Μετάβαση στο περιεχόμενο

Μετάβαση στον πίνακα περιεχομένων

Ένας Σύγχρονος Καλός Σαμαρείτης

Ένας Σύγχρονος Καλός Σαμαρείτης

Ένας Σύγχρονος Καλός Σαμαρείτης

ΑΠΟ ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΟ ΤΟΥ ΞΥΠΝΑ! ΣΤΟ ΜΕΞΙΚΟ

Πολλοί από εμάς έχουν ακούσει την ιστορία της Αγίας Γραφής σχετικά με κάποιον φιλικό άνθρωπο που αποκαλείται συνήθως Καλός Σαμαρείτης. (Λουκάς 10:29-37) Σε αυτή την παραβολή, ο Ιησούς Χριστός έδειξε σε ποιο ασυνήθιστο σημείο έφτασε κάποιος Σαμαρείτης για να εκδηλώσει την αγάπη του προς τον πλησίον του που βρέθηκε σε ανάγκη. Υπάρχουν άραγε σήμερα τέτοιοι καλοί Σαμαρείτες; Προσέξτε την ακόλουθη αφήγηση από το Μεξικό.

Επιστρέφοντας από ένα ταξίδι, ο Μπετουέλ και η οικογένειά του βρίσκονταν λίγα χιλιόμετρα μακριά από το σπίτι τους όταν είδαν ένα τρομερό αυτοκινητικό δυστύχημα στην εθνική οδό. Σταμάτησαν για να βοηθήσουν. Ένας από τους οδηγούς που περιλαμβάνονταν, ο οποίος ήταν γιατρός, τους ζήτησε να μεταφέρουν στο πλησιέστερο νοσοκομείο την έγκυο σύζυγό του και τις δύο μικρές κόρες τους για να τους δοθεί φροντίδα. Πράγματι τις πήγαν, και κατόπιν ο Μπετουέλ επέστρεψε στον τόπο του δυστυχήματος για να δει ποια άλλη βοήθεια μπορούσε να προσφέρει.

Ο Μπετουέλ αφηγείται: «Η τροχαία είχε φτάσει, και ο γιατρός θα κρατούνταν για ανάκριση επειδή υπήρχε και κάποιος νεκρός. Όταν ο γιατρός με ρώτησε γιατί τον βοηθούσα, του εξήγησα ότι είμαστε Μάρτυρες του Ιεχωβά και ότι είχαμε μάθει από τη Γραφή πως πρέπει να αγαπάμε τον πλησίον μας. Του είπα ότι δεν χρειαζόταν να ανησυχεί για τη σύζυγο και τα παιδιά του, επειδή θα τους φροντίζαμε εμείς. Με δάκρυα ευγνωμοσύνης στα μάτια του, μου έδωσε τότε τα τιμαλφή του για να τα φυλάξω».

Ο Μπετουέλ και η οικογένειά του πήραν στο σπίτι τους την οικογένεια αυτού του ανθρώπου και τους φρόντισαν αρκετές μέρες. Ο Μπετουέλ αξιοποίησε αυτή την ευκαιρία και άρχισε μαζί τους Γραφική μελέτη. Όταν ο γιατρός αφέθηκε ελεύθερος, εξέφρασε την ευγνωμοσύνη του και το θαυμασμό του για τους Μάρτυρες του Ιεχωβά. Υποσχέθηκε να συνεχίσει τη Γραφική μελέτη όταν θα επέστρεφε στον τόπο του και είπε ότι, αν η σύζυγός του γεννούσε γιο, θα τον ονόμαζε Μπετουέλ. Ο Μπετουέλ συνεχίζει ως εξής: «Τώρα, δύο χρόνια αργότερα, μας δόθηκε η ευκαιρία να τους επισκεφτούμε. Προς έκπληξή μου, μελετούσαν τη Γραφή, και το μικρό τους αγοράκι λεγόταν Μπετουέλ!»

[Εικόνα στη σελίδα 13]

Μπετουέλ