TINGALI ang paagi sa pagmatuto kanimo ug ang imong kultura nagbaod nga ang relihiyon dili hisgotan sa gawas sa pamilya o sa simbahan. Tungod niini, tingali masuko ka kon dunay moduaw sa imong balay nga walay pahibalo ug may bitbit nga Bibliya. Alang sa uban, kining maong panghunahuna mitungha tungod sa mapintas nga mga buhat sa relihiyon kaniadto nga gihimo sa pagluwas kono ug kalag.

Ang kasaysayan sa daghang nasod naghisgot bahin sa dinaghan nga mga pagpangombertir ug mga tawo, nga tinukmod dili tungod sa ilang gugma kang Kristo, kondili tungod sa kahadlok nga patyon. Daghang tawo ang nanago, milayas sa balay ug nasod, o gani nawad-an pa sa ilang mga kinabuhi—ang uban gisunog sa estaka—kay sa magpakombertir sa relihiyon sa naglutos kanila.

Ang dinasig nga mga sinulat sa Bibliya wala magsuportar sa ingon niana nga pinugos nga mga buhat sa pagpangombertir. Busa, nagpasabot ba kana nga dili angay ipaambit ang imong relihiyosong mga pagtuo ngadto sa uban? Ang Bibliya mismo nagtubag.

Una, palandonga ang sumbanan nga gipakita ni Jesu-Kristo. Siya maoy usa ka batid nga magtutudlo nga nakaimpluwensiya sa mga kinabuhi sa iyang mga mamiminaw. (Juan 13:13, 15) Diha sa Wali sa Bukid, ang iyang pagtulon-an simple apan puwersado. Ang epekto mao nga ang iyang mga mamiminaw “nahingangha sa iyang paagi sa pagpanudlo; kay nagtudlo siya kanila ingon nga usa ka tawo nga may awtoridad.” (Mateo 7:28, 29) Sa mga 2,000 ka tuig sa ulahi, ang iyang mga pagtulon-an nakaimpluwensiya gihapon sa mga kinabuhi niadtong nagasusi niini. Nagpamatuod niini nga hunahuna, si Propesor Hans Dieter Betz miingon nga “ang gahom nga nahatag sa Wali sa Bukid milapas pa sa mga utlanan sa Hudaismo ug Kristiyanidad, o bisan sa kultura sa Kasadpan.”

Una pa siya misaka sa langit, si Jesus naghatag ug sugo nga nagtino nga inigkamatay niya ang buluhaton nga pagpanudlo nga iyang gisugdan magpadayon ug gani molambo pa. (Juan 14:12) Iyang gisugo ang iyang mga tinun-an sa paglakaw ngadto sa mga tawo sa tanang kanasoran, nga “magatudlo kanila sa pagtuman sa tanang butang” nga iyang gisugo. Ang pangunang katuyoan niining buluhatona gipatin-aw sa dihang, sa mao ra nga pahayag, si Jesus miingon: “Panglakaw kamo ug paghimog mga tinun-an.”—Mateo 28:19, 20; Buhat 1:8.

Tagda, usab, ang panig-ingnan ni apostol Pablo. Human siya nakabig sa Kristiyanidad, siya wala maulaw sa pagpaambit sa iyang bag-ong nakaplagang pagtuo. (Buhat 9:17-19, 22) Nabatasan na ni Pablo ang pagpahayag diha sa mga sinagoga ug pagpamatuod “pinaagig mga pangutlo nga kinahanglang si Kristo mag-antos ug bangonon gikan sa mga patay.” Sa pagkamahanason “siya nangatarongan kanila gikan sa mga Kasulatan” aron “mangdani sa mga Hudiyo ug mga Grego.” Sumala sa usa ka awtoridad, ang Gregong pulong  nga gigamit alang sa “mangdani” nagkahulogang “pagpausab sa kaisipan tungod kay nadala sa pangatarongan o hunahuna may kalabotan sa moral.” Ang resulta sa makadani nga pangatarongan ni Pablo mao nga iyang ‘nakombinsir ang dakong panon sa katawhan ug napaliso sila ngadto sa laing hunahuna.’—Buhat 15:3; 17:1-4, 17; 18:4; 19:26.

