„Głową każdego mężczyzny jest Chrystus” (1 KORYNTIAN 11:3).

1, 2. (a) Co może być miarą sukcesu męża? (b) Dlaczego trzeba uznawać Boskie pochodzenie małżeństwa?

CO JEST miarą sukcesu męża? Jego zdolności umysłowe i fizyczne? Umiejętność zarabiania pieniędzy? A może przede wszystkim troskliwy i życzliwy stosunek do żony i dzieci? W tej ostatniej dziedzinie wielu mężów wypada marnie, ponieważ ulega duchowi świata i kieruje się kryteriami ludzkimi. Dlaczego tak postępują? Głównie dlatego, że nie uznają i nie przestrzegają wskazówek Założyciela małżeństwa — Tego, który ‛wyjął z człowieka żebro i ukształtował z niego niewiastę, i przyprowadził ją do człowieka’ (Rodzaju 2:21-24).

² Tę biblijną relację o Boskim pochodzeniu małżeństwa potwierdził Jezus, gdy oznajmił swoim przeciwnikom: „Czy nie czytaliście, że ten, który ich stworzył, od początku uczynił ich mężczyzną i kobietą i powiedział: ‚Z tego względu mężczyzna opuści ojca i matkę, a przylgnie do swej żony i oboje będą jednym ciałem’? Tak więc nie są już dwojgiem, lecz jednym ciałem. Co zatem Bóg wprzągł we wspólne jarzmo, tego niech człowiek nie rozdziela” (Mateusza 19:4-6). Wypływa stąd wniosek, że kluczem do szczęśliwego małżeństwa jest uznawanie Boskiego pochodzenia tej instytucji oraz stosowanie się do rad zawartych w Słowie Bożym, Biblii.

Warunek powodzenia

3, 4. (a) Skąd Jezus ma rozległą wiedzę o małżeństwie? (b) Kto jest symboliczną małżonką Jezusa i jak mężowie powinni traktować swe żony?

³ Szczególnie pomocne dla mężów jest studiowanie wypowiedzi Jezusa oraz naśladowanie jego przykładu. A ma on w tej dziedzinie przeogromną wiedzę, ponieważ był przy stwarzaniu pierwszej pary ludzi i przy ich zaślubinach. Jehowa rzekł do niego: „Uczyńmy człowieka na nasz obraz, na nasze podobieństwo” (Rodzaju 1:26). Bóg zwrócił się tymi słowami do swego Syna, którego powołał do istnienia przed wszelkimi innymi dziełami i który był u Jego boku „mistrzowskim wykonawcą” (Przysłów 8:22-30). Jezus jest „pierworodnym wszelkiego stworzenia”, „początkiem stworzenia Bożego”. Istniał, zanim został stworzony materialny wszechświat (Kolosan 1:15; Objawienie 3:14).

⁴ Jezusa nazwano w Biblii „Barankiem Bożym” i przedstawiono jako symbolicznego męża. Pewnego razu anioł oznajmił: „Chodź tutaj, a pokażę ci oblubienicę, małżonkę Baranka” (Jana 1:29; Objawienie 21:9). Kto jest tą oblubienicą, czyli małżonką? Grono namaszczonych duchem, wiernych naśladowców Chrystusa, którzy będą panować z nim w niebie (Objawienie 14:1, 3). Tak więc sposób, w jaki Jezus traktował swych uczniów na ziemi, jest dla mężów wzorem traktowania żon.

5. Kto powinien się wzorować na Jezusie?

⁵ Do naśladowania Jezusa Biblia zachęca wszystkich chrześcijan. Jak czytamy, „Chrystus cierpiał za was, pozostawiając wam wzór, abyście podążali dokładnie jego śladami” (1 Piotra 2:21). Jednak w szczególności jest on wzorem dla mężczyzn. Słowo Boże oznajmia: „Głową każdego mężczyzny jest  Chrystus, a głową kobiety jest mężczyzna, a głową Chrystusa jest Bóg” (1 Koryntian 11:3). Skoro Chrystus jest dla mężczyzny głową, mężowie muszą się na nim wzorować. Jeżeli rodzina ma być szczęśliwa, niezbędne jest przestrzeganie zasady zwierzchnictwa. Mężowie powinni zatem traktować swe żony z miłością — tak jak Jezus obchodzi się ze swoją symboliczną małżonką, czyli gronem pomazańców.

