Anne Babalar Ne Diyor?

Çocuğunuz büyüdükçe ona itaatli olmanın önemini nasıl öğretebilirsiniz? Yetişkinliğe doğru ilerlerken günlük hayatta kullanabileceği beceriler edinmesine nasıl yardımcı olabilirsiniz? Dünyanın farklı yerlerinde yaşayan ebeveynlerin neler dediğine bakalım.

TOPLUMDA VE EVDE İHTİYACI OLAN BECERİLER

“Birlikte yemek yerken günümüzün nasıl geçtiğini konuşuyoruz, böylece çocuklarımızın hepsi dinlemeyi öğreniyor. Annelerinin ve babalarının anlatılanları dikkatle dinlediğini gördüklerinde hem birbirlerine hem de kendilerine olan saygıları artıyor” (Richard, Britanya).

“Çocuklarımızın birbirine saygılı şekilde davrandıklarını ve aralarındaki anlaşmazlıkları yardımımız olmadan çözdüklerini görmek bizi çok mutlu ediyor. Ayrıca yetişkinlerle de kendilerinden emin şekilde konuşuyorlar” (John, Güney Afrika).

“Kusursuz değilim, bu yüzden bazen istemeden de olsa çocuklarımı incitiyorum. Böyle olduğunda yaptığım hatadan dolayı onlardan özür dilemem çok önemli” (Janelle, Avustralya).

“Çocuklarımıza bazı ev işlerini yapmayı öğretiyoruz. Başkaları için bir şeyler yapmayı öğrenmeleri ailenin barışına ve huzuruna katkıda bulunuyor; ayrıca bir şeyler başardığını bilmenin verdiği doyumu hissediyorlar” (Clive, Avustralya).

“Çocuklara birbirine saygı göstermeyi, birbirini anlamayı ve bağışlamayı öğretmek kolay değildir ama çok önemlidir” (Yuko, Japonya).

HİJYEN VE SAĞLIK

“Çocuklarımız küçükken onlara kendi kendilerine banyo yapmayı öğrettik; şekilli sabunlar, üzerinde çizgi film karakterleri olan şampuanlar ve hayvan şekilli süngerlerle, banyo yapmayı eğlenceli hale getirdik” (Edgar, Meksika).

“Musluk suyunun olmadığı bir bölgede yaşadığımız günlerde, her zaman uygun bir yerde bir sabun ve su dolu bir kova bulunduruyordum, böylece eve girmeden önce ellerimizi yıkayabiliyorduk” (Endurance, Nijerya).

“Çocuklarımıza her gün sağlıklı yiyecekler yedirmeye çalışıyoruz ve dengeli beslenmenin neden çok önemli olduğunu açıklıyoruz. Çocuklar farklı yemeklerin içine hangi malzemelerin konulduğunu merak ediyorlar, ben de yemek hazırlamama yardım etmelerine izin veriyorum. Yemek yaparken birlikte geçirdiğimiz zaman aramızdaki iletişimi de güçlendiriyor” (Sandra, Britanya).

“Egzersiz yapmak önemlidir ve biz anne baba olarak bu konuda iyi örnek olmaya çalışıyoruz. Ailece koşuya, yüzmeye, tenis ya da basketbol oynamaya gidiyoruz veya bisiklete biniyoruz; bu, çocukların çok hoşuna gidiyor. Böylece spor yapmanın hem önemli hem de eğlenceli olduğunu görüyorlar” (Keren, Avustralya).

“Çocukların en çok ihtiyacı olan şey anne babalarıyla vakit geçirmektir. Para, hediye ya da seyahat, hiçbiri bunun yerine geçemez. Çocuklar sabahları okulda olduğundan ben de sadece sabah gidebileceğim işlerde çalışıyorum. Böylece öğleden sonralarımı tamamen çocuklarıma ayırabiliyorum” (Romina, İtalya).

TERBİYE

“Çocuklarımızı terbiye ederken tek bir yöntemin değil, birçok farklı yöntemin etkili olduğunu gördük; ayrıca bu yöntemlerin koşullara göre değişebileceğini fark ettik. Terbiye bazen yalnızca açık açık konuşmak anlamına gelirken bazen de çocuğu yapmak istediği bir şeyden mahrum bırakmak anlamına gelebilir” (Ogbiti, Nijerya).

“Çocuklarımızın bizi anlayıp anlamadığından emin olmak için söylediklerimizi tekrarlamalarını istiyoruz. Sonra da yapacağımızı söylediğimiz şeyi yapıyoruz. Onların dinlemeyi öğrenmesini istiyorsak itaatsizlik yaptıklarında, söylediğimiz cezayı uygulayarak üzerimize düşeni yapmalıyız” (Clive, Avustralya).

“Çocuklarımın yanlışını düzeltmek için onlarla konuşurken çömelip onların göz hizasına gelmenin etkili olduğunu gördüm. Bunu yapınca dikkatlerini tamamen bana verebiliyorlar. Ayrıca sözlerim kadar çok şey anlatabilecek yüz ifademi de görebiliyorlar” (Jennifer, Avustralya).

“Haklı olabileceğimiz zamanlarda bile çocuklarımıza, ‘Bizi hiç dinlemiyorsun’ dememeye çalışıyoruz. Ayrıca onları birbirlerinin önünde azarlamıyoruz. Onlarla bire bir konuşmak için ya kısık bir ses tonuyla ya da kenara çekip konuşuyoruz” (Rudi, Mozambik).

