Меһриниса: Әссаламу әлейкүм, Саһинур һәдә! Мән сизни көргинимгә бәк хошалмән. Әһвалиңиз қандақ? Һәммиси яхшиму?

Саһинур: Һә-ә, яхши рәхмәт. Сизниңчу?

Меһриниса: Мениңму яхши? Есиңиздә болса, өткән қетим биз азап-оқубәт чекишимизгә Худа қандақ қарайду дегән соал тоғрисида паранлишаттуқ. Сиз бу тоғрилиқ бурундин ойлинип жүрәттим, болупму апам қатнаш вақиәсигә учриғандин кейин бу соал мени ғәм-тәшвишкә салатти дедиңиз. Һә раст, һазир апиңизниң тәң-саламәтлиги қандақ?

Саһинур: Бир күн сақ, бир күн ағриқ. Бүгүн у өзини хелә яхши һис қилишқа башлиди.

Меһриниса: Силәр үчүн мән хошал. Растини десәм, шундақ әһвалда иҗабий көзқарашни сақлаш интайин қийин.

Саһинур: Раст дәйсиз, гайида у қачанғичә мошундақ азап чекип жүриду дәп билмәй, бешим қатиду.

Меһриниса: Сизни чүшинишкә болиду. Бәлким есиңиздә барду. Мән өткән қетимки сөһбәтниң ахирида гәрчә Худа азап-оқубәтләрни йоқ қилишқа қадир болсиму, немә үчүн уларни йоқ қилмайду дегән соалға җавап берәй дегән едим.

Саһинур: һә-ә, есимдә.

Меһриниса: Бу соалға Муқәддәс китаптин җавап тепиш үчүн авал биз өткән қетим қарап чиққан бәзи ой-пикирләрни әскә алайли.

Саһинур: Мақул.

Меһриниса: Биләмсиз, Муқәддәс китап йезилған дәвирдә һәтта Худаниң бир садиқ хизмәтчиси немә үчүн Худа азап-оқубәтләргә йол қойиду дегән соал сориған. Бирақ Худа уни шундақ соал сориғини үчүн һечқачан әйиплимигән вә униңға сениң ишәнчиң аҗиз демигән.

Саһинур: Буни зади аңлимаптимән.

Меһриниса: Униңдин башқа, Худа бизниң азап чекишимизни көргәндә, бизгә ич ағритидиғанлиғини оқудуқ. Мәсилән, Муқәддәс китапта Худа Өз хизмәтчилириниң барлиқ «дәрдлиригә Уму дәрддаш еди» дәп йезилған a. Худаниң бизгә ич ағритидиғанлиғини билиш илһам-мәдәт бериду, шундақ әмәсму?

Саһинур: Һә-ә, әлвәттә.

Меһриниса: Ахирида Яратқучимизниң күч-қудрити чәксиз екәнлигини чүшинип, У халиған вақитта адәмләрниң барлиқ азап-оқубәтлирини чоқум йоқ қилалайду дегәнни биливалдуқ.

Саһинур: Мән шуни чүшәнмәймән: Худаниң күч-қудрити чәксиз болса, немишкә У яманлиқни йол қилмайду?

Меһриниса: Соалиңизға җавап тепиш үчүн Муқәддәс Язмилардики дәсләпки китап болған Яритилиш китавиға диққәт қилайли. Сиз Адәм ата билән Һава ана вә йейишкә рухсәт қилинмиған мевә тоғрисида һекайини аңлап баққанму?

Саһинур: Һә-ә, аңлап баққан. Худа уларға бир дәрәқтин мевисини йемәңлар дегән. Лекин улар Униңға қулақ салмай уни йегән.

Меһирниса: Дәл шундақ. Адәм ата билән Һава ана немишкә гуна қилғанлиғиға диққәт қилайли. Чүнки бу соалниң җавави сизгә адәмләр немә үчүн азап-оқубәт чекиду дегән соалға җавап бериду. Яритилиш китави 3-бап, 1дин—5қичә айәтләрни оқуп берәләмсиз?

