Μετάβαση στο περιεχόμενο

Μετάβαση στον πίνακα περιεχομένων

Απόκτηση Γνώσης για τον Θεό—Πώς;

Απόκτηση Γνώσης για τον Θεό—Πώς;

Απόκτηση Γνώσης για τον Θεό—Πώς;

Μερικοί ίσως αμφιβάλλουν για το αν ο Θεός ενδιαφέρεται πραγματικά να αποκαλύψει τον εαυτό του στους ανθρώπους. Αν ενδιαφέρεται, πώς το εκδηλώνει αυτό;

Ο ΠΡΟΤΕΣΤΑΝΤΗΣ Μεταρρυθμιστής του 16ου αιώνα Ιωάννης Καλβίνος συμπέρανε ορθά ότι οι άνθρωποι δεν μπορούν από μόνοι τους να γνωρίσουν τον Θεό εκτός αν εκείνος αποκαλύψει τον εαυτό του στην ανθρωπότητα. Μερικοί, όμως, ίσως αναρωτιούνται αν ο Θεός ενδιαφέρεται πραγματικά να αποκαλύψει τον εαυτό του στους ανθρώπους. Και αν ναι, πώς το εκδηλώνει αυτό;

Ο Ιεχωβά, ο “Μεγαλειώδης Δημιουργός”, έχει λόγο για καθετί που κάνει. Επίσης, ως «Θεός Παντοδύναμος», είναι πλήρως ικανός να φέρνει σε πέρας τους σκοπούς του. (Εκκλησιαστής 12:1· Έξοδος 6:3) Μπορούμε να είμαστε βέβαιοι ότι είναι πρόθυμος να αποκαλύπτει τους σκοπούς του στους ανθρώπους, διότι ο προφήτης του, ο Αμώς, έγραψε υπό θεϊκή έμπνευση: «Ο Υπέρτατος Κύριος Ιεχωβά δεν θα κάνει τίποτα χωρίς να αποκαλύψει το εμπιστευτικό του ζήτημα στους υπηρέτες του τους προφήτες». Προσέξτε, όμως, ότι ειπώθηκε πως ο Θεός αποκαλύπτει τους σκοπούς του μόνο στους υπηρέτες του, σε εκείνους που τον αγαπούν ειλικρινά. Δεν είναι λογικό αυτό; Σε ποιον θα αποκαλύπτατε εσείς τα εμπιστευτικά σας ζητήματα; Σε οποιονδήποτε ή στους στενότερους συντρόφους σας;—Αμώς 3:7· Ησαΐας 40:13, 25, 26.

Η σοφία και η γνώση του Θεού γεμίζουν δέος τα ταπεινά άτομα, και αυτό είναι κατάλληλο. Ωστόσο, δεν αρκεί το δέος αν θέλουμε να ωφεληθούμε προσωπικά από τη θεϊκή σοφία και γνώση. Η Γραφή τονίζει ότι, για να μάθουμε τις σκέψεις του Θεού, χρειαζόμαστε ταπεινή καρδιά: “Να αποταμιεύσεις τις εντολές μου μέσα σου. Να δώσεις προσοχή στη σοφία με το αφτί σου. Να κλίνεις την καρδιά σου στη διάκριση. Να καλέσεις την κατανόηση και να υψώσεις τη φωνή σου προς τη διάκριση. Να τη ζητάς σαν ασήμι”.—Παροιμίες 2:1-4.

Το ταπεινό άτομο που καταβάλλει τέτοιου είδους προσπάθεια θα μπορέσει όντως να γνωρίσει τον Θεό. Αυτή η περικοπή από το βιβλίο των Παροιμιών συνεχίζει ως εξής: «Ο Ιεχωβά δίνει σοφία· από το στόμα του εξέρχεται γνώση και διάκριση». Ναι, οι ειλικρινείς εκζητητές της αλήθειας μπορούν να “κατανοήσουν τη δικαιοσύνη και την κρίση και την ευθύτητα, ολόκληρη την πορεία αυτού που είναι καλό”.—Παροιμίες 2:6-9.

Σε Αναζήτηση της Αλήθειας

Η Εγκυκλοπαίδεια της Θρησκείας (The Encyclopedia of Religion) δηλώνει: «Η ανθρώπινη ζωή χαρακτηρίζεται από την ανάγκη να ξεχωρίζουμε το πραγματικό από το μη πραγματικό, το ισχυρό από το ανίσχυρο, το γνήσιο από το απατηλό, το αγνό από το μολυσμένο, το σαφές από το συγκεχυμένο, καθώς επίσης τις σχετικές θέσεις του ενός ή του άλλου άκρου». Για να ανταποκριθούν οι άνθρωποι σε αυτή την ανάγκη, αναζητούν επί μακρόν την αλήθεια. Στο βαθμό στον οποίο έχουν κατευθύνει την αναζήτησή τους στον Ιεχωβά, τον οποίο ο ψαλμωδός αποκαλεί “Θεό της αλήθειας”, έχουν σημειώσει πρόοδο σε σχέση με την εύρεση της αλήθειας.—Ψαλμός 31:5.

