იოანე 5:1––47
5 თეშ უკულ იესოქ იერუსალიმშა იუდეველეფიშ დღახუშა მიდართჷ.
2 იერუსალიმს შხურიშ კარმინოლწკუმა, ხუთ კარიდორ შქას, ნამდგას მელე-მოლე სტოლბეფ ელაჸუნს, აუზ რე; თის ებრაულო „ბეთზათა“ ჯოხო.
3 თექ ქიანაშ დალახებურ, თოლს ვარწყედუნ ფერ, ქულა დო ხე დო კუჩხ ვარგუდუნ ფერ ჯანუდ.
4 *——
5 თინეფ შქას რდჷ ართ კოჩ, ნამუთ 38 წანას რდჷ დალახებურ.
6 იესოქ ქოძირ თე კოჩ დო, რახანს უჩქუდ, ნამდა ბრელ ხან რდჷ, მუთ ლახალა ოჭირუდ, კითხჷ: „გოკონო, დოსქიდე ლახალაშე?“
7 დალახებურ კოჩიქ უპასუხ: „ბატონ, მითინ ვა პჸუნსჷ, მით წყარ იქანცუნ თიმწკუმა, აუზშა გენომჸუნანს; ჩქიმ მეულაშახ, შხვა მიჭიშუანს ენულას“.
8 იესოქ თის უწუ: „გედირთ, გეჭოფ სქან გიონჯირალ დო გილართ!“
9 თი კოჩიქ ხეთეშე დოსქიდ ლახალაშე; გეჭოფ მუშ გიონჯირალ დო გილულა ქიდიჭყჷ.
თექ საბატონს მოხვად.
10 ათეშენ იუდეველეფქ სქილადირ კოჩის უწუეს: „ამდღა საბატონ რე დო კანონით ვაიღ გიონჯირალიშ გილაღალაშ უფლება!“
11 მარა თიქ უპასუხ: „მოსქილიდუნ, თიქ მიწუ, გეჭოფ სქან გიონჯირალ დო გილართია“.
12 თინეფქ კითხეს: „მიქ გიწუ, გეჭოფ გიონჯირალ დო გილართია?“
13 თე კოჩის ვა უჩქუდ, მი რდჷ თინა, მუშენდა იესოქ ხეთეშე ქიდიტუ თექიანობა დო ხალხის ქაკათ.
14 თეშ უკულ იესოქ თინა ტაძარს ქოძირ დო უწუ: „ასე, მუჟამსით სქილადირ რექჷ, მეტო ვადაშუა, ნამდა უფრაშიქ ვა გაღოლას!“
15 თი კოჩიქ მიდართჷ დო იუდეველეფს უწუ, ნამდა იესო რდჷ თინა, მიდგაქ ოსქილიდუ.
16 იუდეველეფქ თხოზინ ქუდუჭყეს იესოს, მუშენდა თეცალ მუდგარენეფს საბატონს ორთუდ.
17 მარა იესო ურაგადუდ თინეფს: „ჩქიმ მუმა ამდღარშახ ხანდენს დო მა ხოლო ფხანდენქ“.
18 ათეშენ იუდეველეფ უმოს მონდომებულო ოცადუდეს თიშ ჸვილუას, მუშენდა ფიქრენდეს, ნამდა თინა ხვალე საბატონიშ კანონს ვეგნურთანდუნ, ღორონთის მუშ მუმათ მიშინუანდჷ დო თეშნერო თის უმანგენდჷ დუდის.
19 ათეშენ იესოქ უწუ თინეფს: „მართალს, მართალს გირაგადუთ: სქუა მუთუნს ვართჷ მუშით, თიშ მეტის, მუდგას მუმაშე ორწყე. მუდგას მუმა ორთჷ, სქუა ხოლო თის ორთჷ.
20 მუმას უჸორს სქუა დო ირფელს ოძირანს, მუდგას მუ ორთჷ. უმოს დიდ საქმეეფს ხოლო ქაძირანს თის, ნამდა მანგარო გუგაკვირან.
21 მუჭოთ მუმა ათელენს ღურელეფს დო არზენს სიცოცხლეს, თეშ სქუა ხოლო, მიდგას მუს ოკონ, თის ქიმეჩანს სიცოცხლეს.
22 მუმა მითინს ვასამართლენს. თიქ გასამართლება სქუას მიანდჷ,
23 ნამდა არძაქ პატი ქოცას სქუას, მუჭოთ მუმას ცენა პატის. მით სქუას ვა ცენსჷ პატის, თინა ვართ მუმას ცენსჷ პატის, მიდგაქ თინა მაშქვჷ.
24 მართალს, მართალს გირაგადუთ: მით ირჩქილე ჩქიმ სიტყვას დო ჩქიმ მუმაშქუმალარ წანსჷ, ულიებ სიცოცხლეს მიღენს. თინა ვეგესამართლებ დო ღურაშე სიცოცხლეშა გინილენს.
25 მართალს, მართალს გირაგადუთ: დოდირთუ დრო დო ქოთ ქუდოდირთჷ, მუჟამსით ღურელეფ ქიგეგონენა ღორონთიშ სქუაშ ხონარს დო მით ქელერჩქილუანს, იცოცხლენს.
