Wyrok Jehowy na niegodziwców

„Przygotuj się na spotkanie ze swoim Bogiem” (AMOSA 4:12).

1, 2. Dlaczego możemy mieć pewność, że Bóg położy kres złu?

CZY Jehowa położy kiedyś kres złu i cierpieniom trapiącym ziemię? Trudno o trafniejsze pytanie na początku XXI wieku. Gdziekolwiek spojrzeć, widać dowody nieludzkiego traktowania człowieka przez człowieka. Jakże tęsknimy za światem wolnym od przemocy, terroryzmu i korupcji!

² Na szczęście możemy w pełni ufać, iż Jehowa z całą pewnością położy kres złu. W przekonaniu tym umacniają nas przede wszystkim Jego przymioty. Jehowa jest sprawiedliwy i prawy. Jak czytamy w Psalmie 33:5, „miłuje on prawość i sprawiedliwość”. A w innym psalmie powiedziano: „Miłującego przemoc dusza jego nienawidzi” (Psalm 11:5). Wszechmocny Bóg, który miłuje sprawiedliwość i prawość, nie będzie bez końca tolerować tego, czego nienawidzi.

3. Co wyjawi dalsza analiza proroctwa Amosa?

³ Zastanówmy się jednak nad innym powodem, dla którego możemy być pewni, że Jehowa usunie wszelkie zło. Chodzi mianowicie o to, jak postępował On w przeszłości. Znakomitą ilustrację Jego stosunku do niegodziwców znajdujemy w biblijnej Księdze Amosa. W trakcie dalszej analizy tego proroctwa poznamy trzy ważne aspekty wyroków Bożych. Po pierwsze, zawsze są zasłużone. Po drugie, są nieuchronne. I po trzecie, dotykają ściśle określonych osób — Jehowa wykonuje wyroki na niegodziwcach, ale okazuje miłosierdzie ludziom skruszonym i właściwie usposobionym (Rzymian 9:17-26).

Wyroki Boże zawsze są zasłużone

4. Gdzie i po co Jehowa posłał Amosa?

⁴ W czasach Amosa naród izraelski był już podzielony na dwa państwa: na południowe królestwo Judy, składające się z dwóch plemion, oraz na północne dziesięcioplemienne królestwo Izraela. Jehowa wybrał Amosa na proroka i wysłał go z rodzinnej miejscowości w Judzie do Izraela, gdzie miał ogłaszać wyroki Boże.

5. Przeciw komu prorokował najpierw Amos i dlaczego narody te zasłużyły na nieprzychylny osąd?

⁵ Amos nie rozpoczął swej działalności od obwieszczania wyroków Jehowy przeciwko krnąbrnemu północnemu królestwu, lecz przeciwko sześciu okolicznym narodom — chodziło o Syrię, Filisteę, Tyr, Edom, Ammon i Moab. Czy naprawdę zasługiwały one na nieprzychylne osądzenie? Zdecydowanie tak! Łączyło je co najmniej jedno: były zażartymi wrogami ludu Bożego.

6. Dlaczego Bóg zamierzał sprowadzić nieszczęście na Syrię, Filisteę i Tyr?

⁶ Na przykład Jehowa potępił Syryjczyków, „dlatego że młócili Gilead” (Amosa 1:3). Zaanektowali część Gileadu — regionu Izraela  leżącego po wschodniej stronie Jordanu — i wyrządzili tam wiele krzywd ludowi Jehowy. A na czym polegała wina Filistei oraz Tyru? Ich mieszkańcy uprowadzali Izraelitów, po czym sprzedawali ich Edomitom; część Izraelitów trafiła w ręce tyryjskich handlarzy niewolników (Amosa 1:6, 9). Cóż za okropność — sprzedawać lud Boży w niewolę! Czy można się dziwić, że Jehowa zwiastował nieszczęście Syrii, Filistei oraz Tyrowi?

7. Co łączyło Edomitów, Ammonitów i Moabitów z Izraelitami i jak te narody traktowały lud Boży?

⁷ Edomici, Ammonici i Moabici mieli ze sobą coś wspólnego: byli spokrewnieni z Izraelitami. Edomici wywodzili się od Abrahama poprzez Ezawa, bliźniaczego brata Jakuba. W pewnym sensie byli więc braćmi Izraelitów. Z kolei Ammonici oraz Moabici byli potomkami Lota, bratanka Abrahama. Ale czy te trzy narody traktowały swych pobratymców po bratersku? Nic podobnego! Edom bezlitośnie „ścigał swego brata mieczem”, Ammonici zaś odnosili się do jeńców izraelskich ze szczególnym okrucieństwem (Amosa 1:11, 13). A chociaż Amos nie wyszczególnia przewinień Moabitów, wiadomo, że od dawien dawna występowali oni przeciw Izraelowi. Owe trzy spokrewnione narody miała spotkać surowa kara. Jehowa zapowiedział im ognistą zagładę.

