„Początkowo nie myślałem wiele o przyszłości. Ale im bliższy był dzień ukończenia szkoły, tym wyraźniej do mnie docierało, że niedługo wejdę w prawdziwy świat, w którym trzeba podjąć prawdziwą pracę i płacić najprawdziwsze rachunki” (Alex, 17 lat).

CZY jako dziecko wyobrażałeś sobie, kim będziesz, gdy dorośniesz? Jak teraz oceniasz tamte marzenia? Dziś może raczej się martwisz, jak w przyszłości zarobisz na utrzymanie. Jeśli dręczą cię takie myśli, pamiętaj, że nie jesteś wyjątkiem. „Wybór zawodu to jedna z najtrudniejszych decyzji, jakie ma do podjęcia młody człowiek” — wyjaśnia pewna książka (Career Coaching Your Kids).

Może jednak nie zaprzątasz sobie jeszcze głowy wyborem zawodu, lecz na razie próbujesz czerpać z życia maksimum przyjemności. W miłym spędzaniu czasu nie ma zresztą nic złego, skoro nawet Pismo Święte zachęca: „Znajduj radość (...) w swojej młodości” (Kaznodziei 11:9). Tak czy inaczej, młodość to z pewnością odpowiednia pora, by zacząć się zastanawiać, jak pokierować swoim życiem. „Roztropny rozważa swe kroki” — czytamy w Księdze Przysłów 14:15. Tylko jak się do tego zabrać?

„Ustal, gdzie chcesz dotrzeć”

Załóżmy, że wyruszasz w daleką podróż. Prawdopodobnie najpierw weźmiesz do ręki mapę i wybierzesz najlepszą drogę. Tak samo rzecz się ma ze snuciem planów na przyszłość. „Jest cała masa możliwości” — zauważa Michael, młody chrześcijanin usługujący obecnie w biurze oddziału Świadków Jehowy. Co w takim razie wybrać? „Najważniejsze jest to, jakie przyświecają ci cele” — mówi Michael.

O tym, co chciałbyś w życiu osiągnąć, pomyśl jak o celu podróży. Raczej nie dotrze do niego ten, kto się kręci w kółko i nawet nie wie, dokąd zdąża. O ileż lepiej niejako wziąć do ręki mapę i wytyczyć sobie szlak życiowej wędrówki. W ten sposób zastosujesz się do rady z Księgi Przysłów 4:26: „Wygładź ścieżkę twej stopy”. W przekładzie Contemporary English Version słowa te brzmią: „Ustal, gdzie chcesz dotrzeć”.

W następnych latach przyjdzie ci podjąć wiele doniosłych decyzji mających związek z religią, pracą zawodową, małżeństwem, rodziną i innymi ważnymi sprawami. Znacznie łatwiej dokonać mądrych wyborów, gdy się ma wyraźnie  sprecyzowane cele. A rozmyślając nad tym, jak pokierować swym życiem, nie zapominaj o jednej podstawowej rzeczy.

„Pamiętaj o swoim Stwórcy”

Jeśli chcesz być naprawdę szczęśliwy, musisz wziąć sobie do serca słowa mądrego króla Salomona: „Pamiętaj o swoim Stwórcy w kwiecie swojego wieku” (Kaznodziei 12:1, Biblia warszawska). Na to, jaki kierunek nadasz swemu życiu, powinno wpływać pragnienie podobania się Bogu.

Dlaczego to takie ważne? W biblijnej Księdze Objawienia 4:11 czytamy: „Godzien jesteś, Jehowo, Boże nasz, przyjąć chwałę i szacunek, i moc, ponieważ tyś stworzył wszystko i z twojej woli wszystko zaistniało i zostało stworzone”. Wszystkie stworzenia w niebie i na ziemi mają ogromny dług wdzięczności wobec Stwórcy. Czy dziękujesz Mu za „życie i dech, i wszystko”? (Dzieje 17:25). I czy nie czujesz się zobowiązany uczynić dla Boga coś, czym byś wyraził, że bardzo cenisz Jego dary?

Wielu młodych Świadków Jehowy daje dowód pamiętania o Stwórcy, podejmując pełnoczasową służbę kaznodziejską. To niewątpliwie szlachetny cel, którego realizacja przynosi niezliczone błogosławieństwa (Malachiasza 3:10). Ale trzeba się odpowiednio przygotować. Zadaj sobie na przykład pytanie: Które z moich uzdolnień i umiejętności mogłyby mi pomóc utrzymać się w służbie pełnoczasowej?

Kelly (obecnie 27-letnia) już od dziecka zastanawiała się, czemu poświęcić życie. Wyraźnie określiła swój cel: pełnoczasowa działalność ewangelizacyjna. Swój szlak życiowy zaczęła wyznaczać w wieku kilkunastu lat przez dokonanie wyboru zawodu. Wyjaśnia: „Chciałam zdobyć takie kwalifikacje,  dzięki którym byłabym niezależna finansowo i mogłabym pełnić służbę pionierską”.

W szkole średniej uzyskała przygotowanie do pracy w charakterze asystentki stomatologicznej. Zajęła nawet pierwsze miejsce w konkursie zorganizowanym przez stan, w którym mieszkała. Ale sukces nie zmienił jej hierarchii wartości. „Najważniejsza była dla mnie służba pełnoczasowa, a wszystko inne miało drugorzędne znaczenie” — wyjaśnia Kelly, która od kilku lat pełnoczasowo służy Jehowie. „Uważam, że to był najlepszy z możliwych wyborów” — podsumowuje.

