HÜKÜMDARIYLA birlikte bütün bir millet Yehova Tanrı’yı yöneticileri olarak tanır ve kanunlarına itaat ederse o ülkede hayat nasıl olur? Kral Süleyman’ın 40 yıllık hükümdarlığı sırasında bu sorunun cevabı görüldü.

Davut ölmeden önce kendi tahtına Süleyman’ın geçmesini kararlaştırdı. Tanrı rüyada Süleyman’dan bir dilekte bulunmasını istedi. Süleyman da halka hikmetli ve adil hükümler verebilmek için gereken bilgi ve hikmeti diledi. Bu dilekten memnun olan Yehova Tanrı Süleyman’a hikmet ve anlayış verdi. Yehova ona itaatini sürdürmesi koşuluyla zenginlik, ihtişam ve uzun ömür vermeyi de vaat etti.

Süleyman verdiği hikmetli hükümlerle ün kazandı. Önüne getirilen bir davada, iki kadın bir bebek yüzünden tartışıyordu ve her ikisi de bebeğin annesi olduğunu iddia ediyordu. Süleyman çocuğun ikiye kesilmesini ve iki kadına da birer yarısının verilmesini emretti. İlk kadın kabul etti, gerçek anne ise hemen çocuğun diğer kadına verilmesi için yalvarmaya başladı. Şefkatli kadının asıl anne olduğu çok açıktı ve Süleyman çocuğu ona verdi. Çok geçmeden bu hükmü bütün İsrail duydu, halk Süleyman’da Tanrı’nın hikmeti olduğunu anladı.

Süleyman’ın başardığı en büyük işlerden biri Yehova Tanrı’nın mabedinin inşasıydı; bu, Yeruşalim’de İsrailoğulları için tapınma merkezi olacak muhteşem bir yapıydı. Mabedin Tanrı’ya adanması sırasında Süleyman şöyle dua etti: “İşte gökler, evet göklerin göğü bile Seni alamaz; benim inşa ettiğim bu ev nedir ki?” (1. Krallar 8:27).

Süleyman’ın ünü başka ülkelere de yayıldı ve Arabistan’daki Seba ülkesine kadar ulaştı. Seba kraliçesi (Saba melikesi Belkıs) Süleyman’ın ihtişamını, zenginliğini görmek ve hikmetinin derinliğini sınamak için geldi. Kraliçe Süleyman’ın hikmetinden ve İsrail’in refahından öyle etkilendi ki böyle hikmetli bir kralı tahta oturttuğu için Yehova Tanrı’yı yüceltti. Gerçekten de, Yehova’nın desteğiyle Süleyman’ın yönetimi eski İsrail’in tarihindeki en huzurlu ve refah dolu dönem oldu.

Ne yazık ki Süleyman Yehova’nın hikmetiyle uyumlu davranmayı sürdürmedi. Tanrı’nın emrini göz ardı ederek çoğu başka tanrılara tapınan yüzlerce kadınla evlendi. Bu kadınlar onu Yehova’dan uzaklaştırdılar ve putlara tapınmasına yol açtılar. Yehova Tanrı Süleyman’a krallığın bir kısmını elinden alacağını söyledi. Yalnızca bir parçası onun ailesinde kalacaktı ve Tanrı bunu da Süleyman’ın babası Davut’un hatırına yapacağını söyledi. Böylece, Süleyman yükümlülüğünü yerine getirmediği halde Yehova Tanrı Davut’la yaptığı Krallık ahdine bağlı kaldı.

(1. Krallar 1-11. bölümler, 2. Tarihler 1-9. bölümler ve Tekrar 17:17’ye dayanır.)