Gdy powstają trudności

6. Do czego zachęca mężów List 1 Piotra 3:7?

⁶ W dzisiejszym niespokojnym świecie mężowie muszą naśladować Jezusa zwłaszcza pod względem cierpliwości, miłości i przywiązania do prawych zasad (2 Tymoteusza 3:1-5). Dlatego Biblia zachęca ich, by mieszkali ze swymi żonami „stosownie do wiedzy” (1 Piotra 3:7). Mężowie muszą więc podchodzić do trudności małżeńskich z odpowiednią wiedzą, podobnie jak Jezus podchodził do różnych problemów. Doświadczył on prób większych niż ktokolwiek z ludzi, ale wiedział, że pochodzą one od Szatana, demonów i niegodziwego świata (Jana 14:30; Efezjan 6:12). Nigdy nie czuł się zaskoczony przeciwnościami i tak samo małżonkowie nie powinni być zaskoczeni, kiedy przeżywają „udrękę w ciele”. W Biblii ostrzeżono, że mogą się spodziewać takiej udręki (1 Koryntian 7:28).

7, 8. (a) Z czym się wiąże ‛mieszkanie z żoną stosownie do wiedzy’? (b) Dlaczego żona zasługuje na szacunek?

⁷ Mężowie mają według Biblii mieszkać ze swymi żonami „stosownie do wiedzy, darząc je szacunkiem jako naczynie słabsze, żeńskie” (1 Piotra 3:7). Obecnie niejeden mężczyzna jest wobec żony szorstki i władczy, jak to zapowiedziała Biblia, tymczasem mąż podobający się Bogu musi otaczać żonę szacunkiem (Rodzaju 3:16). Ma traktować ją jak drogocenny dar, nigdy nie wykorzystując przeciw niej swojej przewagi fizycznej. Z szacunkiem i godnością będzie brał pod uwagę jej uczucia.

⁸ Dlaczego mężowie mają tak postępować? Biblia odpowiada: „Gdyż i wy jesteście wraz z nimi dziedzicami niezasłużonej łaski życia, aby wasze modlitwy nie napotykały przeszkód” (1 Piotra 3:7). Mężowie powinni pamiętać, że dla Jehowy służba pełniona przez kobiety jest równie cenna jak służba mężczyzn. Kobiety cieszące się uznaniem Bożym otrzymają tak jak mężczyźni nagrodę życia wiecznego, a niektóre z nich będą nawet żyć w niebie, gdzie „nie ma mężczyzny ani kobiety” (Galatów 3:28). Mężowie nie mogą więc zapominać, że dla Jehowy liczy się wierność człowieka, nie zaś to, czy jest mężczyzną, kobietą, czy też dzieckiem (1 Koryntian 4:2).

9. (a) Z jakiego powodu Piotr zachęcał mężów, by szanowali swe żony? (b) Jak Jezus okazywał kobietom szacunek?

⁹ Konieczność darzenia żony szacunkiem podkreślają zwłaszcza końcowe słowa apostoła Piotra: „Aby wasze modlitwy nie napotykały  przeszkód”. Taka sytuacja byłaby bardzo niebezpieczna. Jehowa mógłby wręcz ‛zagrodzić przystęp do siebie’ i nie zwracać uwagi na modlitwy męża, który nie szanuje żony. Czegoś takiego doświadczali już niewierni słudzy Boga w przeszłości (Lamentacje 3:43, 44). Chrześcijanie — zarówno żonaci, jak i planujący ożenek — zrobią mądrze, jeśli uważnie przeanalizują nacechowane godnością postępowanie Jezusa wobec kobiet. Chrystus zaprosił je do grona osób, które towarzyszyły mu w działalności kaznodziejskiej. Traktował je życzliwie i z poważaniem. Pewnego razu nawet wyjawił zdumiewającą prawdę najpierw kobietom, a następnie polecił przekazać ją mężczyznom! (Mateusza 28:1, 8-10; Łukasza 8:1-3).

Wzór zwłaszcza dla mężów

10, 11. (a) Dlaczego zwłaszcza mężowie muszą analizować przykład Jezusa? (b) Jak mężowie powinni okazywać miłość żonom?

¹⁰ Jak już wspomniano, Biblia przyrównuje związek męża i żony do więzi łączącej Chrystusa z jego „oblubienicą”, czyli zborem namaszczonych chrześcijan. W Księdze tej czytamy: „Mąż jest głową żony, jak i Chrystus jest głową zboru” (Efezjan 5:23). Słowa te powinny skłonić mężów do przyjrzenia się, w jaki sposób Jezus sprawował zwierzchnictwo nad uczniami. Tylko dzięki takiej analizie zdołają się na nim wzorować, zapewnią żonom właściwe przewodnictwo oraz otoczą je miłością i troską — tak jak Jezus postępował ze zborem.