Саһинур: Мақул. «Йәһва Худа яратқан дала һайванлириниң һәммисиниң арисида илан әң еһтиятлиқ еди. Илан аялға сөз қилип: “Худа расттинла силәргә бағдики барлиқ дәрәқләрдин йемәңлар, дедиму?”— дәп сориди. Аял иланға җавап берип: “Бағдики дәрәқләрниң мевилирини йесәк болиду. Амма бағниң оттурисидики дәрәқниң мевилири тоғрисида Худа: ““Өлүп кәтмәслигиңлар үчүн униңдин йемәңлар һәм униңға тәгмәңлар””, дегән”,— деди. Шунда илан аялға: “Яқ, силәр өлмәйсиләр. Һалбуки, Худа шуни билидуки, силәр униңдин йегән күндә көзлириңлар ечилиду вә силәр яхши вә яманни билидиған Худадәк болисиләр”,— деди».

Меһриниса: Рәхмәт. Келиң, бу айәтләр үстидин кичиккинә ойлинип бақайли. Алди билән әслидә Һава ана билән илан арқилиқ ким сөз башлиғанлиғиға диққәт қилиң. Муқәддәс Язмиларниң башқа бир китавидин шуни көрүватимизки, илан арқилиқ Шәйтанниң өзи сөзлигән b. Шәйтан, Худа йейишкә мәнъий қилған дәрәқниң мевиси тоғрисида гәп башлайду. Байқиған болсиңиз, әгәр Адәм ата билән Һава ана шу дәрәқтин мевисини йегән болса, Худа уларни қандақ җазалатти?

Саһинур: Өлүп кетәтти.

Меһриниса: Тоғра дәйсиз. Андин кейинки айәтләрдә шуни көрәләймизки, Шәйтан Худани әйиплигән. Униң «Яқ, силәр өлмәйсиләр» дегән сөзлиригә диққәт қилиң. Тәсәввур қилип беқиң: Шәйтан Худани ялғанчи дәп атап әйиплигән!

Саһинур: Мән бу тоғрисида һечқачан аңлимаптимән.

Меһриниса: Шәйтан, Худани ялғанчи дәп әйипләп, оттуриға бир муһим мәсилини чиқарған. Бу мәсилини һәл қилиш үчүн вақит тәләп қилиниши керәк еди. Немишкә, биләмсиз?

Саһинур: Яқ, билмәймән.

Меһриниса: Ундақта бир мисални кәлтүрүп берәй. Бир күни мән сизгә келип, мән сиздин күчлүгирәк десәм, мениң раст әмәслигимни испатлаш үчүн немә қилаттиңиз?

Саһинур: Ммм, күчимизни синап көрәйли дәттим.

Меһриниса: һә-ә тоғра, мәсилән, бир еғир нәрсини оттуриға қоюп, уни новәт билән көтүрүп көрәттуқ. Мошундақ йол арқилиқ кимниң күчлүгирәк екәнлигини ениқлашқа асан болиду.

Саһинур: Һә-ә мана, чүшәндим.

Меһриниса: Лекин, сизниң алдиңизға келип, мән күчлүкмән дейишимниң орниға, мән сиздин растчилирақ десәмчу? Әнди буни испатлаш қийинирақ, шундақ әмәсму?

Саһинур: Һә-ә, тоғра.

Меһриниса: Җисманий күчни синиғанға охшаш, кимниң растчил екәнлигини синап көрүш мүмкин әмәс.

Саһинур: Уғу, шундақ.

Меһриниса: Шуңа бу мәсилини һәл қилишниң бирдин-бир йоли иккимиздин кимниң растчил, кимниң ялғанчи екәнлигимизни синап көрүш үчүн йетәрлик вақит керәк.

Саһинур: Бу сөзләрниң җени бар.

Меһриниса: Келиң, йәнә бир қетим Яритилиш китавиға диққәт қилайли. Бу йәрдә Шәйтан мән Худадин күчлүгирәк дәватамду?

Саһинур: Яқ, демәйватиду.

Меһриниса: Әгәр, у шундақ дегән болса, Худа Өзиниң униңдин күчлүгирәк екәнлигини бирдәм испатлиған болатти. Лекин Шәйтан мән Худадин растчилирақ дәп җар салған. Әслидә у Һава аниға: «Худа силәрни алдаватиду, мән болсам, силәргә һәқни ейтиватимән»— дегән.

Саһинур: Қизиқ екән.

