ဒြပ်စင်​တွေအကြောင်း ရေးထားတဲ့ စာအုပ်တစ်အုပ် (Nature’s Building Blocks) မှာ “သက်ရှိတွေအတွက် ကာဗွန်ဒြပ်စင်လောက် အရေးပါတဲ့ဒြပ်စင် မရှိဘူး” လို့ ဖော်ပြထားတယ်။ ကာဗွန်​ဒြပ်စင်ဟာ အချင်းချင်း ပေါင်းစပ်နိုင်သလို တခြား​ဒြပ်စင်တွေနဲ့လည်း အလွယ်တကူ ပေါင်းစပ်နိုင်တယ်။ ​အဲဒါကြောင့် သန်းနဲ့ချီတဲ့ ဒြပ်ပေါင်း​အမျိုးမျိုး ဖြစ်ပေါ်လာသလို စမ်းသပ်မှုတွေအရ ဒြပ်ပေါင်းအသစ်တွေကိုလည်း ရှာဖွေတွေ့ရှိနေဆဲ ဖြစ်တယ်။​

ကာဗွန်​အက်တမ်တွေဟာ အောက်မှာပြထားတဲ့ နမူနာတွေအတိုင်း ချိန်းကြိုးပုံ၊ ပိရမစ်ပုံ၊ အကွင်းပုံ၊ အပြားချပ်ပုံနဲ့ လေးထောင့်ပုံစတဲ့ ပုံဆောင်ခဲ အမျိုးမျိုးကို ဖြစ်ပေါ်စေနိုင်တယ်။ ကာဗွန်ဟာ တကယ့်ကို အံ့ဩစရာ​ကောင်းတဲ့ ဒြပ်စင်ပါပဲ။

စိန်

ကာဗွန်​အက်တမ်တွေ ပေါင်းစပ်ပြီး တက်ထရာ​ဟက်ဒရွန်​လို့ခေါ်တဲ့ ပိရမစ်​ပုံ ဖြစ်လာတယ်။ သူ့ရဲ့တည်ဆောက်ပုံက အလွန်​ကျစ်လစ်​တဲ့အတွက် တွေ့ရှိသမျှ ဒြပ်ဝတ္ထုတွေထဲမှာ စိန်ဟာ အမာကြောဆုံး​ပဲ။ အရည်အသွေး အကောင်းဆုံး စိန်ဟာ ကာဗွန်အက်တမ် တစ်မျိုးတည်း ပေါင်းစပ်ဖွဲ့စည်းထားတယ်။

ဂရက်ဖိုက်

ကျစ်လစ်​တဲ့ ကာဗွန်​အက်တမ်တွေ​ဟာ တစ်ခုနဲ့​တစ်ခု အလွှာလိုက် ​ပေါင်းစပ်​တဲ့အခါ​မှာတော့ မခိုင်မြဲကြပဲ စက္ကူအချပ်လိုက် ထပ်ထားသလိုဖြစ်နေပြီး အလွယ်တကူ ကွာသွားတတ်တယ်။ ထူးခြားတဲ့ ဒီလက္ခဏာကြောင့် ဂရက်ဖိုက်ကို အလွန်ကောင်းတဲ့ ချောဆီနဲ့ ခဲဆန်ပြုလုပ်ရာမှာ အဓိကဒြပ်ပေါင်းအဖြစ် အသုံးပြုကြတယ်။ *

ဂရက်ဖင်း

ခြောက်မြှောင့်ပုံစံ ​ဒါမှမဟုတ် မှန်ကူကွက်ပုံစံ ဖွဲ့စည်းနေတဲ့ ကာဗွန်အက်တမ်အလွှာ ဖြစ်တယ်။ ​စတီးလ်ထက် အဆပေါင်းများစွာ ​ဆန့်ဒဏ်ခံနိုင်အား ရှိတယ်။ ခဲဆန်ထဲမှာ ဂရက်ဖင်း​ဟာ တစ်လွှာတည်း ဒါမှမဟုတ် အလွှာပေါင်းများစွာ ပါဝင်နေတတ်တယ်။

 ဖူးလရမ့်

ဒီအခေါင်းပွပုံ ကာဗွန်​မော်လီကျူးတွေဟာ အလွန်သေးငယ်တဲ့ ဘောလုံးပုံနဲ့ ပြွန်ပုံစံရှိပြီး နာနိုပြွန် (nanotubes) လို့​ခေါ်တယ်။ အဲဒါကို နာနိုမီတာ (တစ်မီတာရဲ့ သန်းတစ်ထောင်ပုံတစ်ပုံ) နဲ့ တိုင်းတာတယ်။

သက်ရှိများ

အပင်၊ တိရစ္ဆာန်နဲ့ လူတွေမှာရှိတဲ့ ဆဲလ်တွေဟာ ကာဗွန်ဒြပ်စင်နဲ့ အခြေခံဖွဲ့စည်းထားတာဖြစ်ပြီး ဒီဒြပ်စင်ကို ကာဗိုဟိုက်ဒရိတ်၊ အဆီတွေနဲ့ အမိုင်နိုအက်စစ်တွေမှာ တွေ့နိုင်တယ်။