¹¹ Biblia zachęca mężów: „Wciąż miłujcie swe żony, jak też Chrystus umiłował zbór i wydał zań samego siebie” (Efezjan 5:25). Nieco wcześniej w Liście do Efezjan „zbór” nazwano „ciałem Chrystusowym”. To symboliczne ciało składa się z wielu członków — zarówno mężczyzn, jak i kobiet — a każdy z nich ma wpływ na jego sprawne funkcjonowanie. „Głową ciała, zboru”, jest oczywiście Jezus (Efezjan 4:12; Kolosan 1:18; 1 Koryntian 12:12, 13, 27).

12. Jak Jezus dowodził miłości do swego symbolicznego ciała?

¹² Szczególnym dowodem miłości Jezusa do jego symbolicznego ciała była serdeczna troska o tych, którzy mieli się stać członkami zboru. Na przykład gdy uczniowie byli zmęczeni, powiedział: „Idźcie na osobność, na miejsce odludne, i trochę odpocznijcie” (Marka 6:31). Opisując ostatnie godziny służby Jezusa na ziemi, jeden z apostołów zanotował: „Umiłowawszy swoich [członków swego symbolicznego ciała] (...) umiłował ich do końca” (Jana 13:1). Jezus dał mężom naprawdę wspaniały wzór, jak powinni traktować żony!

13. Jak zgodnie z zachętą Pawła mężowie mają miłować swe żony?

¹³ Odwołując się do przykładu Jezusa, apostoł Paweł zachęcał: „Mężowie powinni  tak miłować swe żony, jak własne ciała. Kto miłuje swą żonę, ten samego siebie miłuje, bo nigdy nikt nie miał w nienawiści swego ciała, lecz każdy je żywi i pielęgnuje, jak i Chrystus — zbór”. Następnie Paweł dodał: „Niech też każdy z was z osobna tak miłuje swoją żonę, jak samego siebie” (Efezjan 5:28, 29, 33).

14. Jak mąż traktuje swe niedoskonałe ciało i jak powinien się odnosić do żony?

¹⁴ Pomyślmy o tej wypowiedzi Pawła. Czy zrównoważony mężczyzna celowo będzie ranił swoje ciało? Albo bił swoją nogę, dlatego że o coś zawadził i się potknął? Skądże! A czy w obecności znajomych będzie siebie poniżał albo ujawniał swoje niedociągnięcia? Bynajmniej! Dlaczego więc miałby atakować słownie lub, co gorsza, fizycznie swoją żonę, gdy popełni ona jakiś błąd? Mąż nie powinien myśleć o własnych korzyściach, lecz mieć na uwadze dobro żony (1 Koryntian 10:24; 13:5).

15. (a) Jak Jezus reagował, gdy jego uczniowie ulegali słabościom? (b) Czego mogą się z tego nauczyć mężowie?

¹⁵ Zastanówmy się, jak Jezus w noc poprzedzającą jego śmierć zatroszczył się o swych uczniów, którzy ulegali ludzkim słabościom. W ogrodzie Getsemani parokrotnie ich prosił, żeby się modlili, ale oni trzy razy zasnęli. Wtedy to nagle otoczyli ich uzbrojeni mężczyźni. Jezus zapytał: „Kogo szukacie?” Gdy odpowiedzieli: „Jezusa Nazarejczyka”, oznajmił: „Ja nim jestem”. Wiedząc, że „nadeszła godzina” jego śmierci, rzekł: „Jeśli zatem mnie szukacie, to pozwólcie tym odejść”. Jezus zawsze troszczył się o pomyślność swych uczniów — będących częścią jego symbolicznej oblubienicy — toteż starał się wyratować ich z opresji. Dzięki analizowaniu podejścia Jezusa do uczniów mężowie mogą dostrzec wiele zasad, które pomogą im właściwie traktować żony (Jana 18:1-9; Marka 14:34-37, 41).

Miłość Jezusa niezaślepiona emocjami

16. Jak Jezus był usposobiony do Marty i jak ją skorygował?

¹⁶ W Biblii czytamy: „Jezus miłował Martę oraz jej siostrę i Łazarza”, w których domu często gościł (Jana 11:5). Kiedy jednak Marta zbytnio zajęła się przygotowywaniem posiłku, zamiast przysłuchiwać się naukom Jezusa, on bez wahania udzielił jej rady. Powiedział: „Marto, Marto, martwisz się i niepokoisz o wiele rzeczy. A przecież potrzebnych jest niewiele rzeczy lub nawet tylko jedna” (Łukasza 10:41, 42). Jego serdeczny stosunek do Marty na pewno ułatwił jej przyjęcie rady. Podobnie muszą postępować mężowie ze swymi żonami — traktować je życzliwie i z miłością, odpowiednio dobierając słowa. Ale gdy trzeba, powinni wzorem Jezusa bez wahania zabrać głos.

