ပသခါပွဲဆိုတာ ဂျူးလူမျိုးတွေ ကျင်းပကြတဲ့ပွဲ ဖြစ်တယ်။ ဘုရားသခင်က ဘီစီ ၁၅၁၃ မှာ အစ္စရေးလူမျိုးကို အီဂျစ်ပြည် ကျွန်ဘဝကနေ လွတ်မြောက်ပေးတဲ့ အထိမ်းအမှတ်ပွဲ ဖြစ်တယ်။ ဒီအရေးကြီးတဲ့ အဖြစ်အပျက်ကို မမေ့ဖို့ ဂျူးလ အဗိဗ၊ နောက်ပိုင်း နိသန် လို့ခေါ်တဲ့လ ၁၄ ရက်နေ့မှာ နှစ်စဉ်ကျင်းပရမယ်လို့ ဘုရားသခင် မိန့်မှာခဲ့တယ်။­​—ထွက်မြောက်ရာ ၁၂:၄၂။ ဝတ်ပြုရာ ၂၃:၅။

ဘာကြောင့် ပသခါပွဲလို့ ခေါ်တာလဲ

 ပသခါဆိုတဲ့ ဟီဘရူးစကားလုံးက “ကျော်လွန်သွား” ဆိုတဲ့ အဓိပ္ပာယ်ရှိတယ်။ အီဂျစ်ပြည်မှာ သားဦးအားလုံး အသတ်ခံရချိန်မှာ အစ္စရေးတွေရဲ့သားဦးတွေကို မသတ်ဘဲ ကျော်သွားတာကို ရည်ညွှန်းပြီး ခေါ်တာဖြစ်တယ်။ (ထွက်မြောက်ရာ ၁၂:၂၇။ ၁၃:၁၅) ဒီဘေးဆိုးကြီးကို ဘုရားသခင် မကျရောက်စေခင် အစ္စရေးလူမျိုးတွေဟာ သူတို့အိမ်ရဲ့ တံခါးထုပ်နဲ့ တံခါးတိုင်တွေမှာ သိုး ဒါမှမဟုတ် ဆိတ်သွေးကို သုတ်ထားဖို့ မှာထားတယ်။ (ထွက်မြောက်ရာ ၁၂:​၂၁၊ ၂၂) အဲဒီအမှတ်အသားကို ဘုရားသခင်တွေ့တဲ့အခါ သူတို့အိမ်တွေကို ကျော်သွားပြီး သူတို့ရဲ့ သားဦးတွေကို ချမ်းသာပေးမှာဖြစ်တယ်။​—ထွက်မြောက်ရာ ၁၂:​၇၊ ၁၃။

ပသခါပွဲကို ကျမ်းစာခေတ်က ဘယ်လို ကျင်းပခဲ့ကြသလဲ

 ပထမဆုံး ပသခါပွဲကို ဘယ်လို ကျင်းပရမယ်ဆိုတာ အစ္စရေးလူမျိုးကို ဘုရားသခင် ညွှန်ကြားခဲ့တယ်။ a ပသခါပွဲမှာ လုပ်ရမယ့်အရာ တချို့ကို သမ္မာကျမ်းစာထဲမှာ ဒီလို ဖော်ပြထားတယ်။

•   ပူဇော်သက္ကာ– မိသားစုတွေက အဗိဗ (နိသန်) လ ဆယ်ရက်နေ့မှာ တစ်နှစ်သား သိုး (ဒါမှမဟုတ် ဆိတ်) ကိုရွေးထားပြီး ၁၄ ရက်နေ့မှာ သတ်ရတယ်။ ပထမဆုံးကျင်းပတဲ့ ပသခါ ပွဲနေ့မှာ ဂျူးတွေက အဲဒီသွေးတချို့ကိုယူပြီး အိမ်ရဲ့ တံခါးတိုင် နှစ်ဖက်နဲ့ တံခါးထုပ်ပေါ်မှာ သုတ်ရတယ်။ တိရစ္ဆာန် တစ်ကောင်လုံးကို မီးကင်ပြီး အသားကို စားကြရတယ်။​—ထွက်မြောက်ရာ ၁၂:​၃-၉။