Το όνομα Ιεχωβά σημαίνει κυριολεκτικά «Αυτός Κάνει να Γίνεται». (Γένεση 2:4, υποσημείωση στη ΜΝΚ) Επομένως, η ίδια η σημασία του ονόματος του Θεού στρέφει την προσοχή στην ιδιότητά του ως Δημιουργού καθώς και στο σκοπό του. Στην πραγματικότητα, η γνώση και η χρήση του ονόματος Ιεχωβά αποτελούν χαρακτηριστικό γνώρισμα της αληθινής θρησκείας. Ο Ιησούς αναγνώρισε ξεκάθαρα αυτό το γεγονός. Αναφερόμενος στους ακολούθους του, είπε προσευχόμενος στον Θεό: «Τους γνωστοποίησα το όνομά σου και θα το γνωστοποιήσω, ώστε η αγάπη με την οποία με αγάπησες να είναι μέσα σε αυτούς και εγώ σε ενότητα με αυτούς».—Ιωάννης 17:26.

Βασιζόμενος στη φιλία του με τον Θεό, ένας αρχαίος Εβραίος ονόματι Ιωσήφ, όταν κλήθηκε να αποκαλύψει τη σημασία κάποιων ονείρων, είπε με πεποίθηση: «Δεν ανήκουν οι ερμηνείες στον Θεό;»—Γένεση 40:8· 41:15, 16.

Αρκετούς αιώνες αργότερα, ο Βασιλιάς Ναβουχοδονόσορ της Βαβυλώνας είδε ένα όνειρο το οποίο οι σοφοί του δεν μπορούσαν να ερμηνεύσουν. Ο προφήτης Δανιήλ είπε στο βασιλιά: «Υπάρχει Θεός στους ουρανούς ο οποίος αποκαλύπτει μυστικά, και αυτός έκανε γνωστό στον Βασιλιά Ναβουχοδονόσορα τι θα συμβεί στο τελικό διάστημα των ημερών».—Δανιήλ 2:28.

Τα παραδείγματα του Ιωσήφ και του Δανιήλ δείχνουν ότι η σοφία και η γνώση του Θεού είναι διαθέσιμες μόνο σε άτομα που υπηρετούν τον Ιεχωβά Θεό. Φυσικά, για να αποκτήσουμε την εύνοια του Θεού ίσως πρέπει να εγκαταλείψουμε απόψεις που διακρατούσαμε προηγουμένως. Οι Ιουδαίοι του πρώτου αιώνα που έγιναν Χριστιανοί χρειάστηκε να κάνουν ακριβώς αυτό. Επειδή είχαν ανατραφεί ώστε να σέβονται τους νόμους που είχαν θεσπιστεί υπό το Ιουδαϊκό σύστημα πραγμάτων και να υπακούν σε αυτούς, χρειάζονταν χρόνο για να δεχτούν τον Ιησού ως τον Μεσσία. Αυτός ήρθε για να εκπληρώσει το Μωσαϊκό Νόμο που αποτελούσε «σκιά των καλών μελλοντικών πραγμάτων». (Εβραίους 10:1· Ματθαίος 5:17· Λουκάς 24:44, 45) Τη θέση του πήρε “ο νόμος του Χριστού”, ο οποίος είναι πολύ ανώτερος από το Μωσαϊκό Νόμο.—Γαλάτες 6:2· Ρωμαίους 13:10· Ιακώβου 2:8.

Όλοι μας γεννηθήκαμε σε έναν κόσμο αποξενωμένο από τον Θεό. Εξαιτίας της αμαρτίας που κληρονομήσαμε από το πρώτο ανθρώπινο ζευγάρι, γεννηθήκαμε εχθροί του Θεού, χωρίς ακριβή γνώση για τους σκοπούς του. Αποκτήσαμε επίσης δόλια καρδιά. (Ιερεμίας 17:9· Εφεσίους 2:12· 4:18· Κολοσσαείς 1:21) Για να κερδίσουμε τη φιλία του Θεού, πρέπει να μάθουμε να προσαρμόζουμε τον τρόπο σκέψης μας σύμφωνα με τις οδούς του Θεού, πράγμα που δεν είναι καθόλου εύκολο.

