Biblia nie wypowiada się na temat kwestii prawnych dotyczących związków małżeńskich między osobami tej samej płci. Zasadniczą sprawą jest jednak to, co mówi o samym homoseksualizmie.

Wiele osób nie zadaje sobie trudu, by to sprawdzić, ponieważ z góry zakłada, że zna stanowisko Biblii w tej sprawie. Ale ich zdania są mocno podzielone. Niektórzy twierdzą, że w Księdze tej wyraźnie potępiono homoseksualizm. Natomiast inni mówią, że przykazanie: „Masz miłować swego bliźniego” oznacza akceptowanie różnych orientacji seksualnych (Rzymian 13:9).

Które z tych twierdzeń uważasz za prawdziwe?

1. Biblia potępia czyny homoseksualne.

2. Biblia nie potępia czynów homoseksualnych.

3. Biblia propaguje homofobię (nienawiść lub uprzedzenia do homoseksualistów).

ODPOWIEDZI:

1. PRAWDA. W Biblii czytamy: „Mężczyźni kładący się z mężczyznami (...) nie odziedziczą królestwa Bożego” (1 Koryntian 6:9, 10). To samo dotyczy kobiet (Rzymian 1:26).

2. FAŁSZ. Biblia uczy, że stosunki płciowe są dozwolone jedynie między mężczyzną i kobietą, którzy wzięli ze sobą ślub (Rodzaju 1:27, 28; Przysłów 5:18, 19).

3. FAŁSZ. Chociaż Biblia potępia czyny homoseksualne, nie propaguje uprzedzeń, nie zachęca do motywowanych nienawiścią aktów przemocy czy jakiejkolwiek innej formy prześladowania homoseksualistów (Rzymian 12:18) ^[1].

Świadkowie Jehowy wierzą, że zawarte w Biblii zasady moralne wskazują najlepszą drogę życiową, i są zdecydowani się do nich stosować (Izajasza 48:17) ^[2]. Oznacza to, że odrzucają wszelkie formy niemoralności płciowej, która obejmuje również kontakty homoseksualne (1 Koryntian 6:18) ^[3]. Jest to ich osobista decyzja, do której mają prawo.

Zarazem jednak Świadkowie Jehowy ‛dążą do pokoju ze wszystkimi’ (Hebrajczyków 12:14). Chociaż nie akceptują homoseksualnych czynów, nie zmuszają nikogo do przyjęcia ich punktu widzenia, nie biorą udziału w przestępstwach podyktowanych homofobią ani nie cieszą się, gdy o nich słyszą. Starają się żyć zgodnie ze Złotą Regułą — traktować innych tak, jak sami chcieliby być traktowani (Mateusza 7:12).

Być może spotkałeś się jednak z poglądem, że Biblia propaguje uprzedzenia wobec homoseksualistów, a ci, którzy trzymają się podanych w niej zasad, są nietolerancyjni. Niektórzy twierdzą na przykład, że Biblię napisano w czasach, kiedy ludzie mieli wąskie horyzonty, ale dzisiaj powinno się akceptować innych niezależnie od rasy, narodowości czy orientacji seksualnej. Według nich nie ma różnicy między odrzucaniem homoseksualizmu a dyskryminowaniem kogoś ze względu na kolor skóry. Ale czy takie porównanie jest trafne? Nie. Dlaczego?

Ponieważ odrzucanie czynów homoseksualnych to nie to samo, co odrzucanie ludzi, którzy są homoseksualistami. W Biblii zachęcono chrześcijan, żeby szanowali każdego człowieka (1 Piotra 2:17) ^[4]. Nie oznacza to jednak, że mają oni akceptować każdy czyn.

Zilustrujmy to przykładem: Załóżmy, że uważasz palenie papierosów za szkodliwe czy wręcz okropne. A co, jeśli pracujesz z kimś, kto pali? Czy to, że masz inny pogląd na palenie oznacza, że jesteś nietolerancyjny? Albo czy to, że w przeciwieństwie do niego nie palisz, oznacza od razu, że jesteś uprzedzony? Gdyby ten współpracownik wymagał od ciebie zmiany stosunku do palenia, czy w gruncie rzeczy to nie on byłby nietolerancyjny?

Świadkowie Jehowy chcą przestrzegać zasad moralnych podanych w Biblii. Nie aprobują czynów zakazanych w tej Księdze. Ale jednocześnie z nikogo nie szydzą ani nie wyrządzają żadnej krzywdy ludziom, którzy postępują inaczej.