•   အစားအစာ– အစ္စရေးတွေက ပသခါပွဲမှာ သိုးသား (ဒါမှမဟုတ် ဆိတ်သား) ကို တဆေးမဲ့မုန့်၊ ဟင်းရွက်ခါးတွေနဲ့ စားရတယ်။​—ထွက်မြောက်ရာ ၁၂:၈။

•   ပွဲတော်– အစ္စရေးတွေဟာ ပသခါပွဲ ကျင်းပပြီးနောက် တဆေးမဲ့မုန့်ပွဲတော်ကို ခုနစ်ရက် ဆက်လုပ်ကြရတယ်။ အဲဒီအတောအတွင်း တဆေးပါတဲ့မုန့်ကို မစားကြရဘူး။​—ထွက်မြောက်ရာ ၁၂:​၁၇-၂၀။ ၂ ရာဇဝင်ချုပ် ၃၀:၂၁။

•   ပညာရေး– ပသခါပွဲနေ့မှာ အစ္စရေးတွေဟာ သားမြေးတွေကို ယေဟောဝါဘုရားအကြောင်း သွန်သင်ပေးကြတယ်။​—ထွက်မြောက်ရာ ၁၂:​၂၅-၂၇။

•   ခရီးသွားကြ– နောက်ပိုင်းမှာ အစ္စရေးတွေဟာ ပသခါပွဲကျင်းပဖို့ ဂျေရုဆလင်မြို့ကို သွားကြရတယ်။​—တရားဟောရာ ၁၆:​၅-၇။ လုကာ ၂:၄၁။

•   တခြားထုံးစံတွေ– ယေရှုလက်ထက်မှာ ပသခါပွဲကျင်းပတဲ့အခါ စပျစ်ဝိုင်သောက်တာ၊ ချီးမွမ်းသီချင်းဆိုတာတွေ ပါဝင်လာတယ်။​—မဿဲ ၂၆:​၁၉၊ ၃၀။ လုကာ ၂၂:​၁၅-၁၈။

ပသခါပွဲနဲ့ပတ်သက်ပြီး ယူဆချက်အမှားများ

 အမှား– ပသခါပွဲကို ခရစ်ယာန်တွေ ကျင်းပကြရမယ်။

 အမှန်– အေဒီ ၃၃၊ နိသန်လ ၁၄ ရက်နေ့မှာ ပသခါပွဲကို ယေရှုကျင်းပပြီးနောက် သခင့်ညစာစားပွဲလို့ခေါ်တဲ့ ပွဲအသစ်တစ်ခုကို စတင် ကျင်းပခဲ့တယ်။ (လုကာ ၂၂:​၁၉၊ ၂၀။ ၁ ကောရိန္သု ၁၁:၂၀) အဲဒီပွဲက “ပသခါသိုးသငယ်” အဖြစ် ခရစ်တော် အသေခံခဲ့တဲ့ အထိမ်းအမှတ်ပွဲ ဖြစ်လို့ ပသခါပွဲကို မကျင်းပတော့ဘဲ ဒီပွဲကို ကျင်းပကြတယ်။ (၁ ကောရိန္သု ၅:၇) ယေရှုရဲ့ ရွေးဖိုးပူဇော်သက္ကာဟာ လူတွေကို အပြစ်နဲ့ သေခြင်းရဲ့ ကျွန်အဖြစ်ကနေ လွတ်မြောက်စေတဲ့အတွက် ပသခါ ပူဇော်ရာယဇ်ထက် သာလွန်ထူးမြတ်တယ်။​—မဿဲ ၂၀:၂၈။ ဟီဘရူး ၉:၁၅။