Меһриниса: Мол даналиққа толған Худа бу мәсилини һәл қилиш үчүн вақитниң өтүши керәклигини яхши чүшәнгән. Нәтиҗидә, вақит-саати кәлгәндә, кимниң раст, кимниң ялған ейтқанлиғини ашкарә қилиниду.

Саһинур: Вақит өтүп, Һава ана өлүп кәткән. Бу Худаниң һәқни ейтқанлиғини испатлимиғанму?

Меһриниса: Һә-ә, испатлиған. Лекин, Шәйтан буниңдин йәнә бир муһим мәсилини оттуриға чиқарған екән. Йәнә бир қетим 5-айәткә қарап бақайли. Шәйтан Һава аниға немә дегәнлигигә диққәт қилип бақтиңизму?

Саһинур: У мевини йесә, көзлириңлар ечилиду дегән.

Меһриниса: Тоғра. Униңдин башқа, у Һава аниға: «Силәр яхши вә яманни билидиған Худадәк болисиләр»,— дегән. Аддий сөз билән ейтқанда, Шәйтанниң Худа инсанлардин бир нәрсә йошуриватиду дәп ейтқуси кәлгән.

Саһинур: Һә-ә, чүшәндим.

Меһриниса: Шундақ қилип, Шәйтан бир талаш-тартиш мәсилисини оттуриға қойған.

Саһинур: Сиз немә демәкчисиз?

Меһриниса: Демәкчи болғиним, әсли Шәйтан Һава ана вә һәммә инсанлар Худаниң һөкүмранлиғисиз яхши яшалайду дегән. Бу вәзийәттә Йәһва Худа Шәйтанға дегәнлириниң һәқ екәнлигини испатлашқа тиришишқа вақит бәргән. Сәвәви Худа шундақ қилип, бу мәсилини һәл қилишниң әң яхши йол екәнлигини билгән. Нәтиҗидә, Худа Шәйтанға дунияни вақитчә башқурушқа йол қойған. Шуңа, бу тәлим немә үчүн шунчә көп азап-оқубәтләр барлиғини чүшәндүриду. Чүнки дунияни Худа әмәс, Шәйтан башқуруп келиватиду c. Лекин, яхши бир хәвәр бар.

Саһинур: Қандақ хәвәр?

Меһриниса: Муқәддәс китап Худа тоғрисида бизгә муһим икки һәқиқәтни ечип бәргән. Биринчи һәқиқәт шуки, У биз чекиватқан азап -оқубәтлиримизни көрүп, бизгә ич ағритиду. Мәсилән, Давут падишаниң Зәбур китави 31-бап, 7-айәттә йезилған сөзлирини көрүп бақайли. У өз һаятида көп азап-оқубәтләрни чәккән. У дуада немиләрни дегәнлиригә диққәт қилиң. Бу айәтни оқуп берәләмсиз?

Саһинур: Мақул. «Мениң дәрдимгә көз селип, дилим қайғусини билгиниңгә, вапа сөйгүңниң һисдашлиғиға шатлинип, хурсән болумән».

Меһриниса: Гәрчә Давут көп азап-оқубәт чәксиму, Йәһва Худа униң баштин өткүзгәнлиридин хәвәрдар болған. Давут буни билип, күч-мәдәт тапқан. Тәсәввур қилип беқиң: башқа адәмләр бизниң дәрдлиримизни толуқ чүшәнмисиму, Йәһва Худа һәммидин хәвәрдар, һәтта қәлбимиздики дәртни бәк яхши чүшиниду. Илһам беридиған ой-пикир әмәсму?

Саһинур: Һә-ә, әлвәттә илһам бериду.

Меһриниса: Иккинчи муһим һәқиқәт шуки, Худа азап-оқубәтләрниң мәңгү йүз беришигә йол қоймайду. Муқәддәс китап Худа пат йеқинда Шәйтанниң рәзил һөкүмранлиғини йоқ қилиду дәйду. Худа бүгүнки күндә йүз бериватқан һәммә қийинчилиқларни, шу җүмлидин сиз аниңиз билән тартиватқан һәммә азап-оқубәтләрни түп йилтизи билән қомуруп ташлайду. Келәр һәптидә Худа һәммә азап-оқубәтләрни пат йеқинда йоқ қилидиғанлиға немә үчүн ишинишкә болиду дегән соални чүшәндүрүп бәрсәм, қандақ қарайсиз?

Саһинур: Мақул. Келиң.