ผู้คนในเมืองทางตอนใต้ของเบนินมักจะไปไหนมาไหนด้วยมอเตอร์ไซค์รับจ้างที่คนท้องถิ่นเรียกว่าเซม เดซีเรพี่น้องที่เป็นไพโอเนียร์สมทบติดเครื่องเสียงไว้ที่เซมของเขาและหันลำโพงไปทางผู้โดยสาร เขาเปิดเสียงอ่านหนังสือและละครเสียงจากคัมภีร์ไบเบิลต่อเนื่องไปเรื่อย ๆ พอมีคนมานั่งเซมของ เขา คนนั้นก็จะสนใจฟังแทบจะทันทีไม่ว่าจะเป็นผู้หญิงหรือผู้ชาย บางคนตั้งใจฟังจนถึงที่หมายแล้วก็ยังไม่ยอมลงและขอฟังต่อจนจบ เดซีเรบอกว่า “จริง ๆ ผมก็อยากให้เขาลง ผมจะได้ไปหาผู้โดยสารคนอื่น แต่ผมรู้ว่าการให้พวกเขาได้ยินข่าวดีสำคัญกว่าเงิน นอกจากนั้น การประกาศวิธีนี้ทำให้ผมเสนอหนังสือได้เยอะด้วย”

โนลา เด็กหญิงอายุ 6 ขวบ อยู่กับครอบครัวบริเวณเชิงเขาของบุรุนดี วันหนึ่งครอบครัวของเธอกำลังใช้เตาถ่านทำอาหาร ผู้ชาย 2 คนที่ทำงานอยู่แถวนั้นมาขอถ่านแดง ๆ ไปใช้เป็นเชื้อไฟ โนลาที่ตอนนั้นยังไม่ได้เข้าโรงเรียนกำลังเฝ้าเตาไฟอยู่ เธอให้ถ่านพวกเขาไป 2-3 ก้อน ครู่หนึ่งหลังจากนั้น โนลาเดินไปใกล้ ๆ ผู้ชายทั้ง 2 คนและเห็นว่าพวกเขาเอาถ่านนั้นไปจุดบุหรี่ เธอหงุดหงิดมากและบอกพวกเขาว่า “ถ้าหนูรู้ว่าคุณจะเอาถ่านมาจุดบุหรี่ละก็ หนูไม่ให้แน่ ๆ” แล้วเธอก็นึกขึ้นได้ว่าเคยเห็นวารสารที่มีรูปบุหรี่บนหน้าปกที่หอประชุม เธอวิ่งไปหอประชุมและเอาหอสังเกตการณ์ ฉบับ 1 มิถุนายน 2014 ที่พูดถึงการรับมือกับการสูบบุหรี่มา 2 เล่ม โนลาเอาวารสารให้พวกเขาและบอกให้อ่านตอนนั้นเลย หลังจากนั้น เธอเจอพวกเขาอีกและเชิญพวกเขาเข้าร่วมการประชุมภูมิภาคที่กำลังจะมีขึ้น พวกเขาประทับใจความพยายามของเด็กหญิงคนนี้มาก ทั้งสองคนถูกกระตุ้นให้เข้าร่วมการประชุมภูมิภาคครั้งนั้น 2 วัน ตอนพักเที่ยงโนลาเจอพวกเขาและชวนมากินอาหารง่าย ๆ กับ ครอบครัวของเธอ ผู้ชาย 2 คนนี้ประทับใจสิ่งได้เห็นและได้ยินในการประชุมและเริ่มศึกษาคัมภีร์ไบเบิล