Wyroki Boże są nieuchronne

8. Dlaczego wyroki, które Bóg wydał na sześć narodów sąsiadujących z Izraelem, były nieuchronne?

⁸ Nie ulega więc wątpliwości, że sześć państw, do których najpierw zwrócił się Amos, naprawdę zasłużyło na nieprzychylny wyrok Boży. Nie mogły go już w żaden sposób uniknąć. Od trzeciego wersetu rozdziału 1 do pierwszego wersetu następnego rozdziału Jehowa sześć razy powtarza: „Nie cofnę tego”. I tak jak zapowiedział, nie cofnął wydanego na nie wyroku. Historia donosi, że na każdy z tych narodów w końcu spadło nieszczęście. A co najmniej cztery z nich: Filistyni, Moabici, Ammonici i Edomici, z czasem zupełnie przestały istnieć.

9. Na co zasłużyli mieszkańcy Judy i dlaczego?

⁹ Następnie prorok koncentruje się na siódmym narodzie — na ojczystej Judzie. Słuchający go mieszkańcy północnego królestwa mogli być zdziwieni, że zapowiada osądzenie południowego królestwa. Czym mieszkańcy Judy sobie na to zasłużyli? Tym, „że odrzucili prawo Jehowy” — czytamy w Księdze Amosa 2:4. Jehowa nie patrzy  przez palce na takie rozmyślne lekceważenie Jego Prawa. W następnym wersecie oznajmia: „Ześlę na Judę ogień i strawi on wieże mieszkalne Jerozolimy”.

10. Dlaczego Juda nie mogła uniknąć nieszczęścia?

¹⁰ Wiarołomna Juda nie mogła uniknąć nadchodzącego nieszczęścia. Jehowa po raz siódmy oznajmia: „Nie cofnę tego” (Amosa 2:4). Przepowiedziana kara spadła w roku 607 p.n.e., gdy Juda została spustoszona przez Babilończyków. Ponownie upewnia nas to, że niegodziwcy w żadnym wypadku nie ujdą przed wyrokiem Bożym.

11-13. Głównie przeciw komu prorokował Amos i jak byli ciemiężeni członkowie tego narodu?

¹¹ Amos właśnie skończył ogłaszać wyroki Jehowy przeciwko siedmiu narodom. Ale jeśli ktoś mniemał, że w ogóle zakończył prorokowanie, to bardzo się mylił! Amos miał jeszcze wiele do powiedzenia. Zasadniczą częścią zleconego mu zadania było ogłoszenie surowego wyroku Bożego na północne królestwo Izraela. Zasłużyło ono na taki osąd jaskrawym zepsuciem moralnym i duchowym.

¹² Prorok obnaża ucisk, jakiego się dopuszczano w tym królestwie. W Księdze Amosa 2:6, 7 czytamy: „Oto, co rzekł Jehowa: ‚Z powodu trzech buntów Izraela i z powodu czterech nie cofnę tego — dlatego że prawego sprzedawali za srebro, a ubogiego za cenę pary sandałów. Wzdychają za prochem ziemi na głowie maluczkich, a drogę potulnych wykrzywiają’”.

¹³ Prawych sprzedawano „za srebro”, co może oznaczać, że sędziowie przekupieni srebrem skazywali niewinnych. Wierzyciele sprzedawali ubogich w niewolę za cenę „pary sandałów”, co mogłoby wskazywać na niewielką wysokość długu. Bezwzględni ludzie ‛wzdychali za prochem ziemi na głowie maluczkich’, czyli usilnie starali się doprowadzić ich do takiego stanu, by obsypywali głowy prochem na znak przygnębienia, żałoby lub upokorzenia. Wszechobecna korupcja nie dawała potulnym najmniejszych szans na znalezienie sprawiedliwości.

14. Kto doświadczał ucisku w dziesięcioplemiennym królestwie Izraela?

¹⁴ Zauważmy, kto padał ofiarą takiego traktowania: prawi, ubodzy, maluczcy i potulni mieszkańcy kraju. Przymierze Prawa, zawarte przez Jehowę z Izraelem, nakazywało przejawiać współczucie będącym w potrzebie. Tymczasem w dziesięcioplemiennym królestwie Izraela traktowano ich gorzej niż źle.

 „Przygotuj się na spotkanie ze swoim Bogiem”

15, 16. (a) Dlaczego narodowi izraelskiemu powiedziano: „Przygotuj się na spotkanie ze swoim Bogiem”? (b) Jak Amosa 9:1, 2 pokazuje, że niegodziwi nie unikną wykonania wyroków Bożych? (c) Co się stało z królestwem Izraela w 740 roku p.n.e.?

