ფსალმუნები 16:1—11
დავითის მიქთამი*.
16 დამიფარე, ღმერთო, რადგან შენ შეგაფარე თავი.+
2 იეჰოვას ვუთხარი: „იეჰოვა, შენ ხარ ჩემთვის ყოველგვარი სიკეთის წყარო.
3 დედამიწაზე მცხოვრები წმინდები,განდიდებულნი მგვრიან სიხარულს“.+
4 სადარდებელი არ ელევა მათ, ვინც სხვა ღმერთებს ელტვის.+
არასდროს დავუღვრი მათ შესაწირავად სისხლს,არც ბაგეებით ვახსენებ მათ სახელს.+
5 იეჰოვაა ჩემი კუთვნილი წილი+ და ჩემი სასმისი.+
შენ იცავ ჩემს სამკვიდროს.
6 მშვენიერი ადგილები მომიზომე,
კმაყოფილი ვარ ჩემი სამკვიდროთი.+
7 ხოტბას შევასხამ იეჰოვას, რომელმაც რჩევა მომცა,+
ღამითაც კი შემაგონებენ ჩემი ფიქრები*.+
8 ყოველთვის თვალწინ მიდგას იეჰოვა.+
არ წავიფორხილებ, რადგან მხარში მიდგას იგი.+
9 ამიტომაც ვარ გულმხიარული, მთელი ჩემი არსებით ვხარობ;
უსაფრთხოდ ვარ დამკვიდრებული.
10 შენ არ დამტოვებ* სამარეში*,+
არ გაიმეტებ შენს ერთგულს საფლავისთვის*.+
11 შენ მასწავლი სიცოცხლის გზით სიარულს.+
დიდად ვხარობ შენ წინაშე;+მარადიული ბედნიერება მოაქვს შენს მარჯვენასთან ყოფნას.
სქოლიოები
^ იხ. „ბიბლიურ სიტყვათა განმარტებანი“.
^ სიტყვასიტყვით — „ჩემი თირკმელები“.
^ სიტყვასიტყვით — „ჩემს სულს“; ებრ. „ნეფეშ“. იხ. „სული“ („ბიბლიურ სიტყვათა განმარტებანი“).
^ ებრ. „შეოლ“. იხ. „სამარე“ („ბიბლიურ სიტყვათა განმარტებანი“).
^ ან შესაძლოა: „გასახრწნელად“.