Ίσως είναι δύσκολο να απορρίψουμε ψεύτικες θρησκευτικές απόψεις ή συνήθειες, ιδιαίτερα αν αυτές μας έχουν εντυπωθεί από την παιδική μας ηλικία. Αλλά αποτελεί συνετή πορεία το να συνεχίζουμε να ακολουθούμε την εσφαλμένη οδό; Σαφώς όχι! Είναι ασφαλώς σοφότερο να αλλάξει κάποιος τον τρόπο σκέψης του και να αποκτήσει έτσι την επιδοκιμασία του Θεού.

Προσδιορισμός του Αγωγού Διδασκαλίας του Θεού

Πού μπορούμε να βρούμε βοήθεια για να κατανοήσουμε το Λόγο της αλήθειας και κατόπιν να ζούμε σύμφωνα με αυτόν; Στον αρχαίο Ισραήλ, ο Θεός παρείχε ηγεσία μέσω έμπιστων και όσιων ατόμων που βρίσκονταν σε θέσεις ευθύνης. Η Κεφαλή της Χριστιανικής εκκλησίας σήμερα, ο Χριστός, καθοδηγεί παρόμοια όσους αναζητούν ειλικρινά την αλήθεια. Το κάνει αυτό μέσω των έμπιστων και όσιων ακολούθων του, οι οποίοι αποτελούν τον αγωγό που έχει την ευθύνη να καθοδηγεί και να προστατεύει τους ένθερμους εκζητητές της αλήθειας. (Ματθαίος 24:45-47· Κολοσσαείς 1:18) Αλλά πώς μπορεί να προσδιορίσει κάποιος τον αγωγό διδασκαλίας του Θεού;

Οι αληθινοί ακόλουθοι του Ιησού Χριστού πασχίζουν να αντανακλούν τις ίδιες ιδιότητες που εκδήλωνε ο Ιησούς ως άνθρωπος. Σε έναν ολοένα και πιο πονηρό κόσμο, το γεγονός ότι είναι οι μοναδικοί που εκδηλώνουν τέτοιες πνευματικές ιδιότητες διευκολύνει τον προσδιορισμό αυτών των ακολούθων. (Βλέπε το πλαίσιο στη σελίδα 6.) Είναι αυτές οι ιδιότητες εμφανείς στη θρησκεία στην οποία ανήκετε ή στις θρησκείες των συνανθρώπων σας; Αξίζει τον κόπο να ερευνήσετε αυτό το ζήτημα υπό το φως της Γραφής.

Προσκαλούμε εσάς τους αναγνώστες μας να το κάνετε αυτό μέσω μιας σειράς μαθημάτων για μελέτη της Αγίας Γραφής. Πέρσι, κατά μέσο όρο, πάνω από 6.000.000 άτομα ή οικογένειες σε 235 χώρες επωφελήθηκαν από αυτή τη διευθέτηση για μελέτη της Γραφής με τους Μάρτυρες του Ιεχωβά. Η απόκτηση της σοφίας και της γνώσης του Θεού είναι μια συνεχιζόμενη, ικανοποιητική και ανταμειφτική δραστηριότητα. Γιατί να μην ξεκινήσετε ένα «ταξίδι» με σκοπό την απόκτηση της σοφίας και της γνώσης του Θεού; Είναι ένα ταξίδι για το οποίο δεν θα μετανιώσετε ποτέ. Ναι, μπορούμε πράγματι να γνωρίσουμε τον Θεό!

[Πλαίσιο στη σελίδα 6]

ΟΣΟΙ ΒΡΙΣΚΟΝΤΑΙ ΣΕ ΑΡΜΟΝΙΑ ΜΕ ΤΟΝ ΘΕΟ . . .

διατηρούν ουδετερότητα στις πολιτικές διαμάχες.—Ησαΐας 2:4.

παράγουν καλούς καρπούς κάνοντας το θέλημα του Θεού.—Ματθαίος 7:13-23.

εκδηλώνουν αληθινή αγάπη μεταξύ τους.—Ιωάννης 13:35· 1 Ιωάννη 4:20.

μιλούν παντού με ενότητα. —Μιχαίας 2:12.

δεν μιμούνται την εσφαλμένη στάση και διαγωγή του κόσμου γύρω τους.—Ιωάννης 17:16.

δίνουν μαρτυρία για την αλήθεια και κάνουν μαθητές.—Ματθαίος 24:14· 28:19, 20.

χαίρονται να συναθροίζονται τακτικά για αμοιβαία ενθάρρυνση.—Εβραίους 10:25.

αινούν τον Θεό ως διεθνές σώμα. —Αποκάλυψη 7:9, 10.

[Εικόνες στη σελίδα 7]

Η γνώση για τον Θεό αποκτάται σε ατομικό, οικογενειακό και εκκλησιαστικό επίπεδο