A co z tymi, którzy odczuwają silne skłonności homoseksualne? Czy mają je od urodzenia? Jeśli tak, to czy mówienie im, że robią źle, zaspokajając swoje pragnienia, nie jest okrutne?

Biblia nie wypowiada się, czy homoseksualizm ma podłoże biologiczne, choć przyznaje, że pewne skłonności są głęboko zakorzenione. Mimo to powiedziano w niej, że jeśli chcemy cieszyć się uznaniem Boga, musimy się wystrzegać pewnych rzeczy, w tym czynów homoseksualnych (2 Koryntian 10:4, 5).

Ktoś mógłby uznać, że stanowisko biblijne jest okrutne. Jednak takie twierdzenie opiera się na założeniu, że musimy ulegać swoim pragnieniom. Niektórzy uważają, że popęd płciowy jest tak ważny, że nie należy starać się go kontrolować, a nawet że jest to niemożliwe. Tymczasem w Biblii ludzi oceniono znacznie lepiej — powiedziano, że jesteśmy w stanie zapanować nad swoimi pragnieniami. W przeciwieństwie do zwierząt możemy świadomie się im opierać (Kolosan 3:5) ^[5].

Weź pod uwagę następujące porównanie: część ekspertów utrzymuje, że pewne cechy charakteru, takie jak agresja, mogą być  uwarunkowane biologicznie. Chociaż Biblia nie wypowiada się szczegółowo na ten temat, to przyznaje, że niektórzy ludzie są „skorzy do gniewu” i „skłonni do złości” (Przysłów 22:24; 29:22). Ale czytamy w niej też: „Zaniechaj gniewu i zostaw złość” (Psalm 37:8; Efezjan 4:31).

Chyba niewiele osób polemizowałoby z tą radą albo uznało ją za okrutną wobec tych, którzy mają skłonność do agresywnych zachowań. W gruncie rzeczy ci sami eksperci, którzy są przekonani o genetycznym podłożu agresji, bardzo starają się pomóc ludziom w jej kontrolowaniu.

Świadkowie Jehowy zapatrują się w ten sposób na każdy czyn sprzeczny z zasadami biblijnymi, także na kontakty seksualne między mężczyzną i kobietą, którzy nie wzięli ze sobą ślubu. We wszystkich sytuacjach zastosowanie ma rada: „Aby każdy z was wiedział, jak winien mieć swe naczynie [czyli ciało] w uświęceniu i szacunku, nie w zachłannej żądzy seksualnej” (1 Tesaloniczan 4:4, 5).

Ludzie, którzy zostawali chrześcijanami w I wieku n.e., wywodzili się z różnych środowisk i nieraz musieli dokonać dużych zmian w swoim stylu życia. W Biblii wspomniano między innymi o ‛rozpustnikach, bałwochwalcach, cudzołożnikach, mężczyznach kładących się z mężczyznami’, a następnie dodano: „Takimi byli niektórzy z was” (1 Koryntian 6:9-11).

Czy z powyższych słów wynika, że osoby, które kiedyś dopuszczały się czynów homoseksualnych, już nigdy więcej nie doświadczyły takich pragnień? Taki wniosek nie byłby słuszny, ponieważ w Biblii zachęcono: „Stale postępujcie według ducha, a nie spełnicie żadnego pragnienia ciała” (Galatów 5:16).

Zauważ, że chrześcijanom nie obiecano uwolnienia od wszelkich niestosownych pragnień. Powiedziano raczej, że mogą dokonać świadomego wyboru, żeby ich nie zaspokajać. Chrześcijanie uczą się panowania nad sobą i nie pozwalają, by złe skłonności się zakorzeniły i popchnęły ich do działania (Jakuba 1:14, 15) ^[6].

W ten sposób w Biblii odróżniono skłonności od uczynków (Rzymian 7:16-25). Człowiek odczuwający pociąg do osób tej samej płci sam decyduje, czy pozwoli się mu zakorzenić, tak samo jak w wypadku innych niewłaściwych skłonności — na przykład do gniewu, do chciwości czy do popełnienia cudzołóstwa (1 Koryntian 9:27; 2 Piotra 2:14, 15).

Świadkowie Jehowy trzymają się mierników moralnych podanych w Biblii, ale nikogo nie zmuszają do przyjęcia ich poglądów. Nie starają się też wymuszać zmiany praw, które chronią osoby nie uznające zasad biblijnych. Niosą innym pozytywne orędzie i chętnie dzielą się nim z każdym, kto chce go wysłuchać (Dzieje 20:20).