Tarih: 13-15 Eylül 2019

Yer: KINTEX (Kore Uluslararası Sergi Merkezi), Seul, Güney Kore

Programın Yapıldığı Diller: Endonezya dili, İngilizce, Korece, Mandarin Çincesi, Rusça, Vietnamca

Toplam Katılımcı Sayısı: 60.082

Toplam Vaftiz Sayısı: 478

Uluslararası Delege Sayısı: 6.076

Davet Edilen Bürolar: Amerika Birleşik Devletleri, Brezilya, Çek-Slovak, Endonezya, Finlandiya, Fransa, İskandinavya, Kazakistan, Malezya, Vietnam, Yunanistan

Yaşanan Tecrübeler: Delegelerin yemeklerini hazırlayan şirketin genel müdürü Choi Ji-woong şunları söyledi: “Çalışanlarımızdan biri, bu proje sırasında Şahitlerin ne kadar iyi ve nazik olduğunu fark ettiğini söyledi. Beni de özellikle etkileyen şey yabancıların ve Korelilerin ilk defa tanışıyor olsalar da birbirlerine gösterdiği sevgiydi. Bu, sanki yakın arkadaşların yeniden buluşması gibiydi. Daha önce birçok dini etkinliğe katıldım ama Yehova’nın Şahitlerinin düzenlediği bu toplantı benim için çok farklıydı.”

Eutteum adlı bir tur acentesinin yönetim kurulu üyesi Ahn Seon-ju şöyle dedi: “Yehova’nın Şahitlerini gözlemleyince otobüs şoförlerimizin de onlar gibi biraz daha kibar ve güler yüzlü olmaları için özel bir hatırlatmaya ihtiyaçları olduğunu düşündüm. Başta Şahitlerin nasıl bu kadar nazik olabildiklerini anlayamadım ama onlarla çalışırken birbirlerine gerçek bir sevgi ve saygı duyduklarını, imanlarını davranışlarıyla gösterdiklerini gördüm ve bu beni çok etkiledi. Her birinin gönüllü olarak çalıştığını öğrenince çok şaşırdım. Şahitlerin birbirlerini dikkatle dinlediğini ve hep gülümseyerek yanıt verdiğini gözlemleyince benim de değişmem gerektiğini düşünmeye başladım. Başka bir fırsatta Yehova’nın Şahitleriyle yeniden çalışmayı çok isterim.”

MBC Munhwa Broadcasting Station Dae-jang-geum adlı tema parkın yöneticisi Kim Gyo-Shik şu yorumda bulundu: “Yehova’nın Şahitlerinin düzenlediği etkinlik çok etkileyiciydi. Ben bir Katoliğim ama bu etkinlik bana gerçek Hıristiyanların nasıl davranması gerektiğini gösterdi. Hem ben hem de çalışanlarımız onların ne kadar iyi işbirliği yaptığını ve organize olduğunu gözlemledik. Başkalarına hep nazik davrandılar ve tesise ait en ufak malzemeleri bile kullanmadan önce izin istediler. Sanki ben de bir Yehova’nın Şahidiymişim gibi onlarla gurur duydum.”