Skip to content

kadavul irukkiraaraa?

kadavul irukkiraaraa?

baibil tharum badhil

 aam, irukkiraar; adharku baibil aanittharamaana atthaatchiyai alikkiradhu. adhōdukūda, madha sambandhamaana kuruttu nambikkaiyin adippadaiyil illaamal, nammudaiya ‘sindhikkum thiranaiyum,’ ‘butthikkūrmaiyaiyum’ payanpadutthi kadavulmēl visuvaasatthai valartthukkolla urchaagappadutthugiradhu. (rōmar 12:1; 1 yōvaan 5:20, adikkurippu) baibil adippadaiyil kodukkappattulla indha nyaayavivaadhangalai sindhitthu paarungal:

  •   sīraaga iyangikkondirukkira indha prabanjamum adhilulla uyirinangalum padaippaalar oruvar irukkiraar enbadhai suttikkaattugindrana. baibil ippadi solgiradhu: “unmaidhaan, ovvoru vīdum yaarō oruvaraal undaakkappadugiradhu, aanaal ellaavatraiyum undaakkiyavar kadavulē.” (ebireyar 3:4) idhu ōr elimaiyaana nyaayavivaadhamaaga irundhaalum, mēdhaigal palar idhai miga valimaiyaana vivaadham endru solgiraargal. a

  •   vaalkkaiyin artthatthai patriyum, nōkkatthai patriyum purindhukolvadharkaana aasai manidhargalaagiya namakku iyalbilēyē irukkiradhu; indha vagaiyaana pasi, vayitru pasiyai thīrtthukkondaalum thīraadha oruvagai pasi. idhaitthaan “aanmīga vishayangalil aarvappasi” endru baibil kurippidugiradhu. andha pasiyil kadavulai patri therindhukondu avarai vananga vēndumendra aasaiyum utpattirukkiradhu. (matthēyu 5:3; velippadutthudhal 4:11) indha aanmīgappasi, kadavul oruvar irukkiraar enbadharku atthaatchi alippadhu mattumallaamal, andha pasiyai thīrkka anbaana padaippaalaraagiya avar virumbugiraar enbadhaiyum suttikkaattugiradhu.—matthēyu 4:4.

  •   baibililulla vilaavaariyaana thīrkkadharisanangal pala nūtraandugalukku munbu eludhappattirundhaalum, migamiga thulliyamaaga niraivērina. andha thīrkkadharisanangalil ulla thirutthamaana, nunukkamaana thagavalgal, manushanukku appaarpatta oru sakthiyidamirundhudhaan andha thīrkkadharisanangal vandhirukka vēndum enbadhai aanittharamaaga nirūbikkindrana.—2 pēdhuru 1:21.

  •   baibil elutthaalargalukku therindhirundha niraiya ariviyal vishayangal avargaludaiya kaalatthil vaalndhavargalukku therindhirukkavillai. udhaaranatthukku, oru yaanai, kaattuppandri, alladhu erudhudhaan būmiyai thaangi piditthirundhadhaaga pūrvakaalangalil niraiya pēr nambinaargal. adharku nērmaaraaga, kadavul indha “būmiyai andharatthil thongavittaar” endru baibil elutthaalar oruvar padhivu seidhirukkiraar. (yōbu 26:7) adhupōlavē, būmiyin vadivatthai “urundai” endru miga sariyaaga matroru baibil elutthaalar padhivu seidhirukkiraar. (ēsaayaa 40:22) pala nūtraandugalukku munbē baibil elutthaalargalaal eppadi ivvalavu sariyaaga andha vishayangalai padhivu seiya mudindhadhu? adharku migamiga nyaayamaana vilakkam, avargal andha vishayangalai kadavulidamirundhu petrukkondaargal enbadhudhaan engiraargal palar.

  •   oruvarudaiya manadhil varugira kashtamaana kēlvigalukku thirupthiyaana badhilgal kidaikkaavittaal, avar naatthigaraagakkūda aagividalaam; appadippatta niraiya kēlvigalukku baibil badhilalikkiradhu. udhaaranatthukku, kadavul anbaanavar, sarvavallamaiyullavar endraal, indha ulagatthil ēn ivvalavu thunbamum thīmaiyum irukkiradhu? madham ēn makkalukku nalladhu seivadharku badhilaaga perumbaalum kettadhaiyē seigiradhu?—thītthu 1:16.

a udhaaranatthukku, maraindha vaanaviyal nibunar aalan sandēj indha prabanjatthai patri ippadi sonnaar: “ippērppatta olungum sīrum, kannaapinnaannu sidhari kidandha kaariyangalilirundhu thidīrnu uruvaachunu solradha ennaala nambavē mudiyaadhu. idhaiyellaam olungamaikka kandippaa ēdhōvoru niyadhi irukkanum. kadavul irukkaarungaradhu enakku puriyaa pudhiraa irundhaalum, indha prabanjam verumaiyaa illaama, arpudhamaana uyirinangalaala nirainju irukkaradhukkaana orē vilakkam avardhaan.”