Μετάβαση στο περιεχόμενο

Μετάβαση στον πίνακα περιεχομένων

Το Γνωρίζατε;

Το Γνωρίζατε;

Υποστηρίζει η αρχαιολογία τη Βιβλική αφήγηση;

Ο Ασσύριος βασιλιάς Σαργών Β΄, ο οποίος αναφέρεται στο εδάφιο Ησαΐας 20:1

Ένα άρθρο στο περιοδικό Επιθεώρηση Βιβλικής Αρχαιολογίας (Biblical Archaeology Review) δήλωσε ότι τα αρχαιολογικά ευρήματα επιβεβαιώνουν την ύπαρξη «τουλάχιστον 50» προσώπων που αναφέρονται στις Εβραϊκές Γραφές. Μεταξύ αυτών συγκαταλέγονται 14 βασιλιάδες του Ιούδα και του Ισραήλ, όπως ο Δαβίδ και ο Εζεκίας, που είναι ευρέως γνωστοί, ή ο Μεναήμ και ο Φεκά, που είναι λιγότερο γνωστοί. Ο κατάλογος περιλαμβάνει επίσης 5 Φαραώ καθώς και 19 βασιλιάδες της Ασσυρίας, της Βαβυλωνίας, του Μωάβ, της Περσίας και της Συρίας. Ωστόσο, εκτός από τους μονάρχες υπάρχουν και άλλα πρόσωπα, με κατώτερα αξιώματα, που εμφανίζονται τόσο στο Βιβλικό όσο και στο αρχαιολογικό υπόμνημα, όπως αρχιερείς, ένας γραμματέας καθώς και άλλοι αξιωματούχοι.

Το ίδιο άρθρο δηλώνει ότι «υπάρχει μεγάλη ομοφωνία μεταξύ των λογίων» η οποία οδηγεί στη βέβαιη ταυτοποίηση όλων αυτών των προσώπων. Φυσικά, και οι Χριστιανικές Ελληνικές Γραφές αναφέρουν πολλά άλλα ιστορικά πρόσωπα, κάποια από τα οποία επιβεβαιώνονται και από αρχαιολογικές αποδείξεις, όπως για παράδειγμα ο Ηρώδης, ο Πόντιος Πιλάτος, ο Τιβέριος, ο Καϊάφας και ο Σέργιος Παύλος.

Πότε εξαφανίστηκαν τα λιοντάρια από τις Βιβλικές χώρες;

Ανάγλυφο σε επισμαλτωμένα τούβλα από την αρχαία Βαβυλώνα

Αν και σήμερα δεν υπάρχουν λιοντάρια σε άγρια κατάσταση στους Αγίους Τόπους, οι περίπου 150 σχετικές αναφορές στη Γραφή δείχνουν ότι ήταν γνωστά στους συγγραφείς της. Οι περισσότερες από αυτές τις αναφορές έχουν μεταφορική έννοια, άλλες όμως μιλούν για πραγματικά λιοντάρια. Λόγου χάρη, ο Σαμψών, ο Δαβίδ και ο Βεναΐας σκότωσαν λιοντάρια. (Κριτές 14:5, 6· 1 Σαμουήλ 17:​34, 35· 2 Σαμουήλ 23:​20) Κάποιοι άλλοι θανατώθηκαν από λιοντάρια.​—1 Βασιλέων 13:​24· 2 Βασιλέων 17:25.

Στους αρχαίους καιρούς, το ασιατικό λιοντάρι (Panthera leo persica) ζούσε σε μια περιοχή που εκτεινόταν από τη Μικρά Ασία και την Ελλάδα μέχρι την Παλαιστίνη, τη Συρία, τη Μεσοποταμία και τη βορειοδυτική Ινδία. Εμπνέοντας φόβο και σεβασμό, αυτό το ζώο συχνά απεικονιζόταν σε έργα τέχνης της Εγγύς Ανατολής. Εντυπωσιακές απεικονίσεις λιονταριών από επισμαλτωμένα τούβλα διακοσμούσαν την Πομπική Οδό της αρχαίας Βαβυλώνας.

Αναφέρεται ότι οι Σταυροφόροι κυνηγούσαν λιοντάρια στην Παλαιστίνη προς το τέλος του 12ου αιώνα Κ.Χ. Τα λιοντάρια φαίνεται ότι εξαφανίστηκαν από την περιοχή λίγο μετά το 1300. Εντούτοις, υπάρχουν αναφορές για την παρουσία τους στη Μεσοποταμία και στη Συρία μέχρι τον 19ο αιώνα ενώ στο Ιράν και στο Ιράκ μέχρι και το πρώτο μέρος του 20ού αιώνα.