آیا شما خود را فردی خوشبخت می‌دانید؟‏ اگر چنین است چه چیز این احساس شادی و رضایت را در شما به وجود آورده است؛‏ خانواده‌تان،‏ کارتان یا اعتقاد مذهبی‌تان؟‏ شاید اکنون در پی اهدافی باشید که امیدوارید با دستیابی به آن به شادی و خوشبختی برسید؛‏ اهدافی مثل تمام کردن تحصیلات،‏ پیدا کردن شغلی خوب یا خرید ماشینی جدید.‏

معمولاً شخص پس از دستیابی به هدف یا خواسته‌اش احساس خوشبختی و رضایت می‌کند.‏ اما این احساس تا چه حد دوام دارد؟‏ اغلب موقتی و گذراست و همین می‌تواند موجب نارضایتی و دلسردی شود.‏

در واقع خوشبختی و سعادت در زندگی را می‌توان این گونه تعریف کرد؛‏ وضعیتی رضایت‌بخش و باثبات که می‌تواند از خشنودی و رضایت‌خاطری ساده تا شادی‌ای عمیق و پرشور باشد و شخص می‌خواهد که این احساس همچنان ادامه داشته باشد.‏

از آنجا که خوشبختی و سعادت،‏ احساس رضایتی پیوسته است،‏ پس نباید تصوّر کرد که برای رسیدن به خوشبختی باید به هدفی خاص دست یافت،‏ بلکه خوشبختی راهی است که با قدم برداشتن در آن می‌توان از آن برخوردار شد.‏ در واقع شخص با گفتن این که من خوشبخت خواهم بود اگر چنین یا چنان شود،‏ خوشبختی و رضایتی را که می‌تواند اکنون از آن برخوردار شود به آینده موکول می‌کند.‏

خوشبختی و سعادت را می‌توان با سلامت جسمانی مقایسه کرد.‏ چگونه می‌توان از سلامت جسمانی برخوردار شد؟‏ باید رژیم غذایی،‏ ورزش و شیوهٔ زندگی سالمی در پیش گرفت.‏ مشابهاً،‏ با قدم برداشتن در راه درست زندگی و به کار بستن اصول صحیح می‌توان خوشبخت بود.‏

چه اصول یا خصوصیاتی مشخصهٔ راه خوشبختی در زندگی است؟‏ خصوصیات متعددی در خوشبختی فرد دخیلند،‏ اما آنچه در ادامه آمده است نقشی اساسی در خوشبختی ما انسان‌ها دارد:‏

• قناعت و سخاوت

• سلامت جسمی و بالا بردن قدرت تحمّل

• عشق و محبت

• بخشش دیگران

• داشتن مقصود در زندگی

• امید

در کتاب مقدّس آمده است:‏ «خوشا به حال آنان که در راستی گام برمی‌دارند.‏» (‏مزمور ۱۱۹:‏۱‏)‏ در ادامه خواهیم دید که چگونه می‌توان در این راه گام برداشت.‏