17, 18. (a) Jak Piotr zganił Jezusa i dlaczego było to niesłuszne? (b) Jaka odpowiedzialność spoczywa na mężu?

¹⁷ Innym razem Jezus wyjaśnił apostołom,  że musi iść do Jerozolimy, gdzie ma „wiele wycierpieć od starszych oraz naczelnych kapłanów i uczonych w piśmie, i zostać zabity, a trzeciego dnia wskrzeszony”. Piotr, słysząc te słowa, wziął go na bok i zaczął ganić: „Zlituj się nad sobą, Panie; los ten wcale cię nie spotka”. Piotr zareagował nazbyt uczuciowo. Wymagał skorygowania. Dlatego Jezus powiedział: „Zejdź mi z oczu, Szatanie! Jesteś dla mnie zgorszeniem, gdyż nie myślisz po Bożemu, lecz po ludzku” (Mateusza 16:21-23).

¹⁸ Jezus dopiero co wyjaśnił, jaka jest wola Boża — że ma wiele wycierpieć i zostać zabity (Psalm 16:10; Izajasza 53:12). A zatem Piotr niesłusznie go zganił. Wyraźnie potrzebował skarcenia. My też czasem go potrzebujemy. Mąż jako głowa rodziny ma prawo, a nawet obowiązek udzielać rad swym domownikom, w tym także żonie. Chociaż niekiedy musi być stanowczy, powinien się kierować przede wszystkim życzliwością i miłością. Jezus pomógł Piotrowi wyrobić sobie właściwy pogląd i podobnie mąż musi czasami pomóc w tym żonie. Na przykład przeprowadzi z nią życzliwą rozmowę, gdy jej ubiór czy sposób korzystania z biżuterii lub kosmetyków zaczyna odbiegać od wskazówek biblijnych, zalecających skromność (1 Piotra 3:3-5).

Znaczenie cierpliwości

19, 20. (a) Jaki problem mieli apostołowie i jak reagował na to Jezus? (b) Jakie rezultaty dały starania Jezusa?

¹⁹ Gdy coś wymaga skorygowania, mężowie nie powinni oczekiwać, że ich szczere wysiłki przyniosą natychmiastowy skutek. Jezus dokładał ciągłych starań, by zmienić nastawienie apostołów. Na przykład ich rywalizacja dała o sobie znać nawet pod koniec jego ziemskiej służby, kiedy to ponownie się sprzeczali, który z nich jest największy (Marka 9:33-37; 10:35-45). Wkrótce potem Jezus w ścisłym gronie apostołów obchodził swe ostatnie święto Paschy. Wówczas żaden z nich nie zdobył się na pokorny gest, by zgodnie ze zwyczajem obmyć innym zakurzone stopy. Zrobił to Jezus, po czym rzekł: „Dałem wam wzór” (Jana 13:2-15).

²⁰ Mężowie, którzy naśladują pokorną postawę Jezusa, mogą liczyć na współpracę i pomoc swych żon. Muszą jednak przejawiać cierpliwość. Tej samej nocy paschalnej apostołowie znowu się sprzeczali, który z nich wydaje się największy (Łukasza 22:24). Zmiany w nastawieniu i postępowaniu wymagają czasu i zachodzą stopniowo. Ale gdy widać pozytywne rezultaty, jak w wypadku apostołów, sprawia to ogromną radość!

21. Co w obliczu dzisiejszych trudności powinni robić mężowie i o czym mają pamiętać?

²¹ Obecnie małżeństwa przeżywają bezprecedensowe trudności. Wiele ludzi przestało poważne traktować przysięgę małżeńską. Dlatego mężowie, pamiętajcie o pochodzeniu tego związku. Ustanowił go nasz kochający Bóg, Jehowa. Posłał On swego Syna, by stał się nie tylko naszym Odkupicielem i Wybawcą, lecz także wspaniałym wzorem dla mężów (Mateusza 20:28; Jana 3:29; 1 Piotra 2:21).

Jak byś odpowiedział?

• Dlaczego trzeba pamiętać o Boskim pochodzeniu małżeństwa?

• Jak mężowie zostali zachęceni do kochania swych żon?

• Jak postawa Jezusa wobec uczniów pomaga mężowi zrozumieć, na czym polega właściwe sprawowanie zwierzchnictwa w rodzinie?

[Pytania do studium]

[Ilustracja na stronie 14]

Dlaczego mężowie powinni analizować, jak Jezus traktował kobiety?

[Ilustracja na stronie 15]

Gdy uczniowie byli zmęczeni, Jezus okazywał im względy

[Ilustracja na stronie 16]

Udzielając rad, mężowie powinni używać życzliwych, starannie dobranych słów