¹⁵ W Izraelu dopuszczano się niemoralności i wielu innych występków. Całkiem słusznie więc prorok Amos ostrzegał ów buntowniczy naród: „Przygotuj się na spotkanie ze swoim Bogiem” (Amosa 4:12). Wiarołomny Izrael nie mógł uniknąć wykonania wyroku Bożego, ponieważ Jehowa po raz ósmy oznajmił: „Nie cofnę tego” (Amosa 2:6). O niegodziwcach, którzy chcieliby się przed Nim ukryć, Bóg powiedział: „Żaden z nich, kto ucieka, nie zdoła uciec ani żaden zbieg nie umknie. Jeśli się dokopią do Szeolu, moja ręka ich stamtąd dobędzie; a jeśli wstąpią do niebios, i stamtąd ich sprowadzę” (Amosa 9:1, 2).

¹⁶ Niegodziwcy nie ukryją się przed wyrokiem Jehowy, nawet gdyby próbowali się ‛dokopać do Szeolu’, czyli schować głęboko pod ziemią. Sąd Boży dosięgnie ich także wtedy, gdyby ‛wstąpili do niebios’, to znaczy usiłowali znaleźć schronienie w niebotycznych górach. Ostrzeżenie Jehowy było zupełnie jednoznaczne: Nie ma kryjówki, w której można by się przed Nim schować. Jego sprawiedliwość wymagała, żeby północne królestwo zdało rachunek ze swych nikczemnych postępków. I rzeczywiście tak się stało. W 740 roku p.n.e., jakieś 60 lat po spisaniu proroctw Amosa, dziesięcioplemienne królestwo Izraela zostało podbite przez Asyryjczyków.

Wyroki Boże dotkną tylko określonych osób

17, 18. Co 9 rozdział Księgi Amosa mówi o miłosierdziu Bożym?

¹⁷ Proroctwo Amosa pomogło nam już się przekonać, że wyroki Boże są zawsze zasłużone i że nie można się przed nimi schronić. Ale Księga Amosa mówi jeszcze, że dotykają ściśle określonych osób. Skoro Jehowa potrafi odnaleźć niegodziwców w każdej kryjówce, to na pewno potrafi też odszukać ludzi prostolinijnych i przejętych skruchą, którym pragnie okazać miłosierdzie. Pięknie wykazano to w ostatnim rozdziale tej księgi.

¹⁸ W rozdziale 9, a wersecie 8 Księgi Amosa Jehowa powiedział: „Nie zgładzę całkowicie domu Jakuba”. W wersetach od 13 do 15 obiecuje, że ‛na powrót zbierze jeńców ze swojego ludu’. Dostąpią miłosierdzia, tak iż będą żyć bezpiecznie i dostatnio. „Oracz doścignie żniwiarza” — zapowiada Jehowa. A zatem żniwa będą tak obfite, że zanim plony zostaną zebrane, nadejdzie już pora na następną orkę i siew!

19. Co spotkało ostatek mieszkańców Izraela i Judy?

¹⁹ Można powiedzieć, że wyroki Jehowy na niegodziwych mieszkańców Judy i Izraela spadły tylko na ściśle określone osoby, a ludzie przejawiający skruchę i odpowiednie usposobienie dostąpili miłosierdzia. Proroctwo o odrodzeniu z 9 rozdziału Księgi Amosa spełniło się w roku 537 p.n.e., gdy skruszony ostatek mieszkańców Izraela i Judy wrócił z niewoli babilońskiej. Po powrocie do ukochanej ojczyzny Żydzi wznowili czyste wielbienie. Bezpiecznie odbudowali swe domy oraz zasadzili winnice i ogrody.

 Jehowa na pewno wykona wyrok na niegodziwcach!

20. O czym upewnia nas rozważenie wyroków ogłaszanych przez Amosa?

²⁰ Powyższe rozważania na temat wyroków Bożych zwiastowanych przez Amosa powinny nas upewnić, że w naszych czasach Jehowa położy kres złu. Dlaczego możemy w to wierzyć? Po pierwsze, sposób, w jaki wtedy Jehowa postąpił z niegodziwcami, daje nam wyobrażenie o tym, co zrobi w naszych czasach. Po drugie, wykonanie wyroku na odstępczym królestwie Izraela upewnia nas, że Bóg zniszczy chrześcijaństwo, które jest obarczone szczególną winą jako część składowa „Babilonu Wielkiego”, czyli ogólnoświatowego imperium religii fałszywej (Objawienie 18:2).

