Yahudiler her yıl, Yahudi takvimine göre 14 Nisan’da Fısıh Bayramını kutluyordu. Bu bayram, Yehova’nın onları Mısır’daki kölelikten nasıl kurtardığını ve Vaat Edilmiş Topraklara nasıl getirdiğini hatırlatıyordu. İsa ve elçileri de MS 33 yılında Yeruşalim’de bir evin üst katındaki odada Fıshı kutladılar. Yemeğin sonunda, İsa onlara “İçinizden biri bana ihanet edecek” dedi. Elçiler çok şaşırdılar ve “Hangimiz?” diye sordular. İsa, “Bu ekmeği vereceğim kişi” diye cevap verdi. Sonra Yahuda İskariyot’a bir parça ekmek verdi. Bunun üzerine Yahuda hemen ayağa kalkıp odadan çıktı.

Sonra İsa dua etti ve ekmeği parçalara bölüp odadaki elçilerine dağıttı. Şöyle dedi: “Bu ekmeği yiyin. Bu, sizin için vereceğim bedenimi temsil eder.” Sonra tekrar dua etti ve elindeki şarabı elçilerine verdi. Şöyle dedi: “Bu şarabı için. Bu, günahların bağışlanması için dökülecek olan kanımı temsil eder. Size söz veriyorum, sizler benimle birlikte gökte kral olacaksınız. Beni anmak için her yıl bunu yapın.” İsa’nın takipçileri her yıl aynı tarihte İsa’yı anmak için bir araya geliyor. Bu toplantıya günümüzde Efendimizin Akşam Yemeği deniyor.

 Yemekten sonra elçiler aralarında kimin en önemli olduğunu tartışmaya başladılar. İsa onlara şöyle dedi: “Aranızda en büyük olan, kendini en küçük, yani en önemsiz gören kişidir.”

“Siz benim dostlarımsınız. Babamın size söylememi istediği her şeyi size anlattım. Çok yakında göklerdeki Babamın yanına gideceğim. Siz burada kalacaksınız ve insanlar aranızdaki sevgiyi görünce benim öğrencilerim olduğunuzu anlayacak. Siz de birbirinizi benim sizi sevdiğim gibi sevin.”

İsa son olarak Yehova’ya, bütün öğrencilerini koruması için dua etti. O’ndan öğrencilerinin birlik içinde çalışmasına yardım etmesini istedi. Ayrıca Yehova’nın isminin kutsal kılınmasını da diledi. Sonra İsa ve elçileri Yehova’ya ilahiler söylediler ve dışarı çıktılar. İsa’nın tutuklanacağı zaman yaklaşmıştı.