SOT shumë njerëz thonë se kanë besim. Por, Jezui mësoi se pak njerëz do të kishin vërtet besim. Ai tha: «E gjerë dhe e hapët është rruga që të çon në shkatërrim, dhe shumë hyjnë nga ajo. Por e ngushtë është porta dhe e kufizuar rruga që të çon në jetë, dhe pak e gjejnë atë.»​—Mateu 7:​13, 14.

Si e tregojnë njerëzit sot se kanë vërtet besim? «Do t’i njihni nga frytet e tyre,​—tha Jezui.​—Çdo pemë e mirë prodhon fryt të mirë, kurse çdo pemë e kalbur prodhon fryt të keq.» (Mateu 7:​16, 17) Pra, ky lloj besimi prodhon «fryt të mirë». Ai i nxit njerëzit të shfaqin cilësi që Perëndia i miraton. Si e bëjnë këtë?

Njerëzit që kanë vërtet besim, e përdorin fuqinë dhe autoritetin për të nderuar Perëndinë e në dobi të të tjerëve. Jezui mësoi: «Kushdo që dëshiron të bëhet i madh ndër ju, të jetë shërbëtori juaj.» (Marku 10:43) Po kështu, njerëzit që kanë vërtet besim nuk janë tiranë as jashtë, as brenda shtëpisë. E çmojnë gruan e tyre, e nderojnë dhe me dashuri ia plotësojnë nevojat. Shkrimet thonë: «Ju, burra, vazhdoni t’i doni gratë tuaja e mos jini të zemëruar hidhtas me to.» (Kolosianëve 3:19) «Burra, vazhdoni të banoni në mënyrë të ngjashme me to sipas njohurisë, duke i nderuar gratë si një enë më të dobët, përderisa edhe ju jeni trashëgimtarë me to të hirit të pamerituar të jetës, që të mos pengohen lutjet tuaja.»​​—1 Pjetrit 3:7.

Nga ana tjetër, një grua që ka vërtet besim «duhet të ketë respekt të thellë për burrin e saj». (Efesianëve 5:33) Gratë duhet «të duan burrat» dhe «të duan fëmijët». (Titit 2:4) Baballarët dhe nënat që kanë besim kalojnë kohë me fëmijët dhe u mësojnë atyre ligjet e parimet e Perëndisë. Në shtëpi, në punë dhe kudo, i trajtojnë të tjerët me dinjitet dhe respekt. Ata ndjekin këtë këshillë nga Shkrimet: «Jini të parët për t’i treguar nderim njëri-tjetrit.»​—Romakëve 12:10.

Shërbëtorët e Perëndisë zbatojnë këtë urdhër nga Shkrimet: «Mos merr ryshfet.» (Dalja 23:8) Ata kurrë nuk e keqpërdorin pozitën për përfitime të pandershme. Përkundrazi, kërkojnë raste për t’i ndihmuar të tjerët, sidomos nevojtarët. I vënë veshin kësaj këshille: «Mos harroni të bëni të mira dhe të ndani gjërat me të tjerët, sepse Perëndia kënaqet me flijime të tilla.» (Hebrenjve 13:16) Për këtë arsye, provojnë sa të vërteta janë fjalët e Jezuit: «Ka më shumë lumturi të japësh, se të marrësh.»​​—Veprat 20:35.

Njerëzit që kanë vërtet besim, u binden me gatishmëri ligjeve të Perëndisë dhe për ta «urdhërimet e tij nuk janë  të rënda». (1 Gjonit 5:3) E dinë se «ligji i Jehovait është i përsosur . . . Urdhrat e Jehovait janë të drejtë dhe ta gëzojnë zemrën. Urdhërimet e Jehovait janë të pastra dhe i bëjnë sytë të ndrijnë».​​—Psalmi 19:​7, 8.

Ata që kanë vërtet besim, hedhin poshtë çdo formë paragjykimi. Nuk e lartësojnë një racë, vend ose klasë shoqërore mbi një tjetër, përkundrazi, imitojnë Perëndinë. «Perëndia nuk është i anshëm, por në çdo komb njeriu që i frikësohet atij dhe praktikon drejtësinë, është i pranuar nga ai.»​—Veprat 10:​34, 35.

Ata që kanë vërtet besim, ‘sillen me ndershmëri në çdo gjë’. (Hebrenjve 13:18) Gjithashtu, një njeri me besim nuk merret me thashetheme të dëmshme dhe shpifje. Për njeriun që Perëndia e miraton, psalmisti David shkroi: «Nuk shpif me gjuhën e tij [dhe] nuk i bën asnjë të keqe shokut.»​—Psalmi 15:3.

Ata që kanë vërtet besim, i bazojnë bindjet e tyre vetëm te Shkrimet e Shenjta. Besojnë se «i gjithë Shkrimi është i frymëzuar nga Perëndia dhe i dobishëm për të mësuar, për të qortuar, për të ndrequr dhe për të disiplinuar në drejtësi». (2 Timoteut 3:16) Në marrëdhëniet me të tjerët pasqyrojnë ‘mençurinë nga lart’, e cila është «e dëlirë, pastaj paqësore, e arsyeshme, e gatshme të bindet, plot mëshirë dhe fryte të mira». (Jakovi 3:17) Ata shmangin traditat që nuk i pëlqejnë Perëndisë dhe spiritizmin, si edhe ‘ruhen nga idhujt’.​—1 Gjonit 5:21.

Profeti Moisi tha: «Duaje Jehovain, Perëndinë tënd, me gjithë zemrën tënde, me gjithë shpirtin tënd dhe me gjithë forcën tënde.» (Ligji i përtërirë 6:5) Njerëzit me besim tregojnë këtë lloj dashurie për Perëndinë. Ata respektojnë emrin e Perëndisë, Jehova. ‘Falënderojnë Jehovain’ dhe ‘thërrasin emrin e tij’. (Psalmi 105:1) Gjithashtu, shërbëtorët e Perëndisë i vënë veshin urdhrit: «Duaje tjetrin si veten.» (Levitiku 19:18) Ata janë kundër dhunës dhe përpiqen ‘të jenë paqësorë me të gjithë’. (Romakëve 12:18) Në kuptimin e figurshëm, ‘i farkëtojnë shpatat duke i kthyer në plore dhe heshtat në kiza për krasitje’. (Isaia 2:4) Si rrjedhim, ‘kanë dashuri për njëri-tjetrin’ dhe gëzojnë një vëllazëri mbarëbotërore. (Gjoni 13:35) A mund të dallosh sot se kush janë këta njerëz?