są w grobach, zostaną wskrzeszeni (5:28-30)
Jan Chrzciciel, dzieła Jezusa, Ojciec i Pisma świadczą o Jezusie (5:31-47)
G. Wydarzenia poprzedzające Paschę 32 r. n.e. i późniejsze (6:1 do 7:1)
Jezus karmi około 5000 mężczyzn nad Jeziorem Galilejskim (6:1-13)
Jezus oddala się, gdy ludzie chcą go obwołać królem (6:14, 15)
Jezus chodzi po wodzie (6:16-21)
Jezus zachęca ludzi, żeby pracowali na pokarm, który jest trwały i zapewnia życie wieczne (6:22-27)
Jezus jest „chlebem życia” (6:28-59)
Wielu uczniów czuje się urażonych słowami Jezusa, ale Piotr mówi, że Jezus jest „Świętym Bożym” (6:60 do 7:1)
H. Wydarzenia poprzedzające Święto Namiotów 32 r. n.e. i późniejsze (7:2 do 9:41)
Bracia Jezusa idą na święto; Jezus udaje się na nie skrycie i przybywa później (7:2-13)
Jezus naucza w świątyni podczas święta (7:14-24)
Ludzie mają różne poglądy na temat Chrystusa (7:25-52)
Ojciec składa świadectwo o Jezusie, „świetle świata” (8:12-30)
Prawdziwi uczniowie Jezusa poznają prawdę i dzięki niej staną się wolni (8:31, 32)
Dzieci Abrahama robią to, co robił Abraham (8:33-41)
Dzieci Diabła spełniają pragnienia Diabła (8:42-47)
Jezus a Abraham (8:48-59)
Jezus uzdrawia niewidomego od urodzenia (9:1-12)
Uzdrowiony mężczyzna wypytywany przez faryzeuszy (9:13-34)
Ślepota faryzeuszy (9:35-41)
I. Od wydarzeń poprzedzających Święto Poświęcenia 32 r. n.e. do 10 nisan 33 r. n.e. (10:1 do 12:50)
Przykład o pasterzu i owczarniach (10:1-18)
Wielu Żydów nie chce uwierzyć (10:19-26)
Jezus i jego Ojciec w jedności dbają o owce (10:27-30)
Żydzi próbują schwytać Jezusa (10:31-39)
Wiele ludzi za Jordanem uwierzyło w Jezusa (10:40-42)
Śmierć Łazarza (11:1-16)
Jezus pociesza Martę i Marię (11:17-37)
Jezus wskrzesza Łazarza (11:38-44)
Przywódcy religijni spiskują, żeby zabić Jezusa (11:45-57)
Maria wylewa olejek na stopy Jezusa (12:1-11)
Tryumfalny wjazd Jezusa do Jerozolimy (12:12-19)
Jezus zapowiada, że zbliża się jego śmierć (12:20-27)
Z nieba rozlega się głos (12:28)
Brak wiary Żydów spełnieniem proroctwa (12:29-43)
Jezus przyszedł wybawić świat (12:44-50)
J. Ostatnia Pascha Jezusa i jego pożegnalne rady dla uczniów (13:1 do 17:26)
Jezus myje uczniom nogi (13:1-20)
Jezus wskazuje swojego zdrajcę, Judasza Iskariota (13:21-30)
Jezus daje nowe przykazanie (13:31-35)
Jezus zapowiada, że Piotr trzykrotnie się go zaprze (13:36-38)
Jezus jest jedyną drogą prowadzącą do Ojca (14:1-14)
Jezus obiecuje ducha świętego jako wspomożyciela (14:15-31)
Prawdziwa winorośl (15:1-10)
Przykazanie co do naśladowania miłości Chrystusa (15:11-17)
Świat nienawidzi Jezusa i jego uczniów (15:18-27)
Uczniowie Jezusa mogą stanąć w obliczu śmierci (16:1-4a)
Jezus ześle ducha świętego (16:4b-16)
Ból uczniów zamieni się w radość (16:17-24)
Jezus zwycięża świat (16:25-33)
Jezus modli się za swoich uczniów, obecnych i przyszłych (17:1-26)
K. Jezus zdradzony, aresztowany, osądzony i stracony (18:1 do 19:42)
Judasz Iskariot zdradza Jezusa (18:1-9)
Piotr wyciąga miecz i odcina ucho Malchusowi (18:10, 11)
Jezus zaprowadzony do naczelnego kapłana Annasza (18:12-14)
Piotr pierwszy raz zapiera się Jezusa (18:15-18)
Jezus przed Annaszem (18:19-24)
Piotr drugi i trzeci raz zapiera się Jezusa (18:25-27)
Jezus przed Piłatem; kwestia władzy królewskiej (18:28-40)
Jezus ubiczowany i wyśmiany (19:1-7)
Piłat próbuje uwolnić Jezusa, ale ulega Żydom (19:8-16a)
Jezus przybity do pala na Golgocie (19:16b-22)
Żołnierze spełniają proroctwo dotyczące szat Jezusa (19:23, 24)
Jezus zapewnia opiekę swojej matce (19:25-27)
Jezus spełnia proroctwo i umiera (19:28-30)
Żołnierze spełniają zapowiedzi z Pism dotyczące śmierci Jezusa (19:31-37)
Pochowanie Jezusa (19:38-42)
L. Chrystus ukazuje się po zmartwychwstaniu (20:1 do 21:25)
Uczniowie zastają pusty grobowiec (20:1-10)
Dwóch aniołów i Jezus ukazują się Marii Magdalenie (20:11-18)
Jezus ukazuje się uczniom, choć drzwi są zamknięte (20:19-23)
Tomasz wątpi, ale potem daje się przekonać (20:24-29)
Jan wyjaśnia cel spisania „tego zwoju” (20:30, 31)
Jezus ukazuje się uczniom w Galilei (21:1-14)
Piotr zapewnia Jezusa, że go kocha (21:15-19)
Jezus zapowiada przyszłość ucznia, którego szczególnie kocha (21:20-23)
Uwagi końcowe dotyczące spisania tej relacji (21:24, 25)