ფსალმუნები 141:1—10
დავითის სიმღერა.
141 იეჰოვა, შენ მოგიხმობ,+
გამოეშურე ჩემ საშველად,+
ყური მომაპყარი, როცა მოგიხმობ!+
2 საკმეველივით+ მომზადდეს ჩემი ლოცვა შენ წინაშე,+მარცვლეული შესაწირავივით+ — ჩემი ვედრება.
3 გუშაგი დაუყენე ჩემს ბაგეს, იეჰოვა,დარაჯი დაუყენე ჩემს პირს.+
4 ნუ მიდრეკ ჩემს გულს ბოროტებისკენ,+უგვანი საქმეები რომ არ ჩავიდინო ავისმქნელებთან ერთადდა არასდროს ვინადიმო მათ სუფრაზე.
5 თუ მართალი გამკიცხავს, ეს სიყვარულის* ნიშანი იქნება ჩემთვის,+მისგან შეგონება ზეთივით იქნება ჩემი თავისთვის,+რაზეც არასდროს ვიტყვი უარს;+
გასაჭირშიც რომ ჩავარდეს, არ შევწყვეტ მისთვის ლოცვას.
6 ხალხის მოსამართლეები გადმოყარეს კლდიდან,მაგრამ ხალხი მოისმენს ჩემს ნათქვამს, რადგან საამურია ის.
7 როგორც მოხნულ მიწაზე რჩება ბელტები,ისე ყრია ჩვენი ძვლები სამარის* პირას;
8 მაგრამ ჩემი თვალები შენ შემოგყურებს, უზენაესო უფალო, იეჰოვა,+
შენ შეგაფარე თავი;
ნუ წამართმევ სიცოცხლეს.
9 დამიფარე, რომ არ გავება მათ ხაფანგში,ავისმქნელთა მიერ დაგებულ მახეში.
10 ბოროტები თავიანთივე დაგებულ ბადეებში გაებმებიან,+მე კი უვნებლად დავაღწევ მათ თავს.
სქოლიოები
^ ებრ. „ხესედ“. იხ. „ურყევი სიყვარული“ („ბიბლიურ სიტყვათა განმარტებანი“).
^ ებრ. „შეოლ“. იხ. „სამარე“ („ბიბლიურ სიტყვათა განმარტებანი“).