21. Dlaczego chrześcijaństwo zasługuje na surowy osąd?

²¹ Nie ulega wątpliwości, że chrześcijaństwo zasługuje na wyrok Boży. Jego opłakany stan religijny i moralny mówi sam za siebie. Jehowa słusznie je osądził wraz z całą resztą szatańskiego świata. I wyrok ten jest nieuchronny. Kiedy nadejdzie czas na wykonanie go, spełnią się słowa z Księgi Amosa 9:1: „Żaden z nich, kto ucieka, nie zdoła uciec ani żaden zbieg nie umknie”. Gdziekolwiek by się ukryli niegodziwcy, Jehowa i tak ich odnajdzie.

22. Co o wyrokach Bożych mówi List 2 do Tesaloniczan 1:6-8?

²² Wyroki Boże są zawsze słuszne, nieuchronne i dotyczą ściśle określonych osób. Wyraźnie wynika to ze słów apostoła Pawła: „Jest u Boga rzeczą prawą, by tym, którzy was uciskają, odpłacić uciskiem, wam zaś, uciskanym — ulgą wespół z nami podczas objawienia się z nieba Pana Jezusa wraz z jego potężnymi aniołami w ogniu płomienistym, gdy będzie wywierał pomstę na tych, którzy nie znają Boga, oraz na tych, którzy nie są posłuszni dobrej nowinie o naszym Panu, Jezusie” (2 Tesaloniczan 1:6-8). „Jest u Boga rzeczą prawą” odpłacić tym, którzy zasługują na niepomyślny wyrok za uciskanie Jego pomazańców. Wyrok ten będzie nieuchronny, bo niegodziwi nie przeżyją „objawienia się z nieba Pana Jezusa wraz z jego potężnymi aniołami w ogniu płomienistym”. Boski wyrok spadnie na ściśle określone osoby — Jezus wywrze pomstę „na tych, którzy nie znają Boga, oraz na tych, którzy nie są posłuszni dobrej nowinie”. Wykonanie tych wyroków będzie pokrzepieniem dla sług Bożych, którzy cierpią ucisk.

Nadzieja dla prostolinijnych

23. Jaką nadzieję i pociechę możemy czerpać z Księgi Amosa?

²³ Proroctwo Amosa zawiera orędzie pociechy i nadziei dla ludzi mających właściwe usposobienie. Zgodnie z zapowiedzią Jehowa nie unicestwił w starożytności całego swego ludu. W słusznym czasie zgromadził jeńców judzkich i izraelskich, sprowadził ich do rodzinnego kraju i pobłogosławił obficie pokojem i dobrobytem. Co to oznacza na nasze czasy? Możemy być przekonani, że podczas nadciągającego wykonania wyroków Bożych Jehowa odnajdzie niegodziwców, gdziekolwiek by się skryli, ale też w każdym zakątku ziemi odszuka tych, których uzna za godnych miłosierdzia.

24. Jakich błogosławieństw zaznają dzisiejsi słudzy Jehowy?

²⁴ Jak się wiedzie wiernym sługom Jehowy, którzy oczekują chwili, gdy wykona On swe wyroki? Jehowa już teraz przeobficie nam błogosławi pod względem duchowym! Oddajemy Mu cześć w sposób wolny od kłamstw i wypaczeń, w które obfitują fałszywe nauki chrześcijaństwa. Bóg hojnie nas zaopatruje w pokarm duchowy. Pamiętajmy jednak, że korzystanie z tych szczodrych darów wiąże się z ogromną odpowiedzialnością. Jehowa oczekuje, iż będziemy ostrzegać innych przed nadchodzącym sądem. Róbmy zatem wszystko, co w naszej mocy, żeby  odszukać osoby „odpowiednio usposobione do życia wiecznego” (Dzieje 13:48). Pragniemy pomóc jak największej liczbie ludzi korzystać z pomyślności duchowej, która jest naszym udziałem. Chcemy też, by przeżyli bliskie już wykonanie wyroku Bożego na niegodziwych. Oczywiście, chcąc zaznawać tych błogosławieństw, musimy dbać o odpowiedni stan serca. Jak zobaczymy w kolejnym artykule, to także zostało uwypuklone w proroctwie Amosa.

Jak byś odpowiedział?

• Jak proroctwo Amosa pokazuje, że wyroki Jehowy zawsze są słuszne?

• W jaki sposób Amos dowodzi, że wyroki Boże nieuchronnie zostaną wykonane?

• Jak Księga Amosa pokazuje, że Bóg wykonuje swe wyroki na ściśle określonych osobach?

[Pytania do studium]

[Ilustracja na stronach 16, 17]

Królestwo Izraela nie uniknęło Bożego wyroku

[Ilustracja na stronie 18]

W 537 roku p.n.e. ostatek Izraelitów i Judejczyków powrócił z niewoli babilońskiej