“Çocuklar başkalarından çok kolay etkilenir ve onları taklit etmek isterler. Bu yüzden medyanın, okul arkadaşlarının ve çevrelerindeki diğer kişilerin yozlaştırıcı etkisini yok etmemiz, ayrıca yararlı ilkelere dayanan iyi ahlak standartları geliştirmelerine yardım etmemiz gerekiyor. Ahlaksal açıdan iyi bir temele sahip olurlarsa zararlı olan her şeye ‘Hayır!’ diyebilirler” (Grégoire, Kongo Demokratik Cumhuriyeti).

“Terbiye ederken kararlı, adil ve tutarlı olmalısınız. Çocuklar, yanlış yaptıkları takdirde bunun sonucunun ne olacağını anlamalı ve söylediğinizi yapacağınızı bilmeliler” (Owen, İngiltere).

 [Sayfa 14’teki pasaj]

“Çocuklarınızı çileden çıkarmayın ki cesaretleri kırılmasın” (Koloseliler 3:21).

 [Sayfa 15’teki çerçeve/resim]

AİLELER ANLATIYOR

Tek Ebeveynli Aileler

Lucinda Forster’la söyleşi

Çocuklarını tek başına yetiştiren bir anne olarak en çok zorlandığınız şey nedir?

Anne baba olmak zaten zor, ama çocuğunu tek başına yetiştiren bir anne olarak benim için en zor şey, zamanımı ve enerjimi doğru kullanmak. Çocuklara belirli ilkeleri ve değerleri aşılamak zaman istiyor; ayrıca onlarla birlikte dinlenmek ve eğlenmek için de fırsat yaratmalıyım. Genelde ev işlerini bitirebilmek için, dinleneceğim zamandan feragat ediyorum.

Kızlarınızla iyi iletişiminizi nasıl koruyorsunuz?

Anne baba boşandıktan sonra çocuklar güvensizlik ve öfke duyabiliyorlar. Sorunlar çıktığında göz temasını korumanın ve sakin bir ses tonuyla konuşmanın çok önemli olduğunu gördüm. Hepimiz sakinleşene kadar bekliyorum, sonra meseleyi büyütmeden kaygılarımı ifade etmeye çalışıyorum. Fikirlerini soruyorum, onları dikkatle dinliyorum ve duygularının benim için gerçekten değerli olduğunu hissetmelerini sağlıyorum. Dersleriyle ilgileniyorum ve yaptıkları şeylerden dolayı onları övüyorum. Yemekleri her zaman huzurlu ve rahat bir ortamda birlikte yiyoruz. Ayrıca her zaman onları ne kadar çok sevdiğimi dile getiriyorum.

Nasıl terbiye veriyorsunuz?

Çocukların kesin kurallara ihtiyacı vardır ve tutarlılık çok önemlidir. Nazik fakat kararlı olmaya çalışıyorum. Çocuklarımla birlikte akıl yürütmem ve onlara belirli bir davranışın neden doğru olmadığını açıklamam gerekiyor. Ayrıca onlara bir ceza vermeden önce sorular sorarak niye böyle davrandıklarını anlamaya çalışıyorum. Ben hatalıysam, mesela bir durumu yanlış anladıysam, özür diliyorum.

Çocuklarınıza başkalarına saygılı olmayı nasıl öğretiyorsunuz?

Onlara İsa Mesih’in, ‘başkalarının size nasıl davranmasını istiyorsanız siz de onlara öyle davranın’ öğüdünü hatırlatıyorum (Luka 6:31). Kızlarımı, aralarında bir sorun çıktığında mümkünse bunu yine kendi aralarında çözmeye teşvik ediyorum; ayrıca kırgın olduklarında bile yumuşak şekilde ve nazikçe cevap vermenin önemini öğretiyorum.

Eğlenmek için ne yapıyorsunuz?

Her zaman tatile çıkamıyoruz, bu yüzden pahalı olmayan etkinlikler bulmak için gazeteye bakıyoruz. Birlikte pikniğe gidiyoruz ya da yürüyüş yapıp fidanlıklardaki bitkileri inceliyoruz. Kendi bahçemizde yenilebilir otlar yetiştiriyoruz ve onları toplamaktan zevk alıyoruz, sonra bu otları yemeklerde kullanıyoruz. Sadece parka gitmek bile olsa birlikte eğlenceli bir şeyler yapmak çok önemli.

Hangi sevinçleri tattınız?

Tek ebeveynli bir ailede yaşamak gerçekten zor, fakat böyle bir aile olmak bizi birbirimize daha da yaklaştırdı ve sahip olduğumuz şeyleri takdir etmeyi öğrendik. Çocuklarımın her birinin kişiliğinin nasıl geliştiğini görmek bana çok zevk veriyor. Bu genç yaşlarında benimle vakit geçirmek istiyorlar ve ben de onların arkadaşlığına çok değer veriyorum. Çocuklarım ruh halimi hemen anlıyor ve üzgün olduğumu fark ettiklerinde bana sarılıyorlar. Onların sevgilerini göstermeleri beni çok mutlu ediyor. En önemlisi de, karşılaştığımız zor durumlarda bize yardım eden Yaratıcının sevgisini hissediyoruz. Kutsal Kitaptaki sözler, iyi bir anne olmak üzere gösterdiğim çabaları sürdürmem için beni güçlendiriyor (İşaya 41:13).

[Resim]

Lucinda ve kızları Brie ile Shae