Sa modernong panahon, ang terminong “pagpangabig” gigamit nga nagkahulogang pinugos nga pagpangombertir ngadto sa usa ka matang o sa lain. Ang Bibliya wala magpaluyo sa maong batasan. Hinunoa, kini nagtudlo nga ang mga tawo gilalang nga may kagawasan sa pagpili nga may higayon ug kaakohan sa pagpili kon unsaon nila sa pagpalakaw sa ilang mga kinabuhi. Apil na niini ang desisyon kon unsaon pagsimba ang Diyos.—Deuteronomio 30:19, 20; Josue 24:15.

Gitahod ni Jesus kining hinatag-sa-Diyos nga katungod pinaagi sa dili paggamit sa iyang talagsaong gahom ug awtoridad aron pugson ang usa ka tawo sa pagdawat sa iyang mga gipamulong. (Juan 6:66-69) Iyang napalihok ang iyang mga mamiminaw pinaagi sa paggamit ug maayong pangatarongan, mga ilustrasyon, ug mga pangutana nga motugkad sa hunahuna, sa tuyo nga maabot ang ilang mga kasingkasing. (Mateo 13:34; 22:41-46; Lucas 10:36) Gitudloan ni Jesus ang iyang mga tinun-an sa pagpakita ug sama niini nga pagtahod ang uban.—Mateo 10:14.

Dayag nga gigamit ni Pablo si Jesus ingong sulondan sa iyang ministeryo. Samtang iyang gidani ang iyang mga mamiminaw sa maayong pangatarongan sa Kasulatan, gitahod ni Pablo ang pagbati ug mga hunahuna sa uban. (Buhat 17:22, 23, 32) Siya nakasabot nga ang gugma gayod alang sa Diyos ug kang Kristo ang nagpalihok kanato sa pag-alagad sa atong Maglalalang sa aktibong paagi. (Juan 3:16; 21:15-17) Busa, ang atong desisyon maoy usa ka personal nga desisyon.

Sa dihang maghimog dagkong mga desisyon sa kinabuhi, sama sa kon unsang matanga sa balay ang paliton, asa magtrabaho, ug kon unsaon sa pagmatuto sa mga anak, ang mga tawong makataronganon dili mohimo niini sumala lang sa kon unsay iyang gusto. Tingali magsusisusi sila ug lainlaing mga posibilidad, unya pamalandongon ang ilang mga nasusihan ug, lagmit, mangayog tambag. Modesisyon lamang sila human mahimo kining mga butanga.

Ang desisyon kon unsaon nato sa pagsimba ang Diyos takos hatagag dugang natong panahon ug paningkamot kay sa bisan unsang desisyon sa kinabuhi. Kini makaapektar kon unsaon nato pagkinabuhi karon, ug labawng hinungdanon, kini makaapektar sa atong palaaboton nga kinabuhing walay kataposan sa umaabot. Kini tin-awng nasabtan sa unang-siglong mga Kristohanon sa Berea. Bisan pag ang maayong balita gipatin-aw ngadto kanila mismo ni apostol Pablo, gisusi gihapon nila ug maayo ang Kasulatan adlaw-adlaw sa pagtino kon tinuod ba ang gitudlo kanila. Tungod niini, “daghan ang nahimong mga magtutuo.”—Buhat 17:11, 12.

Karon, ang mga Saksi ni Jehova nagpadayon sa buluhatong pagpanudlo ug paghimog tinun-an nga gihikay ni Jesus. (Mateo 24:14) Ilang gitahod ang katungod sa uban sa pagbaton ug ilang kaugalingong relihiyon. Apan kon bahin na sa pagpaambit sa ilang relihiyosong mga pagtuo ngadto sa uban, sila mosunod sa sumbanan nga gipadayag sa Bibliya. Oo, sila mogamit ug matinud-anong pangatarongan gikan sa Kasulatan nianang ilang giisip nga makaluwas ug kinabuhi nga buluhaton.—Juan 17:3; 1 Timoteo 4:16.