26 მუმას სიცოცხლეშ მეჩამაშ ძალა უღჷ დო სქუას ხოლო ქიმეჩ თეშ ძალა.
27 გასამართლებაშ უფლება თის ქიმეჩ, მუშენდა თინა კოჩიშ სქუა რე.
28 ვა გაიკვირდან თექ, მუშენდა დოდირთუ დრო, მუჟამსით არძა ღურელ, მით სასაფლას* რე, თიშ ხონარს ქიგეგონენს
29 დო გეთელებ: ჯგირ საქმეეფიშ მაკეთებელ ულიებ სიცოცხლეშ მიოღებელო დო გლახა საქმეეფიშ მაკეთებელ — გასასამართლებერო.
30 ჩქიმით მუთუნიშ კეთება ვეშემლებ, მუდგას იფრჩქილექ, თით ვასამართლენქ; ჩქიმ გიშნაღელ განაჩენ სამართლიან რე, მუშენდა ჩქიმ ნებაშ ვარინ, ჩქიმ მუმაშქუმალარიშ ნებაშ შესრულება მოკო.
31 ჩქიმ დუდიშ გურშენ ხვალე მა ქუვამოწმენქ-და, ჩქიმ დამოწმება მართალ ვეჸუაფ.
32 ჩქიმ გურშენ შხვა ამოწმენს დო მიჩქჷ, ნამდა მუდგას თინა ამოწმენს, მართალ რე.
33 თქვა ხალხ მიდაშქვით იოანეშა დო თიქ სიმართლე დამოწმჷ ჩქიმიშ გურშენ.
34 მა კოჩშე დამოწმება ვა მოსაჭირ, მარა თეს თიშენ გირაგადუთ, ნამდა გინოსქიდათ.
35 თი კოჩ ლამპა რდჷ, ნამდგას ონტუდ დო სინთანდჷ, მარა თქვა ხვალე ჭიჭე ხანით იკორინეთ, ხიოლ გიღუდესკო თიშ სინთეთ.
36 მარა მა უმოს დიდ დამოწმება მიღჷ, ვინემ იოანექ დამოწმჷ ჩქიმიშ გურშენ, მუშენდა ზუსტას თი საქმეეფ, მუდგაშ კეთება მუმაქ დუმავალ დო მუდგას ვორთუქ, ამოწმენს ჩქიმიშ გურშენ, ნამდა მუმაშ მოშქუმალირ ვორექ.
37 მუმაქ, ნამდგაქ მუმაშქვჷ, დამოწმჷ ჩქიმიშ გურშენ. თქვა ვართ თიშ ხონარ გაიგებუნა დო ვართ გიძირუნა.
38 თქვან გურს ღორონთიშ სიტყვა თიშენ ვა სქიდუ, ნამდა ვა რწანა თინა, მით თიქ მაშქვჷ.
39 თიშენ ირკვიენთ წმინდა წერილეფს, ნამდა ფიქრენთ, თინეფიშ საშვალებათ მიღენთ ულიებ სიცოცხლეს; ზუსტას თინეფ ამოწმენა ჩქიმიშ გურშენ.
40 მარა თქვა ვა გოკონა, ქუმორთათ ჩქიმდა, ნამდა მიღათ ულიებ სიცოცხლე.
41 მა ვა მოკო დიდებაშ მეღება ადამიანეფშე.
42 ჯგირო მიჩქჷ, ნამდა თქვან გურეფს ვა რე ღორონთიშ ჸოროფა.
43 მა ჩქიმ მუმაშ სახელით მოფრთჷ, მარა თქვა ვა ბღებულენთ. შხვა მიდგაინს მუშ სახელით ქუმურთუმუდუკონ, მიღენდით.
44 მუჭო ირწმუნენთ, მუჟამსით ართიანშე ღებულენთ დიდებას დო ღორონთშე დიდებაშ მეღებას ვაცადუთ?!
45 ვეფიქრათ, ნამდა მუმაწკუმა ბრალს ქიგერდვანთ. თქვანდა ბრალიშ გიმადვალარ მოსე რე, მიდგაშ იმენდ გიღუნა.
46 მოსე ქორწანდანინ, მა ხოლო მირწმუნენდით, მუშენდა თიქ ჭარჷ ჩქიმიშ გურშენ.
47 მარა თიშ ნაჭარა ვა რწანან-და, ჩქიმ ნარაგადის მუჭო ირწმუნენთ?!“
სქოლიოეფი
^ თე მუხლ ბიბლიაშ ნამთინე თარგმანს ჭარჷ, მარა თინა შხვადოშხვა სანდო ბერძნულ ხეშნაჭარეფს ვა რე მოჩამილ.
^ თაქ იგულისხმებუნა თი ღურელეფ, მით ღორონთიშ მეხსიერებას რენა. თე მუხლის ბერძნულ ტექსტის გიმორნაფილ რე სიტყვა „მნემეიონ“. თინა მოურს ზმნაშე, ნამუთ „გოშინას“ ნიშნენს. თე ბერძნულ სიტყვა თი აზრის გინმოჩანს, ნამდა ღურელ პიროვნება ვეჸუაფუდ გოჭყოლიდაფირ.