Proś o wskazówki

Podróżując po nieznanej okolicy, prawdopodobnie wcześniej czy później będziesz musiał zapytać o drogę — nawet wtedy, gdy masz przy sobie mapę. Ta sama metoda postępowania sprawdza się, gdy planujemy swą przyszłość. Dlatego zasięgaj opinii innych. Księga Przysłów 20:18 powiada: „Dzięki radzie zostają ustalone plany”. Cennych wskazówek mogą ci udzielić rodzice. Warto też radzić się dojrzałych chrześcijan, których życie świadczy o kierowaniu się mądrością Bożą. Roberto zachęca: „Porozmawiaj z doświadczonymi chrześcijanami prowadzącymi przykładne życie — czy to z własnego zboru, czy też z innego. Mogą ci nieraz podsunąć taki pomysł, na który sam byś nigdy nie wpadł”.

Jehowa bardziej niż ktokolwiek inny chce ci pomóc w dokonaniu słusznego wyboru, dzięki któremu mógłbyś zaznawać jak najwięcej szczęścia. Dlatego proś Go, byś umiał ‛stale sobie uświadamiać, co jest Jego wolą’ w odniesieniu do twojej przyszłości (Efezjan 5:17). Jeśli ufasz Mu całym sercem, On „wyprostuje twe ścieżki” (Przysłów 3:5, 6).

Inne artykuły poświęcone zagadnieniom interesującym młodzież można znaleźć w Internecie na stronie www.watchtower.org/​ypp

ZASTANÓW SIĘ

▪ Jakie są moje uzdolnienia i umiejętności?

▪ W jaki sposób mogę wykorzystać swe zalety, by przysporzyć chwały Jehowie?

▪ Która z wymienionych w tym artykule dziedzin służby pełnoczasowej pociąga mnie najbardziej?

[Ramka na stronie 23]

ŚLEPA ULICZKA

W Biblii czytamy: „Ci, którzy są zdecydowani być bogaci, wpadają w pokusę i sidło oraz wiele nierozumnych i szkodliwych pragnień, pogrążających ludzi w zagładę i ruinę”. Droga do bogactwa pełna jest pułapek! W końcu może się okazać ślepym zaułkiem, gdyż podążanie nią grozi zabrnięciem w długi, przysporzeniem sobie licznych trosk i popadnięciem w ruinę duchową (1 Tymoteusza 6:9, 10).

[Ramka i ilustracje na stronach 24, 25]

Służba pionierska

Pionier to przykładny, ochrzczony chrześcijanin, który na głoszenie dobrej nowiny poświęca przynajmniej 70 godzin w miesiącu. Dzięki służbie pionierskiej można nabrać wprawy i doświadczenia oraz stać się lepszym nauczycielem Słowa Bożego.

Służba w Betel

Wolontariusze usługujący w domach Betel, czyli biurach oddziałów Świadków Jehowy, pomagają w przygotowywaniu, produkcji i dostarczaniu zborom literatury biblijnej. Każde zadanie wykonywane w Betel wchodzi w zakres świętej służby.

Usługiwanie tam, gdzie pilnie potrzebna jest pomoc

Niektórzy pionierzy postanawiają przenieść się tam, gdzie najbardziej brakuje głosicieli Królestwa. Inni uczą się różnych języków i podejmują służbę za granicą lub w zborach obcojęzycznych.

Słudzy międzynarodowi

Są to wolontariusze wyjeżdżający za granicę, by pomóc we wznoszeniu Sal Królestwa i siedzib biur oddziałów. Tę formę świętej służby można porównać z pracą budowniczych świątyni Salomona (1 Królów 8:13-18).

Kurs Usługiwania

Jest to ośmiotygodniowy kurs, na którym nieżonaci starsi i słudzy pomocniczy szkolą się w zakresie spraw organizacyjnych i publicznego przemawiania. Niektórzy absolwenci usługują potem we własnym kraju, inni za granicą.

Służba misjonarska

Doświadczeni pionierzy, odznaczający się dobrym zdrowiem i wytrzymałością, odbywają szkolenie przygotowujące ich do pełnienia służby kaznodziejskiej w obcych krajach. Życie misjonarzy obfituje we wrażenia i jest naprawdę satysfakcjonujące.

[Ramka i ilustracja na stronie 24]

JAK POKIEROWAĆ SWOIM ŻYCIEM?

Film ten, zrealizowany przez Świadków Jehowy, został wzbogacony w wywiady. Można zapoznać się ze szczerymi wypowiedziami młodzieży z Brazylii, Niemiec, USA i Wielkiej Brytanii. Wkrótce będzie dostępny w wielu wersjach językowych.

[Ilustracja na stronie 23]

„Najważniejsze jest to, jakie przyświecają ci cele” (Michael, członek rodziny Betel).

[Ilustracja na stronie 24]

„Uważam, że to był najlepszy z możliwych wyborów” (Kelly, od 6 lat pełniąca służbę pionierską).

[Ilustracja na stronie 25]

„Porozmawiaj z chrześcijanami prowadzącymi przykładne życie” (Roberto, członek rodziny Betel).