ผู้ปกครองบางคนในไลบีเรียกำลังประกาศตามทัณฑสถานของรัฐบาล ที่มันโรเวียซึ่งเป็นเมืองหลวง อีฟที่เป็นไพโอเนียร์พิเศษบอกว่า “เมื่อเดือนมีนาคมมีนักโทษ 3 คนได้เป็นผู้ประกาศที่ยังไม่รับบัพติศมา ทำให้มีผู้ประกาศในเรือนจำกลางมันโรเวีย 6 คน” แล้วพวกเขาประกาศกันอย่างไร? อีฟเล่าว่า “พวกเขานัดกันไปประกาศทุกวันพุธกับวันเสาร์ พวกเขาได้รับอนุญาตให้ไปตามห้องขังและประกาศข่าวที่ให้ความหวังกับเพื่อนนักโทษ” ตอนนี้นักโทษหลายคนกำลังศึกษาคัมภีร์ไบเบิลและร่วมการประชุมในเรือนจำอย่างมีความสุข ตัวแทนคนหนึ่งจากสำนักงานสาขามาบรรยายให้นักโทษ 79 คนในเรือนจำนี้ฟัง เรือนจำอีก 6 แห่งจัดชั้นเรียนคัมภีร์ไบเบิลเป็นประจำและเห็นความเปลี่ยนแปลงในแง่ที่ดีของพวกนักโทษ

มีการพยายามช่วยผู้สนใจที่อยู่ในที่ห่างไกลซึ่งมาร่วมประชุมอนุสรณ์ เช่น เผ่าซันหรือที่รู้จักกันว่าบุชแมน ซึ่งเป็นคนพื้นเมืองดั้งเดิมทางตอนใต้ของแอฟริกา พวกเขาเคยชินกับการอยู่กันเป็นกลุ่ม ๆ ใช้ชีวิตเร่ร่อนล่าสัตว์ ในวันอนุสรณ์ปี 2015 เกลนไพโอเนียร์พิเศษที่รับใช้อยู่ที่ภาคเหนือ ของนามิเบีย เตรียมจัดการประชุมอนุสรณ์ที่หมู่บ้านแห่งหนึ่งของเผ่าซัน หมู่บ้านนี้ไกลจากเมืองรุนดูไปทางตะวันออก 270 กิโลเมตร นี่เป็นการประชุมอนุสรณ์ครั้งที่สองที่จัดขึ้นที่นั่น ทั้งสองครั้งผู้ใหญ่บ้านอนุญาตให้พยานพระยะโฮวาใช้ห้องพิจารณาคดีของศาลได้ฟรี วันนั้นทั้ง ๆ ที่ฝนตกหนักทั้งก่อนและระหว่างการประชุมแต่มีคนมาประชุมถึง 232 คน คนบุชแมนแถบนี้พูดภาษาเคว (khwe) ที่ใช้เสียงเดาะลิ้นหลาย ๆ เสียงในการสื่อสาร มีการแปลคำบรรยายอนุสรณ์เป็นภาษาเคว แต่เพราะไม่มีคัมภีร์ไบเบิลในภาษานี้จึงใช้การฉายภาพประกอบเพื่ออธิบายข้อคัมภีร์แทน เช่น อิสยาห์ 35:5, 6 เกลนซึ่งมีนักศึกษาคัมภีร์ไบเบิลที่ก้าวหน้าหลายคนเล่าว่า “ช่วง 2 ปีนี้ผมมาที่นี่เดือนละครั้ง ครั้งละ 2-3 วัน นักศึกษาก้าวหน้าช้าเพราะภาษากับระยะทางเป็นอุปสรรค เราต้องการความช่วยเหลือจริง ๆ ตอนไปหาผู้มีอำนาจของที่นั่นเพื่อเตรียมจัดประชุมอนุสรณ์ครั้งนี้ สมาชิกคณะกรรมการชุมชนคนหนึ่งถามผมว่าเราจะช่วยสร้างสถานที่นมัสการในพื้นที่นี้ได้ไหม เขาบอกว่าทางคณะกรรมการจะจ่ายค่าก่อสร้างเองและจะยกที่ดินให้เราฟรี เราแค่หา ‘นักเทศน์’ มา หรืออย่างน้อยก็ช่วยสอนสมาชิกสักคนของคณะกรรมการให้เทศน์เป็นก็พอ!”